خودنگاره (self-portrait) فریدا کالو در روز سه‌شنبه شانزدهم نوامبر (بیست و پنجم آبان) در نیویورک به قیمت ۳۴.۹ میلیون دلار فروخته شد و گران‌ترین اثر یک هنرمند آمریکای لاتین شد که تا کنون در حراجی فروخته شده است. این مبلغ رکورد حراج عمومی اثر هشت میلیون دلاری دیگر کالو در سال ۲۰۱۶ را شکست و فریدا کالو را در کنار غول‌های بزرگ تاریخ هنر قرار داد.
در این اثر، به نام «دیه‌گو و من»، به نظر می‌رسد که موهای باز فریدا کالو، که معمولا بافته شده است، دارد او را خفه می‌کند. او گونه‌های قرمز برافروخته و نگاهی اشک‌آلود دارد که نگاه مخاطب را مدت‌ها به خود خیره می‌کند. در وسط پیشانی او، سر و شانه‌های همسرش دیه‌گو ریورا دیده می‌شود که نمادی از موقعیت مرکزی او در ذهن فریدا است. ریورا نیز با چشم سوم در پیشانی به تصویر کشیده شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گزارش خبرگزاری سی‌ان‌ان، آنا دی استاسی، مدیر هنری بخش آمریکای لاتین حراجی ساتبی، درباره این اثر گفت: «این خودنگاره در همان سالی نقاشی شده است که دیه‌گوی محبوب فریدا با دوستش ماریا فلیکس وارد رابطه عاشقانه شد. این اثر خلاصه‌ای از تمام شور و درد کالو را نشان می‌دهد و بیانگر استعداد خارق‌العاده و جذابیت جهانی این هنرمند است.»
به گفته این مدیر هنری، «فریدا کالو نماد جهانی هنر مدرن است که آثارش در سراسر جهان محبوبیت دارد. نقاشی "دیه‌گو و من" نیز شمایل‌نگاری پیچیده و روایت‌های عمیق شخصی است که از نشانه‌های نقاشی فریدا هستند.»
فریدا کالو در سراسر زندگی حرفه‌ای‌اش خودنگاره‌های نیم‌تنه بسیاری را نقاشی کرده است، قالبی که برای اولین بار در دوران رنسانس اروپایی رایج شد. آخرین خودنگاره این هنرمند در دهه ۱۹۴۰ به تصویر کشیده شده است. او و دیه‌گو ریورا، نقاش مکزیکی، در سال ۱۹۴۰ پس از طلاق یک سال قبلشان، دوباره ازدواج کردند. کالو تحت تاثیر موضوع‌های گوناگون، از اسطوره‌های شرقی گرفته تا پزشکی و گیاه‌شناسی، قرار داشت و با درهم‌آمیزی این موضوع‌ها با مشکلات سلامتی و رابطه آشفته خود با ریورا در نقاشی‌هایش، نمادی شخصی در کارش ایجاد کرد.
