انتخاب برای حمیدالله اسدی، شهروند هزاره افغانستان آسان بود. او یا باید منتظر حمله مرگبار دیگر شورشیان می‌ماند یا به گروه شبه‌نظامیان مسلح هزاره در کوهستان‌ها می‌پیوست. او که جراحت‌های ناشی از حمله داعش بر بدنش ماه‌ها طول کشید تا التیام یابد، سلاح به دست گرفت و آماده نبرد شد.
آقای اسدی که اکنون سخنگوی «جنبش مقاومت برای عدالت»، جنبش شبه‌نظامیان مسلح هزاره در کوه‌های پربرف مناطق مرکزی افغانستان شده است، به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما مجبور شدیم سلاح برداریم. انتظارات ما از افرادی که باید از ما در برابر حملات مرگبار دفاع می‌کردند، برآورده نشد.»
نیروهای امنیتی افغان به دشواری از مواضع دولت و شهرهای بزرگ این کشور در برابر حملات مرگبار طالبان دفاع می‌کنند؛ اما شورشیان طالبان بر خیلی از مناطق کشور سیطره دارند و حکمروایی آنان بر مناطق آشوب‌زده و شاهراه‌ها، زندگی هزاران نفر را مختل کرده است.
خشونت‌ورزی‌ها در آستانه خروج نیروهای خارجی و در جریان مذاکرات صلح افغانستان با طالبان، کم نشده است و هزاره‌های شیعه‌مذهب افغانستان، تقریبا هر روز قربانیان زیادی می‌دهند. این هراس هم در میان مردم وجود دارد که مبادا دولت مرکزی افغانستان مانند دهه ۹۰ میلادی بار دیگر در ورطه فروپاشی سقوط کند و گروه‌های قومی، درگیر جنگی نابرابر شوند؛ از این رو هزاره‌ها که حدود ۲۰ درصد جمعیت ۳۸ میلیونی افغانستان را تشکیل می‌دهند و در تشکیل دولت دموکراتیک و مشارکت چشمگیر در چند انتخابات گذشته، نقش مهمی داشته‌اند، دوباره آماده میشوند و گروه‌های شبه‌نظامی هزاره با گسترش یاس و سرخوردگی از دولت و ترس از تهدید طالبان، قد علم کرده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حمیدالله اسدی در سال ۲۰۱۶ و پیش از آن که چریک شود، در دانشگاه کابل دانشجو بود و نزدیک بود تا در بمب‌گذاری‌های انتحاری پی‌در‌پی که جان ۸۰ نفر را گرفت، کشته شود. آن حمله، آغاز حملات داعش و گروه‌های افراطی به شیعیان افغانستان بود. او می‌گوید که حالا یکی از هزاران نیروی بسیجی است که زیر نظر عبدالغنی علی‌پور، فرمانده شبه‌نظامی هزاره، خدمت می‌کند. این فرمانده که خود را ناجی هزاره‌ها در برابر طالبان می‌خواند، خارج از چارچوب‌های نظامی دولت فعالیت می‌کند. او ابتدا در قالب نیروهای خیزش مردمی دولت خدمت می‌کرد اما بعدا با دولت درافتاد و دستگیر شد و سرانجام بعد از آزادی، دوباره به تشکیل قوا پرداخت.
نیروهای علی‌پور در مناطق هزاره‌نشین گشت‌زنی می‌کنند و با تامین امنیت مردم خود در مقابل طالبان و گروگان گرفتن بستگان فرماندهان طالب، از آن‌ها برای تبادل افرادی که طالبان در شاهراه‌ها دستگیر و زندانی کرده‌اند، استفاده می‌کنند.
رشد این گروه‌های شبه‌نظامی دردسر بزرگی برای دولت است. دولت مرکزی بارها کوشیده است تا این گروه‌های شبه‌نظامی را جمع کند اما به دلیل ناتوانی در تامین امنیت مردم، توفیق چندانی نداشته است. از طرفی بیم آن می‌رود که حمله به شبه‌نظامیان مانند علی‌پور، به اختلافات قومی دامن زند. در شمال افغانستان نیز نیروهای وابسته به مارشال دوستم، نظام‌الدین قیصاری و ژنرال عطا محمدنور که از اقوام مختلف هستند، چنین تشکیلاتی دارند و سنگ دفاع از مردم را به سینه می‌زنند. دولت در برخورد با آن‌ها نیز موفق نبوده است.
در ۲۰ سال گذشته، هزاره‌های افغان دستاوردهای بزرگی در زمینه آموزش‌وپرورش و آزادی مطبوعات داشته‌اند اما این دستاوردها به دلیل حملات داعش و طالبان در افغانستان، شکننده به نظر می‌رسند.
هرچند گروه علی‌پور تا حد زیادی در مقابل طالبان و داعش در مناطق دوردست ایستادگی کرده، اما نتوانسته است جلوی حملات مرگبار داعش به مساجد، مراکز آموزشی و بیمارستان‌های هزاره‌ها در غرب کابل را بگیرد. طالبان نیز شهروندان هزاره بسیاری را در مسیر شهرها ربوده‌اند و این ترس، همچنان ادامه دارد.
سیما سمر، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، که خود نیز هزاره است، می‌گوید که حتی با وجود حضور و حمایت نیروهای ناتو و آمریکا در افغانستان، زندگی هزاره‌ها مانند بسیاری از مردم این کشور، در امان نیست.
