یک پژوهش نشان داده است که اسب‌های آبی صدای یکدیگر را تشخیص می‌دهند و در مقایسه با صدای اسب‌های آبی غریبه، واکنش تهاجمی کمتری به صداهای همسایه‌های خود دارند. 

صدای شبیه به «بوق خفه» این پستاندار پر سروصدا را می‌توان از راه دور شنید. به همین دلیل پژوهشگران حدس زده‌اند که صدای اسب‌های آبی باید نقش مهمی در حفظ گروه‌های اجتماعی آن‌ها داشته باشد.

گزارش این پژوهش که از سوی تیم محققان منطقه حفاظت شده ویژه ماپوتو در موزامبیک انجام شده است، روز سه‌شنبه، ۲۵ ژانویه، در نشریه «کارِنت بایالاجی» (Current Biology) منتشر شد. مطالعه روی اسب‌های آبی به دلیل نیاز به شناسایی و یافتن محل تک تک آن‌ها مشکل است، اما چند دریاچه محل اسکان آن‌ها در این منطقه حفاظت شده قرار دارد.

نیکلاس ماتون از دانشگاه سن اتیَن فرانسه، می‌گوید: «کشف کردیم که صدای یک اسب آبی غریبه واکنش رفتاری شدیدتری (در اعضای یک گروه از اسب‌های آبی) برمی‌انگیزد تا صدای اسب‌های آبی همان گروه یا گروه همسایه.

«پژوهش ما افزون بر آن که  نشان می‌دهد اسب‌های آبی قادرند بر اساس کیفیت صدا همنوعان خود را تشخیص دهند، تاکید می‌کند که گروه‌های اسب آبی به محل اسکان خود حس مالکیت دارند و نسبت به همسایگانشان تهاجم کمتری نشان می‌دهند تا غریبه‌ها.»

تیم پژوهشگران نخست صداهای مشخص هر گروه را ضبط کرد و سپس آن را برای سایر گروه‌های اسب آبی پخش و کرد واکنش آن‌ها را در مقابل گروه آشنای خود، گروه دیگری از همان دریاچه (همسایه)، و یگ گروه دورتر (غریبه) ارزیابی کرد.

پژوهشگران کشف کردند که اسبهای آبی به صداهای ضبط شده با صدا، نزدیک شدن، یا دفع مدفوع واکنش نشان می‌دهند. این واکنش بسته به آن که صدای پخش شده صدای آشنا یا غریبه باشد، متفاوت بوده است.

شدت واکنش اسب‌های آبی با شنیدن صدای غریبه در مقایسه با شنیدن صدای اسب‌های آبی گروه خودشان، با دفع مدفوع  افزایش یافت که نشانه علامت‌گذاری برای قلمرو محل زیست‌شان بود.  

ممکن است اسب‌های آبی هنگام غوطه‌ور بودن در آب بی‌حرکت به‌نظر برسند، اما پژوهشگران متوجه شدند که آن‌ها در واقع اطرافشان را با دقت زیر نظر دارند و با شنیدن صدای اسب آبی دیگری از ساحل، فوری واکنش نشان می‌دهند.

آقای ماتون در ادامه می‌گوید: «واکنش‌ها به صداهایی که پخش کردیم، بسیار واضح بود. انتظارش را نداشتیم.»

این نتایج، درک و اطلاعات مفیدی در مورد ارتباطات و گروه‌های اجتماعی اسب‌های آبی و پیامد سیاست حفاظت از آن‌ها دراختیار تیم کارشناسان می‌گذارد. پژوهشگران می‌گویند محل اسکان این حیوانات اغلب برای نگه ‌داشتن تعدادشان در حدی که برایشان مفید و سالم است، تغییر می‌کند، اما تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد که  پیش از هر تغییر محل، جانب احتیاط باید رعایت شود. 

آقای ماتون می‌گوید: «اقدام احتیاطی پیش از تغییر محل یک گروه اسب آبی، می‌تواند پخش صدای آن‌ها با بلندگو برای گروه‌هایی باشد که هم‌اکنون در آن منطقه اسکان دارند، تا به آن عادت کنند و به‌تدریج از میزان تهاجم‌شان کاسته شود.»

«می‌توان عمل متقابل، یعنی پخش صدای همسایگان جدید پیش از اسکان در محل را نیز مد نظر قرار داد.»

تیم پژوهشگران امیدوار است که درک بیشتری از ماهیت ارتباطات اسب‌های آبی از طریق صدای آنان به‌دست آورند. آن‌ها همچنین درصدد کشف آنند که اسب‌های آبی چگونه صدای همنوعان خودرا تشخیص می‌دهند، و آیا این صداها شامل اطلاعات دیگری، از جمله اندازه، جنسیت، و سن حیوان نیز می‌شود یا نه.