طبق تحقیق جدیدی، کمبود اکسیژن بیمارستانی در فقیرترین کشورهای جهان، روزانه زندگی بیش از نیم میلیون نفر بیمار کووید-۱۹ را به خطر می‌اندازد.

اکسیژن برای درمان موثر بیماران کرونایی بستری در بیمارستان اهمیت حیاتی دارد، اما در کشورهای کم‌درآمد و دارای درآمد متوسط (ال.ام.آی.سی) به خاطر موانع هزینه‌ای، ساختاری و تدارکاتی دسترسی پایدار به آن دشوار است.

به گزارش موسسه یونیتید که در حوزه بهداشت جهانی فعالیت می‌کند، هم‌اکنون بیش از نیم میلیون نفر در این کشورها هر روز به ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار کپسول اکسیژن نیاز دارند و در حال حاضر ۲۵ کشور که اکثرشان آفریقایی هستند، از افزایش شدید تقاضا خبر داده‌اند.

به گفته یونیتید، تأمین اکسیژن قبل از کووید-۱۹ نیز دچار مشکل بود و همه‌گیری به آن دامن زده است.

پیامد چنین مشکلاتی  را آشکارا می‌توان در شهر ماناوس برزیل مشاهده کرد که ماه پیش از کمبود شدید اکسیژن در بیمارستان‌ها، و در پی آن تلفات زیاد، خبر داد.

ژسم اورلانا از موسسه تحقیقات علمی فیوکروز- آمازونیا، هشدار داد برخی بیمارستان‌های آن شهر به کلی فاقد اکسیژن هستند و حالت «نوعی اتاق خفگی» را برای بیماران پیدا کرده‌اند.

یونیتید و خیریه خدمات بهداشتی جهانی ولکام که در بریتانیا مستقر است برای راه‌اندازی گروه ضربت اضطراری تامین اکسیژن کووید-۱۹ که تحت مدیریت سازمان بهداشت جهانی کار می‌کند، مبلغ ۱۴ میلیون و ۱۰۰ هزار پوند کمک مالی کرده‌اند.

این گروه اعلام کرد که برای رفع چالش‌های اصلی اضطراری مربوط به تامین و تحویل اکسیژن در ۲۰ کشور، از جمله مالاوی، نیجریه و افغانستان، در مجموع به ۶۳ میلیون و ۵۰۰ هزار پوند نیاز دارد.

نخستین مجموعه کشورهای نیازمند را طبق ارزیابی‌های انجام گرفته با هماهنگی سازمان بهداشت جهانی شناسایی کرده‌اند.

طبق اعلام سازمان‌دهندگان، در ۱۲ ماه آینده برای کمک به رفع کمبود اکسیژن بیمارستانی حدود ۱ میلیارد و ۱۰۰ میلیون پوند اعتبار لازم است.

دکتر مایک رایان، مدیر اجرایی برنامه اضطرارهای بهداشتی سازمان بهداشت جهانی، می‌گوید: «اکسیژن جان بیمار را نجات می‌دهد و برای گسترش راهکارهای بیمارستانی و سراسری باید سریع‌تر اقدام کرد تا نتایج درمانی تقویت شود.

گروه تامین اکسیژن با نوآوری، تامین مالی و ظرفیت‌سازی بیش‌تر به تسریع در تامین اکسیژن کمک خواهد کرد.»

دکتر فیلیپه دیونتون، مدیر اجرایی یونیتید، نیز خواهان «واکنش جهانی واقعی» برای مقابله با این اضطرار فزاینده شده است.

او گفت: «همکاری برای مبنا قرار دادن کارهای قبلی بیش از همیشه اهمیت حیاتی دارد و هر چه سریع‌تر باید با عزم استوار به کمک آسیب‌دیده‌ترین کشورها شتافت.»

کشورهای بسیاری در آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا، در تکاپوی مقابله با موج دوم و فزاینده همه‌گیری هستند و سامانه‌های بهداشت و خدمات‌شان بار دیگر در وضعیت بحرانی قرار گرفته است.

در مالاوی که شمار مبتلایان هر ۳۲ روز دو برابر می‌شود، اکنون ذخیره اکسیژن بیمارستان‌های بزرگ رو به پایان است و میزان تقاضا ۳.۵ برابر قبل از شروع بحران است.

در تانزانیا نیاز فوری به ۳هزار و ۶۵۰ کپسول اکسیژن است تا بتوان دسترسی به این خدمات نجات‌بخش در کل کشور را افزایشی چشم‌گیر داد.

آمریکای لاتین نیز به شدت لطمه دیده است، چنان که بنابر گزارش‌ها، در پرو تقاضا برای اکسیژن ۳۰۰ درصد افزایش یافته است و در مکزیک که از لحاظ تلفات کرونا در جایگاه سوم جهان قرار دارد، اکسیژن بیمارستانی دم به دم رو به کمبود است.

کوین واتکینز، مدیر اجرایی موسسه نجات کودکان بریتانیا، می‌گوید: «کورسوی واکسن در دوردست نمایان شده است و تا رسیدن آن به اکسیژن نیاز داریم که بتوانیم مردم را زنده نگه داریم.»

«موج دوم و توقف‌ناپذیر همه‌گیری به سراغ خانواده‌هایی رفته است که بختی برای تزریق به موقع واکسن ندارند و موجودی اکسیژن بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها رو به پایان است.»

«روشن است که اکسیژن داروی مرگ و زندگی در درمان کووید-۱۹ است و اگر نباشد، کسانی که می‌شد جان‌شان را نجات داد، از دست می‌روند.»

گروه ضربتی جدید، سازمان‌های اصلی فعال در افزایش دسترسی به اکسیژن از آغاز همه‌گیری، از جمله یونیسف، صندوق جهانی، بانک جهانی و موسسه نجات کودکان، را گرد هم خواهد آورد.