بر اساس یک پژوهش جدید، تولید سوخت جت از پسماند غذایی می‌تواند سهم صنعت حمل‌ونقل هوایی در انتشار گازهای گلخانه‌ای را به شدت کاهش دهد. ضایعات دور ریخته شده غذا، روغن و چربی‌ها و کودهای تبدیل شده به پارافین که در سوخت هواپیماها استفاده می‌شوند، می‌توانند راه را برای کاهش جدی تاثیرات منفی صنعت پرواز بر محیط زیست سیاره زمین هموار کند.

دانشمندان آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر ایالات‌متحده، می‌گویند که سوخت پایدار برای حمل‌ونقل هوایی در مقایسه با سوخت‌های رایج فسیلی جت، می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را به میزان ۱۶۵ درصد کاهش دهد. به این ترتیب، چنین کاری می‌تواند هم به کاهش میزان زباله‌ای که در نهایت به محل دفن زباله می‌رسد منجر شود و هم میزان دوده‌ای را که از موتورهای هواپیما خارج می‌شود، کاهش دهد.

این مطالعه، به این رویکرد می‌پردازد که چگونه اسیدهای چرب فرّار از ضایعات موادغذایی (VFA)، می‌توانند به محصولی مفید تبدیل شوند. با در نظر گرفتن محتوای آب این پسماندها، ضایعات و زباله‌های تر آشپزخانه‌ای به صورت سنتی به متان تبدیل می‌شوند. اما محققان قصد دارند تا با بازیابی مولکول‌های پسماند موادغذایی و تخمیر و تبدیل پسماندها به پارافین، مورد مصرف دیگری برای آن‌ها بیابند و یک هیدروکربن قابل احتراق تولید کنند که بتواند در سوخت هواپیما مورد استفاده قرار گیرد.

پس از تغییر در پارافین، برای اطمینان یافتن از اینکه موتور هواپیما با این محصول خروجی کار می‌کند، محققان توانستند نسبت سوخت سازگار با محیط زیست را که با سوخت فسیلی رایج مخلوط شده به میزان ۷۰ درصد افزایش دهند. دانشمندان همچنین موفق شدند میزان آلاینده‌های خارج شده از موتور هواپیما را در مقایسه با زمانی که سوخت جت معمولی استفاده می‌شود، به میزان ۳۴ درصد کم کنند. کاهش تعداد ذرات آلاینده‌هایی که از موتور هواپیما خارج می‌شوند، تعداد کریستال‌های یخ تولید شده را کاهش می دهد و این موضوع به نوبه خود تاثیرات اقلیمی «پس‌دمه» را کاهش می‌دهد. پس‌دمه یا کانتریل، همان دنباله دود سفیدی است که ازهواپیماهای جت خارج و در آسمان دیده می‌شود.

اگرچه دانشمندان پیش از این هشدار داده بودند که حتی کاهش ۹۰ درصدی انتشار این آلاینده‌های خارج شده از موتور هواپیما هم احتمالا برای محدود کردن تاثیرات منفی آب‌وهوایی این پس‌دمه‌ها در سطح سال ۲۰۰۶، کافی نخواهد بود. 

محققان می‌گویند که پس‌دمه‌ها با ایجاد یک بی‌تعادلی در بودجه تابشی زمین (هم‌ارزی تابشی زمین)  یا در «اجبار تابشی» (واداشت تابشی اقلیمی)، میزان ابر موجود در جهان را تغییر می‌دهند که به گرمایش زمین منجر می‌شود. نویسندگان این گزارش جدید می‌گویند که روش استفاده از پسماند غذایی، این ظرفیت بالقوه را دارد که جایگزین بیش از ۲۰ درصد از میزان احتراق سوخت جت‌های فعلی در ایالات‌متحده شود. جایی که سالانه بیش از ۲۱ میلیارد گالن سوخت مصرف می‌شود و این دورنما وجود دارد که این میزان تا سال ۲۰۵۰ دو برابر شود.

استفاده از پسماندهای دورریخته شده که هم ارزان قیمت‌اند و هم بسیار در دسترس، از اثرات زیست محیطی سوخت‌های زیستی هم جلوگیری می‌کند. زیرا سوخت‌های زیستی مستلزم کاشت گیاهان در مناطق وسیعی از زمین‌ هستند. این پژوهش که در مجله «Proceedings of the National Academy of Sciences» منتشر شده است، در حالی ارائه می‌شود که دولت در روز سه‌شنبه شورای جت صفر را راه‌اندازی کرده است؛ شورایی که هدف آن، دستیابی به پروازهایی با انتشار صفر کربن بین اروپا و آمریکا، برای نسل بعدی است.

این پروژه به شرکت‌هایی که در خصوص فناوری‌های جدید تحقیق می‌کنند، ۱۵ میلیون پوند کمک می‌کند تا روشی پیدا کنند که به کمک آن بتوان از پسماند زباله‌های خانگی و ضایعات چوبی و مازاد برق، سوختی پایدار برای حمل‌ونقل هوایی به دست آورد.

گرانت شاپس، وزیر حمل‌ونقل می‌گوید: «از آنجا که بخش حمل‌ونقل هوایی در حال خروج از شرایط همه‌گیری کرونا است و به نظر می رسد که در ماه‌های آینده خود را بازیابی کند، ما باید تعهدات محیط زیستی خود را در راس همه اقدامات خود، قرار دهیم؛ بنابراین نه تنها همه چیز را بهتر، که سبزتر وسازگارتر با محیط زیست خواهیم کرد. به همین دلیل است که ما در شورا بیشتر کار می‌کنیم، اعضای جدید جذب می‌کنیم و تلاش‌های پیشگامانه را شروع می‌کنیم تا مطمئن شویم که همچنان در راستای اهداف بلندپروازانه خود برای رسیدن به هدف انتشار کربن صفر، به شکل مثال‌زدنی در جهان سرآمد هستیم.» 

تا اینجای کار پیشرفت‌هایی در زمینه حمل‌ونقل پایدار هوایی صورت گرفته است. نخستین پرواز یک هواپیمای مسافربری هیدروژنی-الکتریکی در ماه سپتامبر در دانشگاه کرانفیلد انجام شد و شرکت ایزی‌جت امیدوار است که با همکاری شرکت آمریکایی رایت الکتریک، بتواند تا سال ۲۰۳۰ نخستین پرواز تجاری کاملا الکتریکی خود را انجام دهد.