هم‌زمان با دومین سالگرد اعتراض‌های آبان ۹۸، کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای «تغییر و اصلاح» حکومتی که پایهاش بر «حبس و کشتار دگراندیشان و مردم معترض» بنا شده است را «غیرممکن» دانست و به «نقض حقوق شهروندان» و «افزایش فقر و بیکاری» اعتراض کرد.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای که روز سه‌شنبه، ۲۵ آبان، منتشر شد با اشاره به «سرکوب خونین فرودستان و مالباختگان» در دی‌ماه ۱۳۹۶ و «کشتار مردم معترض به وضع معیشت و گرانی بنزین» در آبان ۹۸ به تداوم «ستمکاری» حکومت ایران اعتراض و تاکید کرد: «حکومت نه تنها از مواضع جائرانه‌اش ذره‌ای پا پس نکشیده است، بلکه با صدور احکام ظالمانه اعدام و زندان و شکنجه و تبعید معترضان و فعالان سیاسی و مدنی و تحت‌فشار گذاشتن خانواده کشته‌شدگان که به دادخواهی خون عزیزانشان برآمده‌اند، به ستمکاری‌اش ادامه داده است.»
نویسندگان و هنرمندان دگراندیش ایران در بیانیه خود هرگونه «اصلاح و تغییر» در وضعیت فعلی را «غیرممکن» دانستند و اعلام کردند: «امروز دیگر خوش‌بین‌ترین و ساده‌انگارترین کسان نیز فهمیده‌اند که هیچ امکانی برای تغییر و اصلاح وجود ندارد. از حکومتی که پی و پایهاش بر حبس و کشتار و حذف روشنفکران و دگراندیشان و مردم معترض بنا شده است، جز این انتظاری نمی‌توان داشت.»
در ادامه این بیانیه با اشاره به «باقی نماندن سفره‌ای برای مردم» و روند فزاینده فقر و بیکاری در جامعه آمده است: «رشد سرسام‌آور و روزافزون تورم و گرانی و رانده شدن بیش از ۷۰ درصد مردم به زیرخط فقر، نرخ بالای بیکاری و حقوق معوقه کارگران و بازنشستگان، همه نشانگر آن است که حاکمیت اینک آشکارا در کار به قهقرا بردن جامعه و نابودی کامل طبقات محروم و فرودست است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کانون نویسندگان ایران با گرامیداشت یاد کسانی که جان خود را در اعتراض‌های آبان ۹۸ از دست دادند، «مراتب همدردی و همدلی» خود با خانواده و بازماندگان کشته‌شدگان را اعلام و تاکید کرده است که «حمایت از هر تلاش حق‌جویانه و دادخواهانه» مردم را وظیفه خود می‌داند
نویسندگان و هنرمندان دگراندیش ایران در پایان بیانیه خود، آزادی بی‌قید و شرط تمام زندانیان سیاسی، مدنی و عقیدتی را خواستار شدند.
کانون نویسندگان ایران در آبان ۱۳۹۹ نیز هم‌زمان با نخستین سالگرد جان‌باختگان آبان ۹۸، در بیانیه‌ای اعلام کرده بود: «جمهوری اسلامی بیش از ۴۰ سال است که به جای به رسمیت شناختن حق آزادی اندیشه و بیان، حق تاسیس تشکل‌های صنفی مستقل و حق برگزاری تجمع‌های اعتراضی مسالمت‌آمیز، همواره شیوه اعمال فشار، بگیروببند و سرکوب را پیش گرفته است.» نویسندگان ایران در آن بیانیه نیز از حکومت ایران خواسته بودند: «به سیاست ارعاب و سرکوب معترضان و آزادی‌خواهان پایان دهد و همه زندانیان عقیدتی و سیاسی را بی‌قیدوشرط آزاد کند.»
اعتراض‌های آبان ۹۸ به دنبال گران شدن قیمت بنزین در ایران آغاز شد و به سرعت به نقاط مختلف گسترش یافت؛ به طوری که نهادهای حکومتی و امنیتی تایید کرده‌اند که در بیش از ۷۰۰ نقطه ایران، مردم معترض به خیابان‌ها آمدند.
جمهوری اسلامی ایران در جریان اعتراض‌های آبان ۹۸، به جای پاسخگویی به مردم، معترضان را سرکوب کرد و به قتل رساند. بنابر اعلام کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، در مدت کمتر از یک هفته‌ای اعتراض‌های آبان ۹۸، حدود هفت هزار نفر بازداشت شدند. نهادهای حقوق بشری نیز از کشته شدن یک هزار و ۵۰۰ نفر با سلاح‌های جنگی ماموران امنیتی خبر دادند.
سازمان حقوق بشری عفو بین‌الملل روز سه‌شنبه، ۲۵ آبان، هم‌زمان با دومین سالگرد اعتراض‌های آبان ۹۸، مشخصات ۳۲۴ نفر را که در فاصله ۲۴ تا ۲۸ آبان ۹۸ به دست نیروهای امنیتی کشته شده‌اند، منتشر کرد.
