پس از آن‌که زن ۶۲ سالهای بر اثر اقدام به عمل بخار دادن واژن دچار سوختگی درجه دو شد، متخصصان بیماری‌های زنان علیه این روش درمانی به زنان هشدار دادند.
به دلیل تایید و پشتیبانی افراد مشهوری چون گوئینیت پالترو و کریسی تیگن، بخور واژن در سالهای اخیر از محبوبیت بالایی برخوردار شده است.
در این روش درمانی، فرد بر روی یک لگن پر از آب جوش حاوی گیاهان دارویی می‌نشیند، و گفته می‌شود که این روش، واژن را «پاک» و « تر و تازه» می‌کند.
در بعضی از سونا‌ها همانند سونایی که برند تجاری گوپ متعلق به گوئینیت پالترو پیشنهاد می‌کند، این روش درمانی با عنوان «وی- استیمینگ» یا «بُخور واژن» نامیده می‌شود و شبیه به آداب و سنت‌های سم‌زدایی در آسیا و آفریقا است.
در این زمینه، تحقیقی در نشریه زنان و زایمان کانادا منتشر شده است که جزئیات چگونگی روش‌های زنان برای کاهش فرو افتادگی واژن را تشریح می‌کند. فرو افتادگی واژن زمانی اتفاق می‌افتد که یک یا چند عضو در لگن خاصره، مانند رحم یا مثانه، از موقعیت طبیعی خود فرو می‌افتد و باعث تورم و برآمدگی واژن می‌شود.
ان اچ اس، سرویس سلامت ملی انگلستان، اعلام کرده است که این وضعیت خطر جانی ندارد، اما می‌تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی شود. روش‌های درمانی، شامل جراحی، تغییر شیوه زندگی و هورمون‌تراپی است. این سازمان اشاره‌ای به «بُخور واژن» نکرده است.
دکتر ونسا مک‌کین، سخنگوی کالج سلطنتی متخصصان زنان و زایمان، توضیح می‌دهد که رواج بخور واژن در میان زنان باعث افزایش باورهای گمراه‌کننده در این مورد شده است که بر أساس آن، گویا زنان برای پاک کردن واژن خود باید تحت روش‌های درمانی مبهم قرار گیرند.
دکتر مک‌کین می‌گوید:«این که واژن نیاز به تمیز کردن گسترده دارد، افسانه است، چرا که واژن طوری طراحی شده است که با ترشحات طبیعی اسرار آمیز، خودش را تمیز می‌کند.
واژن دارای باکتری‌های خوب است، که از آن محافظت می‌کنند. اگر این باکتری‌ها دچار اختلال شوند، می‌تواند منجر به عفونت‌هایی مانند واژینوز باکتریال یا برفک و التهاب شود».
مک‌کین همچنین می‌افزاید که بخور واژن می‌تواند باعث بروز مشکلات در سلامتی شود، چون می‌تواند بر تعادل سالم باکتری و پ. هاش. یا درجه اسیدی بودن تاثیر بگذارد، که این نیز می‌تواند منجر به تحریک، عفونت مانند واژینوز باکتریال یا برفک و التهاب شود.
وی ادامه می‌دهد: «این کار [بُخور واژن] می‌تواند باعث سوختگی پوست لطیف و حساس اطراف واژن شود. به خانم‌ها توصیه می‌شود، هر روز از صابون بدون عطر و ساده برای شست‌وشوی محل اطراف آلت تناسلی خود استفاده کنند. در طول دوره عادت ماهانه، شست‌وشوی بیش از یک‌بار مفید خواهد بود».
دکتر سواتی جها، مشاور و متخصص زنان و سخنگوی کالج سلطنتی متخصصان زنان و زایمان، می‌گوید که وقتی به مسئله فرو افتادگی واژن می‌رسیم، شرایط مشترکی وجود دارد که بعضی اوقات به دلیل زایمان، مخصوصا پس از زایمان‌های سخت و طولانی با نوزاد بزرگ، یائسگی، هیسترکتومی، جراحی برداشتن رحم، چاقی مفرط و فعالیت بدنی شدید، ایجاد می‌شود.
دکتر جها می‌گوید:«در میان نشانه‌های فرو افتادگی اندام‌های لگن خاصره، احساس یک نوع برآمدگی در واژن، ناراحتی و درد در حین رابطه جنسی، یا مشکل در ادرار کردن دیده می‌شود.
فرو افتادگی واژن اغلب نیاز به درمان ندارد، اما برای زنانی که زندگی آنها را به گونه‌ای منفی تحت تاثیر قرار داده است، گزینه‌های مختلفی برای درمان وجود دارد، از قبیل کاهش وزن و ورزش‌های مخصوص کف لگن خاصره، تا قرار دادن وسیله‌ای داخل واژن، که شیاف واژنی نامیده می‌شود، و اندام فروافتاده را در جای خود نگه می‌دارد».
وی می‌افزاید:«برای زنانی که بدن‌شان به روش‌های محتاطانه پاسخ منفی می‌دهد، یا در موارد شدید، جراحی پیشنهاد می‌شود».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
