خفاش‌ها موجودات خارق‌العاده‌ای هستند. آن‌ها در واقع تنها پستاندارانی هستند که با مهارتی بیشتر از پرندگان پرواز می‌کنند. آن‌ها همچنین به گرده‌افشانی گیاهان کمک می‌کنند. خفاش‌ها با استفاده از رادار صدا، راه خود را در سیاهی شب پیدا می‌کنند، در مقابل غذا جفت‌گیری می‌کنند وهنگام ابتلا به بیماری خود را در قرنطینه قرار می‌دهند. 

اما تازه‌ترین مطالعات روی خفاش نشان می‌دهد که این پستاندار چنان تکامل یافته است که پای شکار که پیش می‌آید، قادراست آینده را پیش‌بینی کند.  

بنابراین هرچند قدرت بینایی آن‌ها در یک قمارخانه چندان به کار نمی‌آید اما در پیش‌بینی یک چیز مهارت دارند و آن یافتن غذا است.  

خفاش‌ها می‌توانند با استفاده از انعکاس اصوات در الگوهای پیش‌بینی‌ خود در حین پرواز مقصد دقیق شکار را تعیین کنند. 

پژوهشگران در دانشگاه جانز هاپکینز مریلند می‌گویند الگوهای پیش‌بینی مغز خفاش‌ها چنان دقیق است که می‌توانند شکار را حتی در صورتی که موقتا به وسیله موانعی از قبیل درخت از میدان انعکاس صدا خارج شده است، ردیابی کنند.   

پژوهشگران می‌گویند هرچند در مورد نحوه پیش‌بینی راه‌های احتمالی (شکار) برأساس اطلاعات بصری به گونه‌ای گسترده تحقیق شده است، اما این نخستین باری است که برای این پژوهش از اطلاعات سمعی استفاده می‌شود. 

تیم پژوهشگران جانز هاپکینز می‌گوید تحقیقات آن‌ها می‌تواند به دانشمندان در درک رفتار انسان و دیگر حیوانات در ارتباط با رفتار‌های مبتنی بر أصوات درزمینه‌هایی از جمله استفاده نابینایان از صوت برای تشخیص اشیای اطرافشان کمک کند. 

سینتیا ماس، متخصص أعصاب، استاد فیزیولوژی مغز در دانشگاه جانز هاپکینز و یکی از مولفان ارشد این گزارش می‌گوید: «درست مثل یک تنیسور که باید بداند چه موقع و در کجا باید توپ را بزند، خفاش‌ها هم باید بدانند کجا و در چه زمانی به حشره‌ای برسند که برای شکار به دنبالش هستند.  

حشره پرواز می‌کند. خفاش هم پرواز می‌کند. این امر شرایط را به سرعت تغییر می‌دهد. اگر قرار باشد خفاش تنها به اطلاعاتی اتکا کند که از آخرین انعکاس صدا گرفته است، حشره را از دست می‌دهد.» 

خفاش‌ها از تاخیر زمانی میان انعکاس صدا برای تعیین محل شکار و دریافت اطلاعات مربوط به آن برای محاسبه فاصله با شکارشان استفاده می‌کنند. 

پژوهشگران می‌گویند خفاش با خم کردن سرش برای اندازه‌گیری شدت انعکاس صدا برای تعیین محل شکار درسطوح افقی استفاده می‌کند. آن‌ها سپس باید داده‌های مرتبط با انعکاس صدایی که فاصله خفاش را با شکارش اندازه‌گیری می‌کند با جهت آن ادغام کنند تا حشره‌ای را که با سرعت و در زوایای مختلف پرواز می‌کند، ردیابی کنند.   

اما از آن جایی که خفاش‌ها در این کار مهارت دارند، پژوهشگران به فکر افتادند که آیا این پستانداران از اطلاعاتشان برای پیش‌بینی محل شکارشان استفاده می‌کنند یا نه. 

آن‌ها برای این آزمون در محیط آزمایشگاهی، محیطی مشابه با شرایط زندگی خفاش در حال شکار در محیط وحش ایجاد کردند.  

سپس خفاش‌ها را برای کمین و ردیابی حشرات آموزش دادند و اصوات خاص ردیابی و سرعت حرکات سر خفاش‌ها را که با حرکات حشرات تغییر می‌کرد، ضبط کردند. 

پژوهشگران همچنین در این محیط موانعی تعبیه کردند که انعکاس أصوات را مختل کند. 

کلاریس آنا دیبوُلد، یکی از مولفین ارشد این گزارش و دانشجوی دکترای علوم روان مغزی می‌گوید: «ما از الگوهای محاسباتی برای آزمایش داده‌هایمان استفاده کردیم و به فرضیات متفاوتی برای عملکرد خفاش‌ها دست یافتیم.» 

اگر خفاش‌ها قادر به پیش‌بینی مقصد حشرات نبودند، حرکات سرشان از حرکات حشره عقب می‌افتاد که در واقع چنین نبود. 

اگر خفاش سرش را در زاویه ثابتی نگاه می‌داشت که گاه نمایانگر محل نهایی حشره بود، فرضیه پیش‌بینی محل شکار ملغی می‌شد. 

اما این اتفاق رخ نداد. در عین حال اگر خفاش تنها از انعکاس صوت برای تعیین دقت داده‌هایش استفاده می‌کرد، داده‌های حاصل از آن برای توجیه طیف دقت عمل خفاش کافی نمی‌بود. 

آنجلس سالس، یکی دیگر از مولفان ارشد این گزارش می‌گوید: «ما فرض را بر این قرار دادیم که خفاش‌ها از دقت داده‌های صوتی برای تعیین زاویه سرشان استفاده می‌کنند.  

وقتی این الگو را با سایر داده‌هایمان آزمایش کردیم همه چیز در جای خود قرار گرفت.» 

این یافته‌ها فرضیات پیشین را در مورد این که خفاش‌ها محل بعدی حشرات را پیش‌بینی نمی‌کنند، رد می‌کند. یافته‌های پیشین قبل از سال‌های ۱۹۸۰ و در دسترس قرار گرفتن ویدیوهای سریع ثبت شده بود. 

دکتر سالس می‌گوید: «موضوع پیش‌بینی (محل شکار) مهم است زیرا خفاش باید از قبل در مورد حرکت بعدیش تصمیم بگیرد. 

حیوانات بینا و انسان از یک جریان اطلاعاتی بصری بهره‌مندند اما خفاش‌ها به دلیل آن که این کار را تنها با تصاویر سمعی انجام می‌دهند، موجودات فوق‌العاده‌ای هستند.» 

این گزارش در نشریه «پروسیدینگز آو دِ نشنال آکادمی آو ساینسز» منتشر شده است.