به گفته دانشمندان، گرده درختان ممکن است به ذرات معلق کووید کمک کند که سریع‌تر و تا مسافتی دورتر منتشر شوند، و قانون دو متر فاصله را حتی در محیط‌های باز کم‌اثرتر می‌کند.
ذرات ویروس که پس از سرفه یا عطسه فرد آلوده در هوا معلق می‌مانند، می‌توانند به گرده‌هایی که در باد پراکنده می‌شوند، بچسبند.
وقتی کسی گرده‌هایی را که ویروس به سطحشان چسبیده است تنفس می‌کند، خطر سرایت ذرات معلق ویروس وجود دارد، به‌خصوص در محیط‌های شلوغ.
این پژوهش به ویژه نشان می‌دهد که وجود گرده بر بار ویروس موجود در هوا اثر قابل توجهی دارد و خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.
هر دانه گرده می‌تواند حامل صدها ذره ویروس باشد و در روزی که گرده‌افشانی بالاست، درختان به‌تنهایی می‌توانند ۱۵۰۰ گرده در هر متر مربع در هوا پخش کنند.
بنا بر یافته‌های این پژوهش، که طالب دبوک و دیمیتریس دریکاکیس در دانشگاه نیکوزیا در قبرس انجام داده‌اند، بین میزان سرایت ویروس کرونا و نقشه [پراکندگی] کانون‌های گرده ارتباط وجود دارد.
این پژوهشگران با استفاده از مدل‌سازی رایانه‌ای حرکت گرده‌ها از یک درخت بید را شبیهسازی کردند، و شبیه‌سازی‌های یک روز بهاری معمولی نشان داد که گرده‌های حاوی کووید تا شعاع ۵۰ متری پخش می‌شوند و در کمتر از یک دقیقه، میان جمعیتی تا ۱۰۰ نفر که شبیهسازی شده بود، منتشر می‌شوند.
اما هشدار دادند که باد گرده‌ها را تا مسافت‌های دورتر از این هم منتقل می‌کند، و توصیه کردند افراد از تجمع نزدیک گیاهانی که در فصل گرده‌افشانی بسیار فعال‌اند اجتناب کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آقای دریکاکیس به ایندیپندنت گفت: «دانههای گرده سطح متخلخل و زبری دارند، که بزرگ‌تر از ذره کووید است. در فصل گرده‌افشانی، دانههای گرده کانون‌های تراکمی عمده‌ای در محیط ایجاد می‌کنند، و با باد منتقل می‌شوند.»
«در صورت وجود جمعیتی که شاید شامل افراد مبتلا هم باشد، ذرات کووید خارج‌شده می‌توانند به سطح دانههای گرده بچسبند. این گرده‌ها در کنار قطرات بزاق، به ناقل هوابرد دیگری برای کووید تبدیل می‌شوند. وقتی افراد دانههای گرده را که ویروس به سطحش چسبیده است تنفس می‌کنند، خطر سرایت ویروس از راه هوا وجود دارد.»
«تا جایی که می‌دانیم، این اولین بار است که از طریق مدل‌سازی و شبیهسازی نشان می‌دهیم چگونه ریزذرات گرده معلق در هوا در نسیم ملایم انتقال پیدا می‌کند، و در فضای باز، موجب سرایت ویروس معلق در هوا به جمعیت می‌شود.»
به گفته این پژوهشگران، تاثیر گرده‌ها در انتشار کووید نشان می‌دهد قانون فاصله‌گذاری دو متر که در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بریتانیا، برقرار است شاید کافی نباشد.
آن‌ها توضیح دادند که باید دستورالعمل‌های جدید با توجه به میزان گرده‌افشانی محلی ارائه شود تا خطر سرایت کووید بهتر مدیریت شود.
آفای دریکاکیس گفت: «دانههای گرده ریزند و در باد به‌راحتی تا مسافت‌های دور منتقل می‌شوند‌ــ ده‌ها کیلومتر دورتر از منبع اولیه‌شان.»
«دانههای گرده در مقایسه با قطرات بزاق می‌توانند تا مسافت‌های دورتر پراکنده شوند. برخلاف قطرات مایع بزاق، کاملا تبخیر نمی‌شوند. بنابراین، دانههای گرده معلق می‌توانند ویروس را با میزان و سرعت بیشتری نسبت به قطرات بزاق در هوا منتشر کنند.»
«افراد باید از تجمع نزدیک گونه‌هایی از گیاهان یا درختان که می‌دانند در فصل گرده‌افشانی زیاد گرده پخش می‌کنند اجتناب کنند.»
«مردم باید از خطر انتقال هوابرد از طریق قطرات بزاق در محیط‌های باز و بسته و خطر گرده‌های معلق در هوا در محیط‌های باز آگاه باشند.»
این پژوهش سه‌شنبه ۲۲ ژوئن (اول تیر) در نشریه فیزیک سیالات (Physics of Fluids) منتشر شد، هم‌زمان اداره هواشناسی به افراد مبتلا به حساسیت فصلی تب یونجه هشدار داده است که در روزهای آتی، میزان گرده در سراسر بریتانیا افزایش می‌یابد.
اکنون اوج فصل گرده‌افشانی علف‌هاست و در هفته آتی، بخش‌هایی از کشور با میزان بسیار بالای گرده‌افشانی مواجه خواهد بود.
پیش‌بینی روزانه اداره هواشناسی از میزان گرده نشان می‌دهد سطح گرده هوا در لندن، میدلندز، شمال شرق و شمال غرب، و همچنین جنوب شرق و جنوب غرب [بریتانیا] از سه‌شنبه تا پنجشنبه «بسیار بالا» خواهد بود.
© The Independent
