پیامی که دانش‌آموزان دبیرستانی ژاپنی ۳۷ سال پیش پیامی را در یک بطری به دریا انداختند، در هاوایی به خشکی رسید.

دانش آموزان دبیرستانی در ژاپن ۳۷ سال پیش کاغذهای را لوله کرده و در بطری‌های شیشه‌ای قرار داده و به دریا فرستادند. در این ماه یکی از این بطری‌ها در هاوایی، بیش از ۵۹۰۰ کیلومتر دورتر، پیدا شد.

ابی گراهام ۹ ساله این بطری را در ساحلی در پارک هاوایی پارادایس از آب گرفت.

گراهام یک فرم تماس را در بطری مشاهده کرد که اطلاعات آن به چندین زبان از جمله ژاپنی و انگلیسی نوشته شده بود. این نامه مبدأ بطری را توضیح داده و از هرکسی که آن را پیداکرده خواسته بود تا با دبیرستان چوشی واقع در استان چیبا در شرق ژاپن تماس بگیرد.

بنابراین گراهام فرم‌های تماس را همراه با نقاشی خودش و خواهرش که سوشی می‌خوردند، به دبیرستان چوشی ارسال کرد.

طبق گزارش روزنامه‌های ژاپنی پیام‌های داخل بطری بخشی از یک آزمایش علمی برای مطالعه جریان‌های اقیانوس توسط دانش آموزان در دبیرستان چوشی بود. این روزنامه گزارش داد که در سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۵ تعداد ۷۵۰ بطری در آب‌های جزیره میاکجیما، جزیره‌ای در نزدیکی توکیو، رها شده است.

پنجاه بطری در طول این سال‌ها در مناطق ژاپنی اوکیناوا، آکیتا و کیوتو پیدا شدند. برخی از آن‌ها در سواحل فیلیپین، چین و در امتداد سواحل غربی آمریکا یافت شدند؛ اما آخرین بار یکی از بطری‌های دبیرستان چوشی در سال ۲۰۰۲ در جزیره کیکایجیما در جنوب ژاپن پیدا شد و مسئولان دبیرستان فکر نمی‌کردند که پس از ۳۷ سال یک بطری دیگر پیدا شود.

کشف این بطری همچنین فارغ‌التحصیلان باشگاه علمی دبیرستان چوشی را با موجی از خاطرات قدیمی مواجه کرده است. میومی کاندا، ۵۴ ساله، یکی از اعضای باشگاه علمی دبیرستان چوشی در سال ۱۹۸۴، از همه کسانی که در پیدا شدن این بطری نزدیک به ۴۰ سال پس از به آب انداخته شدنش دخیل بودند تشکر کرد و گفت: «من شگفت‌زده شده‌ام. خاطرات قدیمی دوران دبیرستانم زنده شد.»

 پیام‌های داخل بطری بر خلاف باور عمومی برای نجات کشتی‌شکسته‌ها کاربرد چندانی نداشته است؛ اما در گذشته برای ارسال دعا، پیام عاشقانه و آرزوهای بلندپروازانه استفاده می‌شد. امروزه در مطالعات علمی در مورد جریانات اقیانوس، به‌عنوان یادبود یا برای ارسال خاکستر عزیزان در گذشته هم استفاده می‌شود.