کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، نگرانی خود را در رابطه با نادیده گرفتن حقوق مردم به ویژه زنان افغان در مذاکرات دوحه قطر ابراز کرد و گفت که هیات مذاکره‌کننده افغانی و طالبان، باید بر روی توافق‌نامه صلحی به تفاهم برسند که حقوق مردم افغانستان به ویژه زنان این کشور در آن حفظ شود، غیر از این توافق‌نامه‌ صلح قابل پذیرش نخواهد بود و این نهاد را بیشتر نگران وضعیت حقوق بشر و حقوق زنان افغان خواهد کرد.

شهرزاد اکبر، رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در رابطه با توافق احتمالی صلح میان هیات مذاکره‌کننده افغانی و طالبان در دوحه، از بابت این که مبادا در این توافق حقوق مردم افغانستان به ویژه زنان این کشور پایمال شود، ابراز نگرانی کرد و گفت: «ما نگرانیم که در توافق‌نامه‌ صلح دوحه حقوق مردم افغانستان به ویژه زنان در نظر گرفته نشود و اگر چنین توافقی صورت گیرد برای ما قابل پذیرش نیست و نسبت به گذشته نگرانی‌های ما در زمینه حقوق بشر بیشتر خواهد شد.»

خانم اکبر می‌گوید: «ابتدا باید بررسی شود که روند مذاکرات صلح میان هیات دولت افغانستان و طالبان تا چه حد همه‌شمول است و چگونه می‌توانند به توافق دست یابند. اگر به توافقی در دوحه دست یافتیم که صدای مردم افغانستان در آن شنیده می‌شود و حقوق زنان نیز حفظ شده است نگرانی‌های ما کمتر خواهد شد، چون خواست واضح و آشکار مردم حفظ حقوق انسانی مردم و به ویژه زنان در توافقنامه صلح دوحه است.»

رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان از پیشبرد روند مذاکرات کنونی صلح در دوحه میان هیات افغانی و طالبان در پشت درهای بسته انتقاد کرد و افزود: «اگر مذاکرات صلح در دوحه مانند امروز پشت درهای بسته جریان یابد، امکان حضور نهادهای جامعه مدنی و کمیسیون مستقل حقوق بشر و نهادهای حقوق بشری کم‌رنگ باشد و فقط گفت‌وگو بین دو طرف (هیات افغانی و طالبان)، صورت گیرد، نگرانی‌های ما در مورد حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان بیشتر هم خواهد شد.»

او افزود: «ادامه مذاکرات دوحه پشت درهای بسته میان هیات دو طرف بدون توجه به واقعیت‌های افغانستان پیش خواهد رفت و نادیده گرفتن واقعیت‌های جامعه ما باعث خواهد شد که تنها خواسته‌های طرفین مذاکره‌کننده، به ویژه خواسته‌های طالبان بر مردم افغانستان تحمیل شود.»

مرسل نگین، فعال جامعه مدنی و از مدافعین حقوق زنان این کشور می‌گوید: «متاسفانه هر روز که از مذاکرات دوحه می‌گذرد، ما امید خود را برای توافق صلح همه‌شمولی که حقوق مردم، به ویژه زنان افغان را دربر بگیرد، از دست می‌دهیم. چندین ماه از آغاز این روند می‌گذرد اما دیده می‌شود مذاکرات متوقف شده و بعضی اوقات دور از انظار رسانه‌ها و مردم در پشت درهای بسته می‌گذرد. این وضعیت مردم، به ویژه زنان را نگران کرده است که مبادا سرنوشت‌شان مورد معامله قرار گیرد. پیام من برای هیات دو طرف به ویژه طالبان این است، بدانید هر توافق که بدون خواست و اراده جمعی مردم افغانستان صورت گیرد بی‌معنی و غیر قابل پذیرش است و جز این که وضعیت را بدتر کند، راه رسیدن به صلح را برای همیشهمی‌بندد. لطفا کاری نکنید که نتوانید دوباره آن‌ را جبران کنید.»

وسما محمدی، فعال جامعه مدنی می‌گوید: «اگر هدف صلح تنها بین دولت افغانستان و طالبان باشد، معلوم است که به هم رسیده‌اند و اکنون سر یک میز صحبت می‌کنند اما واقعیت این است که دوام جنگ و ادامه خشونت‌های طالبان از مردم افغانستان، زن، مرد و پیر و جوان قربانی می‌گیرد و هنوز هم همین مردمند که از داشته‌ها و دستاوردهای افغانستان دفاع کردند و می‌کنند. در میز مذاکره باید خواسته‌های برحق ما گفته شود و توافقی که صورت می‌گیرد بدون رضایت مردم افغانستان قابل پذیرش نیست. این را بدانند که باید به نتیجه‌ای برسند که پس از توافق همه رضایت داشته باشند.»

نگرانی‌های رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و شماری از فعالین جامعه مدنی این کشور در رابطه با تفاهم هیات مذاکره‌کننده افغان و طالبان بر توافق‌نامه صلحی که در آن حقوق مردم افغانستان به ویژه زنان مدنظر گرفته شود، در حالی ابراز می‌شود که بیش از دوماه از آغاز مذاکرات صلح در دوحه می‌گذرد و هیات دو طرف بارها نشست‌های دور از چشم رسانه‌ها داشتند، اما بازهم ظاهرا به توافق دست نیافته‌اند و تلاش‌ها جریان دارد تا هرچه زودتر این مذاکرات به نتیجه برسد.

مردم افغانستان تاکید دارند که مذاکرات هیات دو طرف برای ختم جنگ و تامین صلح در این کشور هر چه زودتر به پایان و به توافقی برسد که شامل خواست همه مردم باشد و بتوانند به صلح و حقوق انسانی و آزادی‌های مدنی دست یابند.