از دو روز پیش، صدها پناهجوی افغان در اندونزی در ادامه اعتراض به سالها بلاتکلیفی در این کشور، در جاکارتا، پایتخت اندونزی، تجمع کردهاند و اعتراضهای آنان برای جلبتوجه سازمانهای مددرسان و کشورهای پناهندهپذیر همچنان ادامه دارد.
مهاجران معترض از جامعه بینالمللی میخواهند هرچه زودتر در مورد سرنوشت آنها تصمیم بگیرند و آنان را به کشور سومی انتقال دهند تا بتوانند زندگی عادی را آغاز کنند.
این پناهجویان افغان که در سالهای گذشته به قصد رسیدن به یکی از کشورهای غربی از افغانستان خارج شدهاند، اکنون از ۱۰ سال است که در اندونزی بلاتکلیفاند. آنان از وضعیت بد و رفتار غیرانسانی پلیس اندونزی که بارها آنان را کتک زده تا نتوانند صدایشان را به جایی برسانند، هم شاکیاند.
مهاجران افغان در اندونزی همزمان با اعتراضها در جاکارتا، کارزاری آنلاینی را هم با هدف جلبتوجه سازمانها و کشورهای دیگر به راه انداختهاند. خادمحسین کریمی، روزنامهنگار در حمایت از این مهاجران در توییتر نوشته است: «هزاران مهاجر حدود یک دهه از زندگی خود را در اندونزی سپری کردهاند؛ بدون برخورداری از ابتداییترین حقوق اساسی و انسانی، بدون چشماندازی به آینده و بدون راه بازگشت به کشورشان.»
حدید، کاربری دیگر در توییتر، در حمایت از کارزار آنلاین مهاجران افغان نوشته است: «۱۰ سال رنج و انزوا برای مهاجران کافی است. سازمانهای مددرسان و کشورها باید به وضع رقتبار مهاجران توجه کنند.»
هفته گذشته چهار تن از مهاجران افغان در اندونزی، لبهای خود را دوختند و حتی یکی از پناهجویان خود را آتش زد تا شاید صدایش به گوش سازمان ملل برسد، اما به وضعیت ناگوار آنان هیچ توجهی نشده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
روز دوشنبه نیز صدها تن از این پناهجویان در نزدیک ورودی سازمان ملل متحده در جاکارتا، پایتخت اندونزی، تجمع کردند و از سازمان ملل خواستند هرچه زودتر در مورد سرنوشت نامعلومشان تصمیم بگیرد، اما علاوه بر اینکه هیچ پاسخی نگرفتند، با رفتار خشونتآمیز پلیس اندونزی هم مواجه شدهاند.
حدود هشت هزار مهاجر افغان ۱۰ سال است که در اندونزی به سر میبرند. از سال ۲۰۱۴ تاکنون ۱۱ نفر از آنان به مشکلات روحی دچار شده و با اقدام به خودکشی، به زندگی خود پایان دادهاند.
پناهجویان افغان در اندونزی در زمانی زمامداری اشرف غنی، رئیسجمهوری فراری افغانستان، به او هم نامهای فرستادند تا به وضعیتشان توجه کند اما غنی هم به آنان اعتننایی نکرد.