پس از خبر جنجالی اتوبوسخوابی بیخانمانها در تهران، حالا مسئله بیتوجهی به افرادی که در محرومیت شدید اقتصادیاند، در شهرهای دیگر ایران هم پررنگ شده است.
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تبریز روز دوشنبه با انتقاد از اینکه در این کلانشهر، برای افراد کارتنخواب جایی نیست، گفت: «حمایتهای اجتماعی در حوزه اجرایی نهادهای مسئول در تبریز جایگاهی ندارد و همین موضوع سبب شد که در ارتباط با راهاندازی گرمخانهها ببینیم که امسال نیز هیچ ارگانی هیچ اقدامی صورت نداد.»
حکیمه غفوری در گفتوگو با خبرگزاری مهر تاکید کرد: «چه بخواهیم و چه نه، امروز در تبریز افراد بی پناه و بیخانمان کم نیستند. اگر همین امسال برای راهاندازی گرمخانههای عمومی اقدام نکنیم، سال آینده تقاضاها افزایش مییابد و مشکلات و چالشها پیچیدهتر خواهند شد.»
از سوی دیگر، رقیه صادقزاده، مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری آذربایجان شرقی، نیز تاکید کرد: «بر اساس ماده ۵۵ قانون شهرداری، تعیین محل گرمخانه جزو وظایف شهرداری است اما با اینکه نبود گرمخانه بارها در کارگروهها و جلسات مطرح شده، راه به جایی نبرده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
شهردار تبریز در پاسخ به اینکه چرا در کلانشهری با دستگاه عریضوطویل سازمانهای خدمات شهری هنوز برای افراد کارتنخواب فکری نشده است، مدعی شد که این موضوع واقعیت ندارد. عباس رنجبر با تاکید بر اینکه گرمخانه تحت نظارت بهزیستی وجود دارد، اعلام رسمی آن را با «فرهنگ متعالی» مردم این شهر مغایر دانست و گفت: «تعداد کارتنخوابهای تبریز کم است؛ بنابراین اعلام رسمی وجود گرمخانه ضرورتی ندارد.»
به گفته شهردار تبریز، «اعلام وجود گرمخانه به معنی تشویق افراد برای مراجعه به این مکان است که به نفع فرهنگ کلانشهر تبریز نیست و نمیخواهیم تاثیر منفی تشویق به گرمخانه اتفاق بیفتد».
شهردار تبریز در شرایطی از کم بودن تعداد افراد کارتنخواب میگوید و وجود محرومان اجتماعی را انکار میکند که بیست و نهم آبان ۱۴۰۰، حسین علامیر، دبیر دبیرخانه پیشگیری و ساماندهی متکدیان تبریز، از جمعآوری یک هزار و ۱۸۶ گدا در این شهر طی شش ماه نخست سال خبر داد. از این تعداد، ۵۵۰ نفر زن و ۶۳۶ نفر مرد گزارش شدند. سال ۱۳۹۸ نیز مدیر کل کمیته امداد تبریز از جمعیت ۶۰۰ هزار نفری حاشیهنشینان و فقر پنهان و آشکار در این شهر خبر داد. همچنین سال پیش از آن هم مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی تبریز را با ۱.۹ میلیون نفر جمعیت در بین شهرهایی با بیشترین میزان رشد خط فقر قرار داد.
بودجه شهرداری تبریز در سال ۱۴۰۰ با حدود ۷۰ درصد رشد نسبت به سال پیش از آن، پنج هزار و ۷۷۰ میلیارد تومان بود. برای سال ۱۴۰۱ نیز شهرداری درخواست بودجه هشت هزار و ۲۰ میلیارد تومانی خود را به شورای شهر تبریز ارائه کرد. با این حال، به نظر میرسد در میان اقدامهای توسعهمحور و اختصاص منابع مالی به پروژههای گوناگون، افراد محروم و کارتنخوابها از این مبالغ کلان سهمی ندارند.