سال ۱۳۹۹ می‌توانست رویارویی تاریخی فیفا و فدراسیون فوتبال ایران را در خود ثبت کند، اما کرونا پرونده را بست و به آینده‌ای نامعلوم موکول کرد. اگر کرونا جهان را فرانمی‌گرفت، امروز بسته بودن درهای ورزشگاه‌ها به روی زنان ایرانی، تعلیق فوتبال ایران را در پی داشت و در ورزشگاه‌هایی که زنان حضور نداشتند، خبری از فوتبال هم نبود.

در سال ۹۹ حتی نامزدهای انتخابات فدراسیون فوتبال در شعارهای خود از تلاش برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها حرف نزدند. آنها آنچنان این موضوع را فراموش‌شده می‌دانستند و مجمع فدراسیون را بی‌توجه به این پرونده می‌دیدند که برای کسب رای حتی شعار درباره بازگرداندن حقوق بدیهی زنان علاقمند به فوتبال را طرح نکردند.

آخرین هشدارهای فیفا به فدراسیون فوتبال ایران پیش از شیوع کرونا و برگزاری بازی‌های بی‌تماشاگر این بود که زنان ایرانی باید اجازه داشته باشند در همه ورزشگاه‌های ایران فوتبال تماشا کنند. فیفا بر عملکرد فدراسیون فوتبال در فینال لیگ قهرمانان آسیا در تهران و بازی ایران - کامبوج در مقدماتی جام جهانی قطر، نظارت کرد اما زنان کم‌شمار و گزینشی به ورزشگاه راه یافتند، به ورزشگاهی که اسمش آزادی است اما خبری از آزادی در آن نیست.

از ۳ سال پیش جیانی اینفانتینو، رییس فیفا برای ملاقات با حسن روحانی و پیگیری مسئله حضور زنان در ورزشگاه‌ها بارها به تهران رفت، سپس نماینده خود را به تهران فرستاد اما نتیجه تمام مذاکرات وعده‌های بیهوده مسئولان ایرانی بود و درهای ورزشگاه‌ها به روی زنان باز نشد.

درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها نه فدراسیون فوتبال و نه وزارت ورزش و جوانان نمی‌توانند مستقل تصمیم بگیرند، اگرچه روسای فدراسیون و وزرای ورزش در سالیان گذشته هرگز پیگیرانه برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها تلاش نکردند و همواره خواستند با مشتی شعار دراین‌باره دوران حضور خود را پشت سر بگذارند و ادای همراهی با درخواست زنان برای حضور در ورزشگاه‌ها را بازی کنند. آنها هرگز موقعیت خود را برای بحث جدی درباره لغو ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها به خطر نینداختند اما از نمایش کوشش در این راه بهره‌مند شدند و خود را موافق حضور زنان جلوه دادند.

در عمل و واقعیت اما قدمی برداشته نشد که منجر به گشودن درها به روی زنان ایرانی شود. مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون فوتبال در مورد حضور زنان در ورزشگاه‌ها می‌گفت: «فدراسیون فوتبال پاسخ‌ نامه فیفا را داده و در مجموع شرایط خوبی برای حضور خانواده‌ها و زنان برای بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در ورزشگاه‌ها فراهم شده است. مسئولان کشور برخورد عقلانی و خوبی برای حل این موضوع در نظر گرفته‌اند و اگر مشکلات حل شود همه برای حضور در ورزشگاه تشویق می‌شوند.»

اگر الزامات مورد نظر به موقع انجام شود، ما را امیدوار می‌کند تا بتوانیم خانواده‌ها را در آینده به ورزشگاه‌ها راه بدهیم." اما تاج از فدراسیون رفت و به تعویق افتادن بازی‌های تیم ملی به دلیل شیوع کرونا، این فرصت را برای مخالفان حضور زنان در ورزشگاه‌ها ایجاد کرد که دیگر مجبور به پاسخ‌گویی در مقابل پرسش‌های پرشمار نباشند. اکنون نیز ایران فرصت میزبانی بازی‌های مقدماتی جام جهانی را از دست داده و برگزاری بازی‌ها در بحرین همچنان پرونده حضور زنان ایرانی در ورزشگاه را بسته نگه می‌دارد. لیگ فوتبال ایران نیز به دلیل شیوع کرونا بی‌تماشاگر برگزار می‌شود و تا روزی که کرونا باشد، فرصت فرار از لغو ممنوعیت زنان هم هست. از شهاب‌الدین عزیزی خادم، رئیس جدید فدراسیون فوتبال درباره یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های شغلی‌اش مقابل زنان دوستدار فوتبال جمله‌ای نمی‌شنوید.

سال ۹۹ می‌توانست سال تعلیق فوتبال ایران باشد، چون فیفا پیش از شیوع کرونا در آخرین هشدارهایش به حضور زنان ایرانی در بازی‌های ملی قانع نبود و حضور زنان در بازی‌های لیگ را طلب می‌کرد، مطالبه‌ای که زنان ایرانی به هر ترفند مجازی، به گوش فیفا رسانده‌اند.

اگرچه اینفانتینو پس از دیدار با رییس جمهوری ایران گفت: "حسن روحانی وعده داده است با لغو ممنوعیت کنونی، زنان ایرانی به زودی اجازه ورود به ورزشگاه‌ها را پیدا کنند." اما پس از دیدار ۳ سال پیش اینفانتینو و روحانی، رییس جمهوری ایران از شفاف حرف زدن درباره وعده‌اش طفره رفت و با شعارهایی درباره نقش زنان در ورزش سعی کرد وعده‌اش را بی‌اعتبار کند: «خوشبختانه امروز زنان ایرانی با نشاط بیشتری در صحنه‌ها و میادین ورزشی حضور دارند که از جمله آنها، فعالیت ۲۳ هزار زن ورزشکار در رشته فوتبال است. فیفا به عنوان عالی‌ترین نهاد بین‌المللی فوتبال و فدراسیون‌های منطقه‌ای باید مراقبت کنند تا ادعاها و مسایل غیرورزشی در عرصه ورزش تأثیرگذار نبوده و ملت‌ها از تماشای مسابقات مورد علاقه در ورزشگاههای کشورشان محروم نشوند.» این پاسخ روحانی به جای آنکه لغو ممنوعیت حضور زنان را نوید دهد، جملاتی نامفهوم بود که انگار بخواهد مسئولیت‌های فیفا را گوشزد کند، از جمله پاسخ‌های رایج بین مسئولان ایرانی که نمی‌دانید چه می‌گویند اما می‌دانید که قدمی برنمی‌دارند.