(این مطالب اولین بار در سال ۲۰۱۸ منتشر شده است)
مطالعه‌ای درازمدت در ایالات متحده در مورد اثرات تشعشع امواج رادیویی، از نوعی که تلفنهای همراه منتشر می‌کنند، «شواهدی واضح» مبنی بر میزان بالایی از در معرض [تشعشع] قرار گرفتن و سرطان قلب در موش‌های صحرایی نر را نشان می‌دهد.
برنامه سم‌شناسی ملی «ان‌تی‌پی» (NTP) در گزارش نهایی خود در روز پنجشنبه به این نتیجه رسید که در موش‌های صحرایی نر، بعضی شواهد از ارتباط تومورهای مغز و غدد فوق‌کلیوی هم یافت شد اما در جوندگان ماده و در موش‌های خانگی نر نشانه‌های سرطان واضح نبود.
این برنامه را اداره بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده انجام می‌دهد و وظیفه آن بررسی سمی بودن تشعشع‌های تلفن همراه در واکنش به فراگیری استفاده از این دستگاه‌ها در زندگی امروزی است.
قرار گرفتن در معرض تشعشع در این آزمایش بسیار بالاتر از سطحی بود که بیشتر انسان‌ها تجربه می کردند اما محققان گفتند که یافته‌ها نشان می‌دهد ارتباط بین فرکانس‌های رادیویی و تومورها -دست‌کم در موش‌های صحرایی- «واقعی» است.
دکتر جان بوچر، دانشمند ارشد ان‌تی‌پی، گفت: «در معرض قرار گرفتن‌های استفاده شده در این مطالعه را نمی‌توان به طور مستقیم با در معرض قرار گرفتن انسان‌ها هنگام کار با تلفن همراه مقایسه کرد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«در مطالعات ما موش‌های صحرایی و خانگی تابش فرکانس رادیویی را در سراسر بدن خود دریافت کردند. در مقابل، انسان‌ها بیشتر در بافت‌های موضعی خاص، نزدیک به جایی که تلفن را قرار می‌دهند، در معرض [تشعشع] قرار می‌گیرند.»
«علاوه بر این، سطح و مدت زمان مواجهه در مطالعات ما بیشتر از آن چیزی بود که انسان‌ها تجربه می‌کنند.»
اما او افزود: «ما باور داریم که ارتباط میان تابش فرکانس رادیویی و تومورها در موش‌های صحرایی نر واقعی‌اند و کارشناسان بیرونی [از این مطالعات] نیز موافق بودند.»
تکمیل این مطالعات یک دهه طول کشید و اجرای آن بیش از ۳۰ میلیون دلار (۲۳ میلیون پوند) هزینه داشت. پس از آنکه روزانه ۹ ساعت از زندگی طبیعی حیوانات در معرض تشعشع قرار گرفت، بافت‌های آن‌ها را برای یافتن نشانه‌های تومورها شانه زدند و در مورد موش‌های صحرایی این کار را از بافت رحم آغاز کردند.
این کنترل شده‌ترین تحقیق درباره در معرض [تشعشع] قرار گرفتن است که تاکنون انجام شده است و پرسش‌های زیادی را در مورد نتایج آن درباره انسان‌ها برمی‌انگیزد؛ به خصوص که پایین‌ترین میزان مواجهه [در این آزمایش]، بالاترین میزان مجاز برای تلفنهای همراه بوده است.
این گروه دریافتند که موش‌های صحرایی نر در مقایسه با موش‌های صحرایی تحت کنترلی که در معرض تشعشع قرار نگرفتند، بیشتر تومورهای قلبی داشتند اما موش‌های صحرایی نر پرتوداده شده هم عمری طولانی‌تر داشتند؛ ظاهرا به دلیل مشکلات کلیوی کمتر.
در موش‌های صحرایی ماده و هر دو جنس موش‌های خانگی شواهد هرگونه سرطان شکل گرفته «نامشخص» توصیف شد؛ به این معنا که در مولکول‌هایی که گاهی با سرطان مرتبط‌اند، افزایش قابل سنجشی وجود داشت اما شواهد واقعی در دسترس نبود.
این مطالعه همچنین بر سیگنال‌های بیسیم ۲جی (2G) و ۳جی (3G) ، پرکاربردترین نوع در زمان شروع مطالعه، تمرکز داشت اما محققان می‌گویند که یافته‌هایشان امروز هنوز هم اعتبار دارد زیرا بیشتر تلفنهای همراه هنوز در کنار وای‌فای و ۴جی (4G) از این باندها استفاده می‌کنند.
© The Independent
