معاهده تجاری برگزیت تا پایان ماه آوریل از سوی اتحادیه اروپا به صورت کامل تایید نخواهد شد چرا که بریتانیا با بی‌میلی کامل با درخواست این اتحادیه مبنی بر دو ماه تاخیر موافقت کرد. 

هیات وزرا در برابر این درخواست مقاومت کرد و تاکید داشت «اعمال جزئی» معاهده که در دسامبر تایید شد باید این ماه پایان یابد و از «عدم قطعیت» حاصل از پایان ندادن به آن اخطار دادند. 

گرچه مایکل گوو چراغ سبز را داده است ولی همچنین گفت «شورای همکاری»، که تجارت‌ها امیدوارند به بحران حاصل از توافق روز کریسمس پایان دهد، نباید تا وقتی تایید معاهده تکمیل شود «کار خود را آغاز کند». 

بروکسل برعکس بریتانیا، تنها این معاهده را به صورت جزیی تایید کرد. چرا که مذاکرات آشفته تا آخرین روزهای سال ۲۰۲۰ به طول انجامید و پارلمان اروپایی از اظهار نظر عجولانه درباره آن خودداری کرد. 

این تایید جزئی اجازه داد مناسباتی تجاری بین دو طرف برقرار شود. گرچه پارلمان اروپایی و شورای اتحادیه اروپا متشکل از رهبران کشورهای عضو هنوز آن را امضا نکرده‌اند. 

درخواست برای تاخیر از این حاصل شد که باید متن معاهده را به ۲۴ زبان اروپایی ترجمه کرد تا مجلس‌ها و دولت‌های ملی بتوانند آن را دقیقا بررسی کنند. 

بروکسل هرگونه ترس از فروپاشی معاهده را کم‌اهمیت تلقی کرد ولی بعضی معتقدند هرگونه تاخیر باعث ایجاد خلائی می‌شود که طی آن تنش‌های روزافزون درباره مقررات ایرلند شمالی ممکن است تشدید شود. 

تصمیم غیرمنتظره بوریس جانسون در انتخاب دیوید فراست برای رهبری مذاکرات در آینده و کنار گذاشتن آقای گوو منعطف‌تر نیز باعث ایجاد هراس از درگیری‌های بیشتر در آینده شده است. 

گفته شده است او سعی خواهد کرد تا «به گونه‌ای کارآمد این مقررات را دوباره مذاکره کند» و به زعم او «مایکل در این باره خیلی ضعیف عمل کرده است».