جو بایدن با کسب ۳۰۶ رأی الکترال پیروزی خود را در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ مقابل دونالد ترامپ مسجل کرد. 

شورای گزینش‌گران در کالیفرنیا و هاوایی، دو ایالت آخری که آراء الکترال خود را اعلام کردند، رأی الکترال آقای بایدن را از مرز ۲۷۰، که برای پیروزی در انتخابات ضروری است، گذرانده و برای ترامپ ۲۳۲ رأی الکترال باقی گذاشتند. 

دادخواهی و تلاش‌های دونالد ترامپ برای ابطال نتایج (از انکار شکست گرفته تا سرازیر کردن شکایت‌های حقوقی در ایالت‌های چرخشی و فرجام‌خواهی در دادگاه عالی ایالات متحده براساس یک سری اتهامات بی‌پایه) توجهات را به شدت به رویه‌های معمولا بی‌رونق پساانتخاباتی معطوف کرده است. 

به رغم تهدید گزینش‌گران و نمایندگان مجلس از طریق اعتراضاتی که خواستار بازپس‌گیری آراء و «متوقف کردن سرقت» آن‌ها شدند، روند گزینش نسبتا آرام پیش رفت. 

ترامپ، متحدان و تیم انتخاباتیش حدود ۵۰ پرونده قضایی ثبت کرده‌اند که بیشتر آن‌ها منحل یا رد شدند، از جمله دو بار از طرف دادگاه عالی. 

آراء ۱۴ دسامبر رسما اجازه ورود آقای بایدن به کاخ سفید را صادر می‌کند، ولی فقط یک مرحله آیین‌نامه‌ای دیگر باقی می‌ماند. 

نتایج کالج الکترال به واشینگتن ارسال می‌شود و در روز ۶ ژانویه در یک جلسه مشترک کنگره مورد بازشماری قرار می‌گیرد. این جلسه به ریاست معاون رئیس جمهور، مایک پنس، برگزار خواهد شد. 

ولی مگر مردم قبلا رأی خود را اعلام نکردند؟ 

درست است ولی نتایج انتخابات ریاست جمهوری فقط به رأی عمومی اکتفا نمی‌کند. وقتی مردم در انتخابات ریاست جمهوری رأی خود را به صندوق می‌ریزند، در عمل به نامزدی که نامش روی برگه نوشته شده رأی مستقیم نمی‌دهند. بلکه به جای آن، رأی آن‌ها نصیب کسی می‌شود که «گزینش‌گر» آن نامزد به شمار می‌آید. این شیوه انتخابات به کالج الکترال (یا شورای گزینش‌گران) موسوم است. 

پس از رأی مردم، چه به صورت حضوری در روز انتخابات و چه به صورت پستی، کارکنان ستاد کل انتخابات آراء را جمع‌آوری و شمارش کرده و با گواهی مقامات ایالتی مسؤول انتخابات به تأیید کارگزاران ایالتی و فرمانداران می‌رسانند. پس از آن است که کالج الکترال تشکیل جلسه می‌دهد. 

کالج الکترال چیست؟ 

گزینش‌گران کالج الکترال غالبا معتمدان حزب یا افراد نزدیک به ستادهای انتخاباتی هستند که به انتخاب احزاب مربوطه تعیین شده و سوگند خورده‌اند به نامزد مورد نظر آن حزب رأی دهند. در تمام ایالت‌ها به غیر از دو مورد،  تمام آراء الکترال آن ایالت به پای برنده آراء عمومی نوشته می‌شود (و مهم نیست این پیروزی با چه اختلافی به دست آمده باشد) و رأی الکترال نامزد دیگر صفر می‌شود. 

در مجموع، کالج الکترال دارای ۵۳۸ گزینش‌گر است: به ازاء هر عضو مجلس نمایندگان یک گزینش‌گر، به ازاء هر سناتور دو گزینش‌گر و برای واشینگتن سه گزینش‌گر تعیین شده است. این تناسب تماما در تبصره ۲۲ قانون اساسی حکم شده است. 

پس از رأی مردم (و تأیید نتایج از سوی مسؤولان ایالتی)، گزینش‌گران در ماه دسامبر در ایالت مربوط به خود تشکیل جلسه می‌دهند که به آن شورای گزینش‌گران می‌گویند. 

مطابق قانون، گزینش‌گران ۳۳ ایالت به علاوه واشینگتن موظفند برنده آراء عمومی ایالت خود را انتخاب کنند. گزینش‌گران ۱۷ ایالت دیگر «می‌توانند» رأی خود را به نامزد دیگر بدهند، ولی این فرآیند «گزینش بدون تعهد» نادر است و معترضان احتمالا رأی آن‌ها را باطل می‌کنند. 

آیا کنگره می‌تواند نتیجه را تغییر دهد؟ 

شکایات به نتایج انتخابات از سوی اعضاء کنگره در دبیرخانه مربوطه آن‌ها به بحث گذاشته می‌شود و پس از آن برای ابطال نتایج رأی‌گیری می‌شود. شکایت در صورتی رأی می‌آورد که دبیرخانه هر دو حزب با اکثریت آراء به آن رأی داده باشند. رسیدن به اجماع در چنین حالتی بعید به نظر می‌رسد. 

چرا انتخابات آمریکا چنین است؟ 

نقشه‌هایی که ایالت‌ها را با رنگ قرمز یا آبی مشخص می‌کنند غلط‌انداز هستند. بخش عظیمی از زمین‌های کشور در مناطق روستایی هستند و بیشتر مردم در شهر یا نزدیکی شهر زندگی می‌کنند. مردمی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند به نامزدهای جمهوری‌خواهان متمایلند، در حالی که جمعیت بیشتری از مردم در مناطق شهری و شهرها معمولا به نامزدهای دموکرات رأی می‌دهند. 

کالج الکترال یک شیوه توافقی است که به آغاز تشکیل کشور برمی‌گردد، زمانی که احتمال زیادی می‌رفت مراکز شهری در مقابل مناطق کم‌جمعیت‌تر انتخابات را به نفع خود تمام کنند. 

از آن جا که تعداد گزینش‌گران یک ایالت با تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس تناسب دارد، ایالت‌های پرجمعیت‌تر به علت این که نماینده بیشتری دارند نسبت به بقیه دارای برتری هستند. به همین دلیل، قانون‌نویسان تصمیم گرفتند هر ایالت فارغ از جمعیت، به ازاء هر سناتور نیز یک گزینش‌گر داشته باشد (هر ایالت دو سناتور دارد) تا از این طریق ایالت‌هایی پرجمعیت کمتر به نفعشان تمام شود. 

اقدامات فزاینده‌ای که جهت ابطال شیوه انتخاباتی کالج الکترال صورت گرفت (تا مردم بتوانند مستقیما برنده انتخابات ریاست جمهوری را تعیین کنند) با مقاومت آشکار حزب جمهوری‌خواه مواجه شد. 

ده‌ها ایالت که مجموعا ۱۹۶ رأی الکترال را نمایندگی می‌کنند، با امضاء عهدنامه بین ایالتی آراء ملی متعهد شده‌اند که آراء الکترال ایالت خود را به نامزدی بدهند که رأی عمومی آن در آن ایالت‌ها بیشتر شده است.