جانوران سرراست هستند. شاید ما به دلیل همین صداقتشان عاشق آن‌ها هستیم. اگر احساسی داشته باشند، آن را بدون پرده‌پوشی یا محدودیت، آشکارا نشان می‌دهند.

زانا کلی، پریماتولوژیست و روان‌شناس در دانشگاه دورهام در بریتانیا است که در گفت‌وگو با «لایوساینس»، از مفهوم «بغل کردن» نزد دیگر جانداران سخن گفته است. 

کلی درباره روابط اجتماعی میان بونوبوها پژوهش کرده است و بخش زیادی از کار میدانی او در یک پناهگاه‌ حیوانات در جمهوری دموکراتیک کنگو بوده که در آنجا بونوبوهایی نگهداری می‌شوند که شکارچیان آن‌ها را یتیم کرده‌اند. 

به گفته کلی، در این پناهگاه بیشتر وقت‌ها می‌توان دید که بچه بونوبوهای یتیم همدیگر را در آغوش می‌کشند و با هم قدم می‌زنند. 

او به لایوساینس می‌گوید که بیشتر آن‌ها بونوبوهای کوچکی بودند که پدر و مادر خود را از دست داده‌ بودند و به محبت و مراقبت نیاز داشتند. بغل کردن همدیگر آن‌ها را دلگرم می‌کند.

او می‌افزاید: «البته در مقایسه با زمانی که آن‌ها آزادانه در طبیعت زندگی می‌کنند، در پناهگاه‌ها بیشتر  شاهد بغل کردن‌شان هستیم، چون اینجا در پناهگاه‌ پرستاران آن‌ها را زیاد بغل می‌کنند. اما به صورت طبیعی نیز یکدیگر را در آغوش می‌گیرند.»

به گفته این پژوهشگر، بونوبوهای نونهال وقتی دچار اضطراب یا آشفتگی می‌شوند، هم را در آغوش می‌کشند. معمولا بونوبوی مضطرب آغوشش را باز می‌کند و بونوبوی دیگری با شتاب به سوی او می‌دود و او را محکم در آغوش می‌گیرد. 

 شامپانزه‌ها هم که خویشاوندان نزدیک بونوبوها هستند، اهل بغل کردن هستند؛ به‌ویژه در وضعیت‌های پرتنش. 

کلی به لایوساینس می‌گوید، اگر آن‌ها دشمن خطرناکی ببینند یا گروهی از شامپانزه‌های بیگانه یا چیز ترسناک دیگری، آنگاه می‌بینی‌شان که یکدیگر را در آغوش می‌گیرند یا دست هم را گرفته‌اند. 

ماکاکاهای سیاه که در اندونزی زندگی می‌کنند، با صداهایی که با حرکات لب‌هایشان ایجاد می‌کنند، طرف مقابل را به آغوش خود می‌خوانند. 

اورانگوتان‌های نوباوه هنگامی که با چیزی ترسناک همچون یک مار روبه‌رو می‌شوند، یکدیگر را بغل می‌کنند. 

میمون‌های عنکبوتی هم زمانی که می‌خواهند بگومگویی را پایان دهند و با هم آشتی کنند، یکدیگر را در آغوش می‌گیرند. 

بغل کردن تنها به  راسته‌پستانداران محدود نمی‌شود. اسب‌ها نیز زمانی که گردنشان را به یکدیگر می‌مالند، تپش قلبشان آرام‌تر می‌شود. دلفین‌ها نیز با مالیدن باله‌هایشان به یکدیگر، به نوعی هم را در آغوش می‌گیرند.

شاید چنین به نظر برسد که در آغوش کشیدن جانوران شبیه است به ما انسان‌ها. اما اختلاف بزرگی میان آغوش‌های ما و آن‌ها می‌توان یافت؛ درآغوش‌گرفتن‌های آن‌ها راستکی است. 

زانا کلی به لایوساینس می‌گوید: «بغل کردن برای انسان‌ها به یک رسم متعارف برای سلام و خداحافظی بدل شده است. اما در میان راسته‌پستانداران چنین نیست.»

حالا که کریسمس دارد نزدیک می‌شود، شاید پس از ماه‌ها دوری دلمان برای درآغوش کشیدن دوستان و عزیزانی تنگ باشد. اما تنها اگر کاملا واکسینه‌اید، آغوش‌تان را برای کسانی که دوستشان دارید، باز کنید!