چهارشنبه،۲۶ ژانویه، ششم بهمن، دو نهاد دیدهبان حقوق بشر و سازمان جهانی حمایت از دگرباشان با انتشار گزارشی، وضعیت دگرباشان جنسی را در افغانستان خطرناک توصیف کردند. در آن گزارش آمده است که دگرباشان و افرادی که با هنجارهای سختگیرانه جنسیتی در افغانستان مطابقت ندارند، در وضعیت ناامید کنندهای بهسر میبرند و با تهدید مستقیم امنیتی از سوی طالبان مواجهند.
این گزارش که بر اساس گفتوگو با ۶۰ تن از دگرباشان افغان تهیه شده است، نشان میدهد که افراد طالبان به دلیل گرایشهای جنسی یا هویت جنسی، به این افراد حمله کردهاند و آنان را مورد تهدید، پیگرد، و شکنجه قرار دادهاند. اطلاعات این دگرباشان، در بیشتر موارد از سوی برخی از اعضای خانوادههای آنان، همسایگان، یا حتی شرکای جنسی افراد که اکنون به صفوف طالبان پیوستهاند، در اختیار طالبان قرار گرفته است.
جی. لستر فدر، از کارکنان ارشد دیدهبان حقوق بشر، در آن گزارش میگوید: «ما با افغانهای دگرباش جنسی که از تجاوز گروهی و سوءقصدها جان سالم به در بردهاند، و نیز کسانی که بهدست اعضای خانوادهشان که به طالبان پیوستهاند، شکار شدهاند، صحبت کردهایم. انان هیچ امیدی به محافظت شدن از سوی نهادهای دولتی، ندارند.»
او با اشاره به فرار دگرباشان جنسی از افغانستان، افزود:« برای آن دسته از دگرباشان که میخواهند از کشور فرار کنند، گزینههای اندکی وجود دارد، زیرا بیشتر همسایگان افغانستان نیز روابط همجنسگرایان را جرم میدانند. به سختی میتوان گفت که بازگشت حکومت طالبان، برای دگرباشان افغان چقدر ویرانگر و وحشتناک بوده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در گزارش دیدهبان حقوق بشر آمده است که افغانستان پیش از تسلط طالبان نیز برای دگرباشان جنسی مکان خطرناکی بود. در سال ۲۰۱۸، دولت اشرف غنی، رئیس جمهوری پیشین، قانونی را توشیح کرد که روابط جنسی با همجنس را با صراحت جرمانگاری میکرد. قانون جزا در این مورد، زبان مبهمی داشت که روابط همجنسگرایانه را کلی و درمجموع جرم جنایی عنوان میکرد.
افراد دگرباش جنسی که در این گزارش با آنها مصاحبه شده است، پیش از بازگشت طالبان به قدرت نیز به دلیل گرایش جنسی یا هویت جنسی خود، آزارهای زیادی، از جمله خشونت جنسی، کودکآزاری، ازدواج اجباری، خشونت فیزیکی از سوی خانوادههای خود و دیگران، اخراج از مدارس، باجگیری، و طرد شدن از اجتماع را تجربه کرده بودند. به همین دلیل بیشتر آنان مجبور بودهاند جنبههای اصلی هویت خود را از خانواده، دوستان، همکاران، و آحاد جامعه پنهان کنند.
با این حال، با به قدرت رسیدن دوباره طالبان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، وضعیت برای دگرباشان جنسی به طرز چشمگیری بدتر شد. طالبان بار دیگر بر جرمانگاری روابط همجنسگرایان تاکید کردند و برخی از رهبران آن قول دادند که موضع سختی علیه حقوق دگرباشان جنسی اتخاذ کنند. یکی از سخنگویان طالبان در ماه اکتبر به رویترز گفت: «دگرباش جنسی، خلاف قوانین شریعت اسلامی ما است.»
یک قاضی طالبان هم اندکی پیش از سقوط کابل به روزنامه آلمانی بیلد گفت: «برای همجنسگرایان فقط دو مجازات وجود دارد: یا سنگسار شوند، یا باید کنار دیواری بایستند و دیوار بر سرشان فروریخته شود.»
دستورالعملی که از سوی وزارت امر به معروف طالبان در سال ۲۰۲۰، یعنی پیش از تسلط کامل بر افغانستان، صادر شد، بیان میکند که رهبران مذهبی باید روابط همجنسگرایان را ممنوع کنند و «ادعاهای قوی» مربوط به احتمال همجنسگرایی افراد، باید برای قضاوت و مجازات به مسئولان محلی آن وزارت ارجاع داده شود.
دیدهبان حقوق بشر اعلام کرد که بهرغم تعهدات مکرر برای احترام به حقوق بشر، طالبان از زمانی که بر کشور سلطه یافتهاند، دست به نقض گسترده حقوق بشر، از جمله قتلهای انتقامجویانه، تبعیض نظاممند علیه زنان و دختران، اِعمال محدودیتهای شدید بر آزادی بیان و رسانهها، و غصب زمین و املاک شخصی شهروندان زدهاند. در این گزارش تصریح شده است که افراد طالبان با سوءاستفاده از قدرت، با احساسات خشونتآمیز علیه دگرباشان جنسی اقدام میکنند. یکی از مصاحبهشوندگان در گزارش دیدهبان حقوق بشر گفته است که طالبان وی را در یک ایست بازرسی بازداشت کردند و پس از ضرب و جرح، به او تجاوز گروهی کردند. او به دیدهبان حقوق بشر توضیح داده است: «آنها به من گفتند، از این پس هرجا که باشی، ترا پیدا میکنیم و هر کاری بخواهیم با تو انجام میدهیم.»
اکثر افراد مصاحبهشونده در این گزارش، بر این باورند که تنها راه آنان برای رسیدن به امنیت، پناهندگی در کشوری است که از افراد دگرباش جنسی حمایت بیشتری میکند. اما شمار اندکی از افغانهای دگرباش جنسی فرصت و امکان مییابند که از کشور خارج شوند و به کشور امنی که هویت آنان را بپذیرد، دست یابند.
در پی مسلط شدن طالبان بر افغانستان، فقط بریتانیا گروهی از دگرباشان جنسی را که تحت تعقیب طالبان بودند، در اواخر اکتبر از کابل به لندن انتقال دادند. وزارت خارجه بریتانیا در آن زمان گفته بود که میکوشد تا افراد بیشتری را که در معرض تهدید از سوی طالبان قرار دارند، از افغانستان خارج سازد.