ایران درودی، هنرمند و نقاش برجسته ایرانی، روز جمعه ۷ آبان، پس از ابتلا به کرونا و عوارض ناشی از بیماری، در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
خبر درگذشت ایران درودی در صفحه اینستاگرامش اعلام شد و در یادداشت کوتاهی با تیتر «بانوی نور به نور پیوست» آمده است: «پس از تحمل سه ماه بیماری و مبارزه، سرانجام صبح امروز هفت آبانماه ۱۴۰۰، بانو ایران درودی، زنی آزاده، وطنپرست، مبارز و بانویی که هنر معاصر ایران تا ابد مدیون و مرهون زحمات و تلاشهای بیوقفه او خواهد بود، به نور پیوست.»
ایران درودی، در شهریورماه سال ۱۳۱۵ در خراسان به دنیا آمد. از کودکی به فعالیتهای هنری و نقاشی علاقهمند بود و به همین دلیل در دانشگاه نیز رشته نقاشی را انتخاب کرد. او از دانشگاه پاریس در این رشته فارغالتحصیل شد، اما همزمان یادگیری هنر را بهصورت آزاد نیز دنبال کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این نویسنده، منتقد هنری، استاد دانشگاه و نقاش برجسته معاصر در اغلب آثار هنریاش از سبکهای هنری سورئال و سمبولیسم پیروی میکرد. او تصویرهای ذهنی خود را در دورنماهای نورانی ترسیم میکرد، این مفهوم در رویاهای هنرمند و فرهنگی که به آن تعلق داشت ریشه داشت.
جواد مجابی، نویسنده و منتقد، در توصیف نقاشیهای این هنرمند معاصر نوشته است: «نقاشیهای ایران درودی، به نور درخشان ایران وفادار مانده است. خاستگاه این روشنا گاه جغرافیا است که از زاویه تند تابش آفتاب بر این اقلیم برمیآید، گاهی نور جنبه فرهنگی دارد به ازای روشناندیشی حکمت عرفانی ما، و از سویی درخششی تاریخی است و نور درونی زندگی جمعی اقوام ایرانی بر این فلات را بازمیتاباند.»
احمد شاملو، شاعر معاصر، نیز در اسفند سال ۱۳۵۱ شعری را با نام «اشارتی» به ایران درودی هدیه کرده و در آن از او خواسته بود که «آزادی» را تصویر کند.
ایران درودی در شهریور امسال به بیماری کرونا مبتلا و در بیمارستان بستری شد. او روز ۱۹ شهریور پس از بازگشت به منزل، در یادداشت کوتاهی با عنوان «ایران باید زنده بماند» در صفحه اینستاگرامش نوشت از اینکه توانسته مرگ را شکست دهد، خرسند است.
او در آخرین یادداشتش، از محبتی که دوستدارانش به او داشتهاند، تشکر کرد و از مردم خواست در «شرایط دشوار» و «نابسامان» با یکدیگر «همدلی» داشته باشند. درودی این یادداشت را با این جمله به پایان رسانده بود: «همیشه گفته، بار دگر میگویم، در باور من زندگی در یک کلمه خلاصه میشود و آن عشق است...عشق»
ایران درودی آثارش را در بیش از ۶۰ نمایشگاه انفرادی و ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در نقاط گوناگون جهان و ایران به نمایش گذاشت و با بسیاری از بزرگترین هنرمندان معاصر اروپا روابط دوستانه نزدیکی داشت.