تلاش برای جداسازی جنسیتی فضاهای عمومی شهر تهران با احداث پنج پارک «ویژه زنان» از سوی شهرداری شتاب بیشتری گرفت.

علیرضا زاکانی، شهردار محافظه‌کار تهران، روز یک‌شنبه، ۱۴ فروردین، خبر داد با اتمام این پروژه‌ها، شمار پارک‌های «ویژه زنان» در تهران به ۱۲ پارک خواهد رسید.

زاکانی گفت در حال حاضر هفت بوستان بزرگ در تهران به زنان اختصاص داده شده و شهرداری تهران قصد دارد در هر محله‌ای «یک بوستان و  یا بخشی از بوستان محله‌ای را به مادران و کودکان اختصاص دهد».

براساس اعلام زاکانی در حال حاضر «پیش از این ۲۷ بوستان در این حوزه [برای مادران و کودکان] مناسب‌سازی شده و تلاش خواهد شد خدمات بهتری در این مکان‌ها ارائه شود».

نخستین پارک «ویژه زنان» حدود ۲۰ سال پیش یعنی در سال ۱۳۸۰ در شهر «بروجرد» در زمینی به مساحت بیش از ۴۰هزار متر مربع طراحی شد و به بهره برداری رسید.

هفت سال بعد یعنی سال ۱۳۸۷ بوستان «نشاط» در شهر تهران تبدیل به پارکی برای زنان شد که از همان زمان، مخالفت‌ها با اجرای چنین طرحی در میان فعالان مدنی و حقوق زنان بالا گرفت.

این سیاست در ایران مخالفان قابل توجهی دارد که می‌گویند این اقدام، برنامه هدفمند مقام‌های جمهوری اسلامی به‌منظور اجرای سیاست تفکیک جنسیتی و محدودکردن حضور زنان در فضاهای عمومی است.

دامنه این جداسازی‌های جنسیتی به بیمارستان‌ها و بسیاری دیگر از اماکن عمومی هم رسیده است، به‌طوری‌که سال ۱۳۸۶ نخستین بیمارستان «ویژه زنان» در تهران راه‌اندازی شد.

زهره طبيب‌زاده نوری در آن زمان رييس مرکز مشارکت امور زنان رياست جمهوری بود که در دفاع از چنین سیاستی گفته بود: «تبعيض جنسيتی در مشاغل خاص زنان بايد اعمال شود و دولت موظف است زمينه آموزش اين مشاغل را تا سطوح فوق تخصصی برای زنان فراهم کند.»

جداسازی زنان و مردان در برخی وزارت‌خانه‌ها و دانشگاه‌ها و حمایت از راه‌اندازی مراکز مخصوص زنان در ایران از مهم‌ترین سیاست‌های چهار دهه اخیر روحانیون حاکم بر این کشور است.

این سیاست در حال حاضر در آرایشگاه‌های زنانه، لباس‌فروشی‌های زنانه، سواحل، مکان‌ها و فعالیت‌های ورزشی، اتوبوس و مترو و بسیاری دیگر از فضاهای عمومی به اجرا گذاشته می‌شود.