عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان که در دومین سالگرد ترور ژنرال عبدالرازق اچکزی، فرمانده پیشین قندهار در تالار لویه جرگه در کابل سخنرانی می‌کرد مخالفت‌ خود را واضح و روشن با ایجاد دوباره «امارت اسلامی طالبان» در افغانستان اعلام کرد و گفت که «تحمیل امارت طالبان نسخه ادامه جنگ ۴۲ ساله در این کشور است.»

عبدالله عبدالله گفت:«اگر محاسبه طالبان این باشد که نیروهای بین‌المللی از افغانستان بیرون می‌روند و آنان بار دیگر امارت را بر مردم تحمیل می‌کنند، باید بدانند که تحمیل امارت به هیچ صورت و تحت هیچ شرایطی برای مردم افغانستان قابل قبول نیست، زیرا تحمل امارت، نسخه ادامه جنگ ۴۲ ساله است که هیچ کسی طرفدار آن نیست.»

آقای عبدالله از ادامه خشونت‌ها و تشدید جنگ در کشور از سوی طالبان انتقاد کرد و گفت: «اگر طالبان فکر می‌کنند که با افزایش خشونت‌ها، ادامه جنگ و گرفتن یک روستا یا منطقه در کشور می‌توانند در میز مذاکره در دوحه دست بالاتری داشته باشند، دچار اشتباه محاسباتی هستند. این محاسبه طالبان نادرست و عامل جنگ چهل‌ساله است. هیچ گروهی نباید دچار اشتباه محاسباتی شود و بپندارد که با ازدیاد خشونت و خون‌ریزی، به هدف می‌رسد.»

او تاکید کرد که مردم افغانستان خواستار صلحی همه‌شمول و پایدار هستند و می‌خواهند که دستاورهای چند دهه گذشته‌شان در مذاکرات دوحه حفظ شود، و افزود: «صلح نمی‌تواند به معنای پایمال شدن عزت و هویت مردم باشد. صلح به معنای پایان افتخارات مردم هم نیست. روند صلح باید مورد قبول همه مردم افغانستان باشد. هیات مذاکره‌کننده جمهوری اسلامی افغانستان در دوحه از چنین هویتی دفاع می‌کند.»

رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان هشدار داد: «اگر خدای ناخواسته به جایی رسیدیم که طرف مقابل به خواست‌های معقول ما برای تامین صلح عادلانه و با عزت پاسخ رد دهد، مسئولیت ما چیست. در این صورت شک نداریم که مردم افغانستان یک‌دست و یک‌پارچه از حاکمیت ملی، استقلال، عزت و افتخارات‌شان دفاع می‌کنند.»

این نخستین ‌بار  نیست که رهبران حکومت افغانستان و شهروندان آن تاکید دارند که احیای دوباره امارت اسلامی طالبان به هیچ وجه برای ما قابل پذیرش نیست و به معنای ادامه جنگ در کشور است.

عبدالله محمدی، کارشناس سیاسی افغان، می‌گوید: «در این هیچ شک نیست که طالبان تاکید کردند و دارند که باید امارت‌شان دوباره در افغانستان احیا شود، اما می‌دانند که این امارت را نه خارجی‌ها و نه مردم افغانستان می‌پذیرند. امارت طالبان در زمان حاکمیتش کاری نکردند که مردم این کشور از آن دل‌ خوشی داشته باشند. به نظر من طالبان نباید در این زمینه وقت خود را تلف کنند. باید با هیات مذاکره‌کننده دولت افغانستان به توافقی برسند که خواست و اراده‌ی مردم در آن دخیل باشد.»

شکیب رحمانی، کارشناس سیاسی دیگر افغان، نیز می‌گوید: «طالبان باید بدانند که امارت اسلامی‌شان دیگر در افغانستان خریدار ندارد. هیچ شهروند افغانستان طرفدار نظام امارت طالبان نیست. طالبان در چند سال حکومت‌شان در افغانستان آزمون پس دادند و در آن ناکام ماندند. اکنون این گروه جز کشتار، ویرانی، و دوام خشونت‌ها هیچ برنامه‌ای برای آبادانی ندارند و نباید به بهانه‌های مختلف روند صلح را به تاخیر بیندازند و با تاکید بر احیای نظام طالبانی‌‌شان فرصت پیش آمده را از دست بدهند. ما خواستار بی‌درنگ صلح هستیم. ما می‌خواهیم که نظام جمهوریت با تمام دستاوردهایش در مذاکرات صلح حفظ شود. جز نظام جمهوریت هیچ نظام دیگر یبرای مردم ما قابل پذیرش نیست و نخواهد بود.»