بر اساس مطالعه‌ای جدید، سر کج کردن بامزه‌ برخی از سگ‌ها هنگام صحبت کردن انسان‌های همدم‌ آن‌ها، می‌تواند با نحوه پردازش و به خاطر سپردن دستورها مرتبط باشد.

در حالی که گاهی اوقات ممکن است سر کج کردن نشانه‌ای از گیجی یا سردرگمی به نظر برسد، محققان دانشگاه ائوتووس لوراند (Eötvös Loránd) در مجارستان گفته‌اند که این در واقع ممکن است نشانه‌ای باشد که سگ سعی می‌‌کند تمرکز کند و به پیام‌های انسان همدم‌ خود بیشتر توجه کند.

این مطالعه که ۲۶ اکتبر در نشریه «انیمال کاگنیشن» (Animal Cognition) منتشر شد، با ارزیابی توانایی ۴۰ سگ از نژادهای مختلف در حفظ کردن نام اسباب‌بازی‌های مختلف و آوردن آن‌ها در واکنش به دستور کلامی برای انجام آن، به فهم ما از رفتار سگ‌ها کمک کند.

محققان همچنین ویدیوهای حاصل از مطالعه دیگری را تجزیه‌وتحلیل کردند که نشان می‌داد همه سگ‌ها نمی‌توانند پس از سه ماه آموزش فشرده نام اسباب‌بازی‌ها را یاد بگیرند.

در مطالعه قبلی، اسباب‌بازی‌ها در یک اتاق قرار گرفتند؛ در حالی که انسان‌های همدم سگ‌ها و محققان در اتاق دیگری بودند. سپس از سگ‌ها خواسته شد پس از آنکه صاحبشان نام آن‌ها را صدا زد، اسباب‌بازی خاصی را بیاورند.

آن‌ها دریافتند که برخی از سگ‌های دارای استعداد واژه‌آموزی می‌توانند بدون تلاش زیاد، نام چند اسباب‌بازی را یاد بگیرند؛ در حالی که به طور معمول بسیاری از سگ‌ها نمی‌توانند حتی نام دو اسباب بازی را یاد بگیرند.

آندریا سومسه، نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «کج کردن سر یکی دیگر از حرکت نامتقارن در سگ‌ها است، اما هرگز مطالعه نشده بود.»

دکتر سومسه توضیح داد: «ما تعدد حرکت سر و جهت این رفتار را در پاسخ به صدای کلامی خاص انسان بررسی کردیم؛ زمانی که صاحب سگ با گفتن نام یک اسباب‌بازی از سگ می‌خواهد که آن را بیاورد.»

در طول این دو مطالعه، محققان دریافتند که هفت سگ از ۴۰ سگ استعداد واژه‌آموزی داشتند؛ در حالی که بقیه از این نظر معمولی بودند.

هنگامی که دانشمندان بیشتر حرکات سر کج کردن سگ‌ها را بررسی کردند، دریافتند که سگ‌های دارای استعداد واژه‌آموزی در مقایسه با سگ‌های معمولی، با شنیدن فرمان کلامی برای آوردن اسباب‌بازی اغلب سر خود را کج می‌کنند.

دانشمندان در بیانیه‌ای گفتند، طرفی که سگ‌های دارای استعداد واژه‌آموزی سر خود را به سمت آن کج می‌کردند، در طول آزمایش برای هر کدام از آن‌ها ثابت بود و موقعیت همدم‌ انسانی در آن تاثیری نداشت.

«به نظر می‌رسد بین موفقیت در آوردن اسباب‌بازی در واکنش به دستور کلامی و سر کج کردن مکرر رابطه وجود دارد. به همین دلیل ما این فرضیه را مطرح می‌کنیم که بین کج کردن سر و پردازش محرک‌های مرتبط و ارتباطی معنی‌دار وجود دارد.»

از آنجایی که در این مطالعه، حرکات سر کج کردن‌ سگ‌ها تنها زمانی بررسی شد که انسان‌های همدمشان از آن‌ها می‌خواستند اسباب‌بازی‌های نام‌گذاری شده را بیاورند، دانشمندان هشدار دادند که نتایج را نمی‌توان به موقعیت‌هایی تعمیم داد که در این تحقیق آزمایش نشده است.

آندریا تمسی، یکی دیگر از نویسندگان این تحقیق، می‌گوید: «این مهم است که فکر نکنیم که فقط سگ‌های دارای استعداد واژه‌آموزی در موقعیت‌هایی که در این مطالعه آزمایش نشده است، سر خود را کج می‌کنند.»

دانشمندان گفتند که برای تعیین قابلیت تعمیم نتایج این مطالعه به نژادهای دیگر، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.