یک مادر اهل لیدز از مردم خواست به او کمک کنند تا بتواند هزینه فرستادن دخترش را که به درخودماندگی‌ (اوتیسم) مبتلا است، به یکی از چهار مدرسه شبانه‌روزی رقص بریتانیا تامین کند.

لارا بِیلی، این مادر سرپرست خانوار، قصد دارد ۹۰ هزار پوند جمع کند تا کانستنس ۱۳ ساله بتواند به مدرسه هاموند برود. هزینه سالانه تحصیل در این مدرسه بیش از ۳۰ هزار پوند است.

مادرش می‌گوید کانستنس به دلیل ابتلا به بیماری اوتیسم «نمی‌تواند به مدارس معمولی» برود و به آموزش و پرورش حرفه‌ای نیاز دارد.

به کنستانس که باله می‌رقصد، برای حضور در سال نهم تحصیلی مدرسه هاموند در ماه سپتامبر پذیرش داده‌اند اما بِیلی قادر نیست هزینه‌ آن را پرداخت کند.

بیلی در مصاحبه با گاردین گفت بعد از اینکه مدرسه قبول کرد نیمی از هزینه را تخفیف بدهد، به درخواست کمک از مردم روی آورده است: «من مادری تنها هستم، در آپارتمان دولتی زندگی می‌کنم و کار تمام وقت کم‌درامدی در سازمان ملی خدمات بهداشتی (ان‌اچ‌اس) دارم.»

او در صفحه کمک‌رسانی مردمی نوشت: «من از همسر سابقم کمک هزینه‌ای نمی‌گیرم و تامین این پول برای من ناممکن است.»

او ابتدا به سراغ شورای  شهر لیدز و دولت مرکزی رفت اما هیچ‌کدام نتوانستند به او کمک مالی کنند.

دولت برای تحصیل در برخی از مدارس رقص در سراسر کشور، از جمله مدرسه هاموند، ویژه دانش آموزان هشت تا ۱۹ ساله بورسیه‌هایی در نظر گرفته است اما هیچ‌کدام از این بورسیه‌ها به کنستانس تعلق نگرفت.

بیلی در مصاحبه با گاردین گفت: «کنستانس به درخودماندگی معمول زنانه مبتلا است؛ به طوری که بعضی‌وقت‌ها با دوستان خیالی خود خلوت می‌کند و اگر چه عاشق رقصیدن است به حضور در محیط‌های شلوغ علاقه‌ای ندارد. او ترجیح می‌دهد روی صحنه باشد.»

او ابتدا در سن پنج سالگی و بعد از تماشای اپرای «فندق شکن» رقص را آغاز کرد.

او در حال حاضر در مدرسه‌ای با هزار و ۶۰۰ دانش‌آموز در حال تحصیل است، اما مادرش معتقد است او در مدرسه هاموند که تنها ۳۰۰ دانش‌آموز دارد، پیشرفت زیادی خواهد کرد.

از زمان گزارش گاردین در مورد درخواست بیلی، بیش از ۷۴ هزار پوند کمک مالی جمع‌آوری شده است.

بیلی در به‌روزرسانی درخواست خود در صفحه جمع‌آوری کمک مالی نوشت: «وا عجبا از تاثیر رسانه!» و افزود که مبلغ کمک را به ۹۰ هزار پوند افزایش داده است تا بلکه بتواند هزینه سه سال تحصیل دخترش را جمع‌آوری کند.

او گفت: «هر دو از حمایت‌ها و پیام‌های زیبای شما ممنونیم، ما شرمنده لطف شما و تا آخر عمر سپاسگزارتانیم.»