محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در سفری که روز یک‌شنبه، ۳۰ شهریور، به استان بامیان داشت در رابطه با مذاکرات صلح که اکنون در دوحه میان هیات مذاکره کننده دولت این کشور و طالبان جریان دارد گفت: «ما خواهان صلحی هستیم که بر بحران ۴۰ ساله افغانستان نقطه پایان بگذارد.»

محمد اشرف غنی گفت: «خواست و اراده ملی ما این است که صلحی در افغانستان تامین شود که بتواند به خشونت‌های سراسری و بحران ۴۰ ساله در این کشور خاتمه دهد.»

او افزود: «صلح، تدبیر، تعمق و پایداری می‌خواهد و نقشه راه صلح، فرمایشات لویه جرگه مشورتی است که با تصمیم‌شان، حدود آن‌ را وضع کردند.»

رئیس جمهور افغانستان درمورد این که تصمیم و اراده گروهش در رابطه با تمام موضوعات کلان این کشور به ویژه روند صلح یکی است گفت: «گروه رهبری حکومت افغانستان، مصمم، واحد و یک‌پارچه است و در حراست از منافع ملی کشور استوار ایستاده.»

آقای غنی، در این سخنرانی یک بار دیگر بر تداوم نظام جمهوریت در این کشور تاکید کرد و گفت: «جمهوریت متعلق به تمام شهروندان افغانستان است و آواز رسای هر جوان، زن، مرد و عالم این کشور را به حمایت از جمهوریت خواهانیم.»

سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری افغانستان که در سفر بامیان محمد اشرف غنی، رئیس جمهور این کشور را همراهی می‌کرد نیز در میان مردم سخنانی ایراد کرد و درباره توافق صلح گفت: «حکومت افغانستان در دو سال گذشته، گام به گام از روند صلح حمایت کرده است و امروز در مرحله‌ای مهم از مذاکرات میان دولت جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان قرار داریم.»

آقای دانش بر ادامه مذاکرات صلح و ختم جنگ در این کشور تاکید کرد و هشدار داد: «هیچ کس از راه جنگ به پیروزی نمی‌رسد و باید این مذاکرات صلح به گونه‌ای مدیریت شود که ما را به صلحی باعزت و امنیتی پایدار برساند. ما صلحی می‌خواهیم که نه تنها دستاوردهای دو دهه گذشته ما را با خطر مواجه نکند، بلکه آن را قوی‌تر کند.»

شماری از آگاهان سیاسی این کشور نیز می‌گویند که باید صلحی در افغانستان به وجود بیاید که همه مردم از آن رضایت داشته باشند و به تمام مشکلاتی که باعث جنگ، تعصب، تفرقه‌افکنی، بی‌ثباتی و نبود یک نظام قانونمند در افغانستان شده است خاتمه دهد.

رامش الگوزی، آگاه سیاسی می‌گوید: «صلح دروغین به معنی دوام جنگ و تشدید خشونت‌ها در افغانستان است. صلحی که باعث ختم جنگ و بحران‌های کنونی نشود، بدون شک افغانستان را بیشتر از گذشته به بحران می‌برد. ما از هیات مذاکره کننده‌ دولت افغانستان، طالبان، جامعه جهانی، کشورهای دخیل در روند صلح و ایالات متحده آمریکا می‌خواهیم که تلاش کنند تا توافق میان دو طرف بتواند به جنگ در افغانستان و مشکلات کنونی پایان دهد و ما را به یک صلح پایدار و واقعی برساند.»

اول خان احمدی، آگاه سیاسی دیگر نیز گفت: «من با حرف رئیس جمهور کشور که می‌گوید خواهان صلحی هستیم که جنگ و یا بحران ۴۰ساله افغانستان را خاتمه دهد موافقم، زیرا صلحی که باعث ختم جنگ سراسری در کشور ما نشود، صلح نه، بلکه صفحه‌ تازه برای جنگ و نابودی افغانستان و مردم ما خواهد بود. اکنون مسؤولیت هیات دو طرف است که تلاش کنند از این فرصت پیش آمده استفاده درست کنند تا جنگ در افغانستان خاتمه یافته و صلح و ثبات دایمی به وجود آید، غیر از این اگر در ظاهر بر صلح توافق کنند و در اصل اهداف شوم دیگری داشته باشند بدانند که افغانستان نسبت به سال‌های گذشته ویران‌تر خواهد شد، که این ‌بار نه آمریکا و نه جامعه جهانی توان مدیریت آن را نخواهند داشت.»