ویدیویی ۱۴ ثانیه ای از حرکات ژیمناستیک یک پسر اهل سیستان و بلوچستان او را به پدیده اینستاگرام تبدیل کرد. در این ویدیو ساسان پرکان پس از پیروزی در مسابقه فوتسال دهه فجر به نشانه شادمانی ۵ حرکت وارو می زند و تبحر و کنترل خاصی از خود نشان می دهد. این در حالیست که وی دوره های آموزشی ژیمناستیک را پشت سر نگذاشته است. پس از انتشار فیلم مذکور، رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک به جهت استعدادیابی دستور شناسایی او را به فدراسیون ژیمناستیک داد.
پرکان و عمویش برای ضبط یک برنامه تلویزیونی یک هفته در تهران بودند ولی از فدراسیون ژیمناستیک تماسی حاصل نشد. زهرا اینچه‌درگاهی، رئیس فدراسیون در این باره به تسنیم گفت: کمیته المپیک در راستای اهمیت به ورزشکاران، از نقطه نظر خودش صحبت‌هایی را مطرح کرد. ما هم در فدراسیون موظف هستیم به لحاظ فنی موضوع را پیگیری کنیم و کسانی را که شاخص و بارز باشند، از وجودشان بهره ببریم. پرکان هم یک ژیمناست قابل احترام است و در فیلم‌هایی که از او پخش شده، حرکات تاثیرگذاری را اجرا می‌کند، اما باید به این نکته توجه کرد که هزاران نفر قادرند این حرکت را انجام بدهند و اگر هر کدام از آنها با انتشار فیلم حرکات‌شان بخواهند به جمع نخبگان بپیوندند، این شرایط امکان‌پذیر نیست.
وی ادامه داد: خوشحالیم که به واسطه این حرکات، نام ژیمناستیک بیش از گذشته در جامعه مطرح شد، اما واقعیت این است که پرکان در لیست استعدادها هم نبود، این در حالی است که نخبگان ژیمناستیک از طریق طرح استعدادیابی شناسایی شده و تحت آموزش هستند. حتی آنهایی را که به لحاظ بدنی شرایط قابل قبولی را دارند نیز انتخاب شده‌اند. من دوست دارم پرکان تشویق شود، اما او شاخص‌های لازم را ندارد و نباید تب یک خبر اینستاگرامی ما را به لحاظ فنی فرابگیرد.
ساسان که خودآموز این رشته ورزشی در کنار سواحل چابهار است، در گفتگو با ایسنا از خودش می گوید: «از کوچکی به این رشته خیلی علاقه داشتم و لب ساحل به همراه پسر عموها و عمویم به تمرین می پرداختیم. من تنها در حرکات زمینی مهارت دارم چون برای سایر وسیله‌ها امکاناتی نداشتم. من می خواهم ژیمناستیک را ادامه دهم ولی امکانات نیست.مدتی است که دیگر تمرین نمی کنم چون سرکار می روم. من در یک غرفه لوازم خانگی شاگردم. به دلیل مشکلات خانوادگی و مالی مجبورم که کار کنم.»
گفتنی است عموی ساسان که مربی اوست در ادامه به ایسنا گفت: «ساسان از کودکی و از سن ۵ – ۶ سالگی بعد از مدرسه برای تمرین به سالن نزد من می آمد. شوق یادگیری فوتبال و ژیمناستیک را داشت. ما در باشگاه شهید ریگی که یک سالن چند منظوره هم بود یک ساعتی زمان گرفته بودیم که تمرین کنیم. او آنجا می آمد و حرکات ژیمناستیک را کم کم که می دید به ذهن می سپرد و دیگر به این رشته روی آورد. در حرکات زمینی کارش خیلی خوب است. ما در سالن وسیله ای همچون بارفیکس خرک و ... نداشتیم که در وسایل دیگر تمرین کند. تنها یک تشک کشتی بود که حرکات زمینی انجام می دادیم. بیشتر تمرینات ما هم اکثرا لب ساحل یا در کنار تپه ها بود.»
