فیلمی که پارسال در پاکستان توفان برپا کرد و به دلیل اعتراض احزاب مذهبی و سیاسی نمایش آن منجر به تحریم شد و برای تولیدکننده‌اش تهدیدهای مرگ در پی داشت، امسال در جشنوارۀ اسکار از کشور نمایندگی خواهد کرد.

فلم «سیرک زندگی» که سال گذشته در جشنواره فیلم بوسان به نمایش گذاشته شد، از سوی احزاب و گروه‌های افراطی از جمله حزب راستگرای سیاسی-مذهبی لبیک، توهین‌آمیز تلقی شد، حزب یادشده اعلام کرد که این فیلم باعث می‌شود تا مردم از اسلام و پیامبر اسلام دور شوند.

این فیلم قرار بود در ژانویه سال گذشته پخش شود، اما به محض انتشار آگهی و بخش‌هایی از آن با واکنش‌های شدید افراط‌گرایان روبه‌رو شد و به دلیل اعتراضات گسترده، نامه‌های سرگشاده، بازبینی‌های مکرر و سانسورهای دولتی، تاریخ پخش و نشر آن چندین بار به تأخیر افتاد.

در ژوییه سال ۲۰۲۰، کمیتۀ حقوق بشر سنای پاکستان انتشار این فیلم را به تصویب رساند، اما این تصمیم با پیگرد قانونی همراه شد. فیلم ساخته شده در شهر لاهور و «تصویری عمیق از یک خانواده است، اما همچنین یک بررسی و تفسیر انتقادی دربارۀ حکمرانان/خدایان زمینی است که مانع رفتارها و عملکردهای شخصی ما می‌شوند.»

در این فیلم مرد میانسالی به نمایش گذاشته می‌شود که در ستایش پیامبر اسلام سروده‌هایی می‌نویسد و پس از همگانی شدن ویدیویی از او در حال رقصیدن بر ترانه‌ای در صفحات مجازی، به انزوا می‌رود و با جامعه قطع رابطه می‌کند.

سازندگان فیلم، براساس یک ویدیوی اصلی که در یوتیوب پخش شده بود، این فیلم را ساخته‌اند. «سرمد کهوست» از تهیه‌کنندگان فیلم به «مجلۀ ورایتی» گفت: «ایدۀ اصلی این فیلم از محتوای واقعی گرفته شده است و من برای این شخص احساس خیلی بدی دارم. او فقط می‌رقصید، کار دیگری نمی‌کرد.»

قابل ذکر است که موضوع کفر و اهانت به دین، در پاکستان بی‌نهایت حساسیت‌برانگیز است و کسانی که متهم به آن می‌شوند، غالباً از سوی گروه‌های افراطی هدف قرار می‌گیرند. هر گونه توهین احتمالی به اسلام تحت قانون «توهین رسالت» مورد پیگرد قرار می‌گیرد، چون مجازات آن اعدام است.

سرمد کهوست، در حال حاضر به دلیل ساختن درام‌های معروفی مانند «هم‌سفر» بسیار مشهور است. وی پس از انتشار پیش‌پرده فیلم در توییتر اظهار داشت که وی – روزانه - «ده‌ها تماس و پیام‌ تهدیدآمیز» دریافت می‌کند.

سرمد کهوست به روزنامه گاردین گفت: «شمارۀ تلفن من در دسترس همگان قرار گرفته است و تصاویر بی‌شماری از سر بریدن‌ها برایم ارسال می‌شود.» وی گفت: «من از تجربۀ ۱۸ سالۀ خود در این فیلم استفاده کردم. من نمی‌خواستم کاری هیجان‌انگیز انجام دهم. هر نوع درام را از این فیلم دور نگه داشتم…»

سرمد کهوست هزینۀ این فیلم را خودش پرداخته است. سازندگان فیلم همچنین ابراز تأسف کردند که تماشاگران محلی در پاکستان که این فیلم برای آن‌ها ساخته شده است، نمی‌توانند آن را ببینند.

به گفتۀ روزنامۀ داون، «کاول کهوست» همکار فیلمساز می‌گوید: «غم و دردی که با دیدن فیلم سیرک زندگی به من وارد شد، باور من به قدرت هنر را افزایش داد. برای من این خبر (نامزد شدن این فیلم در جشنواره اسکار) باعث خرسندی فراوان و همانند نوری است که در انتهای تونل به چشم می‌خورد. من این فیلم را در پاکستان و مهم‌تر از همه برای پاکستان و همشهریان و هم‌دیارانم ساخته‌ام و این خیلی ناراحت‌کننده است که مردم من از دیدن آن محروم‌اند و این برای من به عنوان یک هنرمند آگاه بسیار سنگین است.»