اطلاعات آماری که ۱۱ کتابفروشی در تهران در اختیار خبرآنلاین قرار دادهاند، نشان میدهد که رمان «داییجان ناپلئون» که نخستینبار در سال ۱۳۴۹ منتشر شد، پس از درگذشت ایرج پزشکزاد، نویسنده آن، بار دیگر موردتوجه قرار گرفته است؛ به طوری که یکی از کتابهای پرفروش دیماه بوده و همچنان نیز در صدر پنج عنوان پرفروش است.
ایرج پزشکزاد در تاریخ ۲۲ دیماه در سن ۹۴ سالگی در لسآنجلس درگذشت. از او آثار متعددی برجای مانده است؛ اما بیشتر مردم ایران این نویسنده را با اثر مشهورش، داییجان ناپلئون، میشناسند.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، پزشکزاد بهناچار از ایران رفت. او در فرانسه، به عضویت شورای نهضت مقاومت درآمد که رهبری آن را شاپور بختیار بر عهده داشت و در سالهای دوری از ایران، در فرانسه و آمریکا زندگی کرد.
پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران و ممنوع شدن چاپ و فروش بسیاری از آثار ادبی و هنری، انتشار کتابهای پزشکزاد هم تا سالها ممنوع بود اما در دهه ۷۰، بهتدریج به برخی آثار او اجازه انتشار مجدد داده شد. با این حال، در تمام این سالها، نسخههای زیرزمینی و غیرقانونی کتابهای او بارها منتشر و توزیع شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بسیاری از منتقدان ادبی و نویسندگان ایرانی رمان داییجان ناپلئون را اثری «بینظیر» توصیف میکنند که خالق آن با آفرینش شخصیتهایی که هرکدام نماینده یکی از اقشار جامعهاند، خلقیات و جامعه ایرانی را واکاوی و نقد میکند. آینهای که پزشکزاد پیش روی جامعه قرار میدهد، در عین نقادانه بودن، سرشار از صحنهها و گفتوگوهای طنز و شیرین است که به دل مخاطب مینشیند.
حسن میرعابدینی، نویسنده کتاب «۴۰ سال داستاننویسی در ایران»، رمان داییجان ناپلئون را از معدود آثار «هزل» در ایران میداند که با «ابتذالهای رایج مطبوعاتی» فاصله دارد. این در حالی است که این رمان ابتدا به صورت پاورقی در مجله فردوسی منتشر میشد.
رمان داییجان ناپلئون اگرچه خود مایههای ماندگار شدن تا نسلهای آینده را داشت، اقتباس ناصر تقوایی از آن برای ساخت یک مجموعه تلویزیونی با همین نام موجب شد تا این اثر در میان ایرانیها همچنان زنده بماند و در برهههای مختلف تاریخ اجتماعی به عبارات و تکیهکلامهای آن استناد شود.
رمان داییجان ناپلئون در حالی به یکی از کتابهای پرفروش ایران در دیماه تبدیل شد که ایرج پزشکزاد پس از سالهای دوری از ایران به تازگی درگذشت. از او آثار دیگری همچون «ماشاالله خان در بارگاه هارونالرشید»، «حاج مَم جعفر در پاریس»، «ادب مرد به از دولت اوست تحریر شد»، «خانواده نیکاختر»، «انترناسیونال بچه پرروها» و «گلگشت خاطرات» برجای مانده است.