اسماعیل خویی، شاعر و نویسنده شهیر ایرانی در سن ۸۳ سالگی در بیمارستانی در لندن درگذشت.
سبا خویی، دختر او در حساب کاربری فیس‌بوکش درباره روند بیماری پدرش نوشت: «پدرم از روزجمعه صبح بیمارستان بستری شدند، ذات‌الریه شدید، متاسفانه سبب شد که خونشون عفونی بشه و ریه ها آسیب دیدند، نارسایی قلبی دیگری رو ایجاد کرده و متاسفانه کلیه‌ها نیز آسیب دیدند.»
اسماعیل خویی متولد ۱۳۱۷ و از بنیانگذاران کانون نویسندگان ایران بود. کانون نویسندگان به عنوان نهادی برای همبستگی نویسندگان و روشنفکران ایرانی در مقابل سانسور و پاسداشت آزادی بیان شکل گرفت. خویی دو دوره به عنوان عضور هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران با این نهاد همکاری می‌کرد. او در مجمع موسسان کانون نویسندگان ایران به عنوان عضوی از اولیت هیئت دبیران این مجموعه انتخاب شد. علاوه بر خویی، سیمین دانشور، محمود اعتماد‌زاده، نادر نادرپور، سیاوش کسرایی و داریوش آشوری به عنوان اعضاء اصلی و غلامحسین ساعدی و بهرام بیضایی به عنوان عضو علی البدل انتخاب شدند.
خویی از ابتدای دهه ۶۰ و با شروع برخورد حکومت اسلامی با شاعران، نویسندگان و چهره‌های سیاسی مخالف نظام جمهوری اسلامی، ابتدا مدتی به صورت مخفیانه زندگی کرد و پس از آن ناچار به تبعید از وطن شد. او در حدود ۴ دهه گذشته به عنوان شاعر و نویسنده ایرانی در تبعید زندگی کرد.
از اسماعیل خویی، آثار فراوانی منتشر و اشعار او به چندین زبان ترجمه شده است.
