گربه‌ها شاید در سال‌های اخیر ستاره درخشان شبکه‌های اجتماعی شده باشند، اما این‌طور نبوده که تازه به این درجه از محبوبیت رسیده باشند. با باز شدن گورهای پر رمز و راز فرعون‌های مصری و دیدن مقبره‌هایی پر از گربه‌های مومیایی‌شده، کاشفان مقبره‌ها از خود می‌پرسیدند چرا مصری‌های باستان تا این اندازه شیفته گربه‌ها بودند؟
مردم مصر باستان به دلایل مختلفی مشهور و موردتوجه هستند، اما شاید یکی از جالب‌ترین خصوصیات آن‌ها علاقه بی‌حدواندازه به گربه‌ها باشد.
مصری‌ها در علاقه به گربه‌سانان معروف هستند و طبق آخرین تحقیقات جانورشناسان اهلی شدن گربه به‌احتمال‌زیاد در این کشور اتفاق افتاده است، هرچند ترکیه هم یکی دیگر از مناطقی است که نشانه‌های تاریخی فراوانی از حضور گربه‌ها در کنار انسان در آن یافت شده است. اگرچه گربه‌ها ارج‌وقرب فراوانی در ترکیه دارند اما هرگز به مرحله «خدا گونگی» نرسیدند. اتفاقی که در مصر افتاد و طبق یک لطیفه محلی «گربه‌ها هرگز آن دوره را فراموش نکردند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هنرهای دستی بیشمار با موضوع گربه از مجسمه‌های بزرگ گرفته تا جواهرات پیچیده که هزاران سال پس از زمان فرمانروایی فراعنه بر نیل باقی‌مانده‌اند، توجه مردم آن زمان به گربه را به‌خوبی نشان می‌دهد.
مصری‌های باستان گربه‌های بی‌شماری را مومیایی کردند و حتی اولین گورستان حیوانات خانگی شناخته‌شده در جهان را داشتند؛ گورستانی تقریباً ۲۰۰۰ ساله که محل دفن گربه‌هایی با قلاده‌های آهنی و تزیین شده بود.
The Greek historian Herodotus wrote that if a cat died a natural death in an Egyptian household, all the inhabitants would shave their eyebrows! #InternationalCatDay pic.twitter.com/f6SATdV1el
— British Museum (@britishmuseum) August 8, 2018
اما چرا گربه‌ها در مصر باستان این‌قدر ارزش داشتند؟ چرا مصری‌ها هنگام عزاداری برای از دست دادن گربه خانوادگی، ابروهای خود را به نشانه احترام می‌تراشیدند؟
بیشتر این احترام به این دلیل بود که مصریان باستان تصور می‌کردند خدایان و فرمانروایان آن‌ها دارای ویژگی‌های گربه مانند هستند. به نظر می‌رسد گربه سانان در چشم آن‌ها دارای خلق‌وخو و دوگانگی خداگونه بودند؛ گربه‌ها از یک‌سو می‌توانند محافظ، وفادار و دوست‌داشتنی و از سوی دیگر سرکش، مستقل و خشن باشند.
از نظر مصریان باستان این خصوصیات گربه‌ها را تبدیل به موجودات خاصی می‌کرد که باید مورد توجه قرار گیرند و این ممکن است توضیح دهد که چرا آن‌ها مجسمه‌هایی به شکل گربه‌سانان ساخته‌اند. مجسمه ابوالهول بزرگ جیزه، بنایی به طول ۷۳ متر که چهره یک انسان و بدن یک شیر را دارد، شاید مشهورترین نمونه چنین بناهایی باشد.
گربه‌ها همچنین به دلیل توانایی‌شان در شکار موش و مار نیز در مصر باستان محبوب بودند.
این محبوبیت البته جنبه شوم‌تری نیز داشت و شواهدی وجود دارد که مصریان به پرورش گربه روی آورده بودند تا سالانه میلیون‌ها بچه‌گربه کشته و مومیایی شده و در کنار مردم دفن شوند. این نظریه و اینکه بسیاری از این گربه‌ها در سنین بسیار کم به عنوان قربانی نذری به خدایان مصر باستان تقدیم می‌شدند هنوز مستندات جدی تائید شده‌ای ندارد.
آنچه مشخص است این است که از نظر این افراد، مومیایی شدن این ضمانت را به آن‌ها می‌داد که پس از مرگ دوباره در قد و قامت و بدن خودشان به زندگی برگردند و آن‌ها می‌خواستند این بازگشت به زندگی همراه با عزیزترین‌هایشان باشد از جمله حیوانات موردعلاقه و احترامشان.
