مولوی عبدالوهاب عرفان، عضو مجلس سنا در دولت پیشین افغانستان و از چهره‌های سیاسی ازبک‌ در شمال افغانستان، در زندان طالبان زیر شکنجه است.

تاریخ دقیق بازداشت آقای عرفان هنوز از سوی طالبان تایید نشده است، اما منابع مطلع به ایندیپدنت فارسی گفتند که نیروهای طالبان او را روز پنج‌شنبه، ۱۱ فروردین، هنگامی که می‌خواست از مرز اسلام قلعه وارد افغانستان شود، دستگیر کرده‌اند.

به گفته یک منبع نزدیک به مولوی عرفان، او پس از فروپاشی دولت پیشین افغانستان، به ایران فرار کرده بود، اما به دلایل نامعلوم، اخیراً قصد بازگشت به افغانستان داشت که پس از ورود به مرز اسلام قلعه، توسط طالبان شناسایی و دستگیر شده است. بر اساس اطلاعات این منبع، هنگام ورود مولوی عرفان به افغانستان، نیروهای طالبان در نخستین پاسگاه مرزی، او را مورد بررسی قرار دادند و با جستجوی گوشی همراهش، او را شناسایی کردند.

مولوی عرفان پس از بازداشت در مرز اسلام قلعه، به کابل منتقل شده است و به دلیل فعالیت سیاسی‌اش در دولت پیشین افغانستان، زیر شکنجه است.

مولوی عرفان ساکن استان تخار در شمال افغانستان است و در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۹، معاون عبدالرب رسول سیاف بود. او در دولت دوم اشرف غنی به عضویت مجلس سنا منصوب شد و از حامیان دولت پیشین افغانستان و شخص اشرف غنی بود.

طالبان تاکنون هیچ اظهارنظری در مورد بازداشت و شکنجه مولوی عبدالوهاب عرفان نکرده‌اند. به باور منابع آگاه، ممکن است یکی از دلایل بازداشت و شکنجه او، تماس و روابط او با عبدالرب رسول سیاف، عضو رهبری «شورای عالی مقاومت جمهوری اسلامی افغانستان» باشد. 

سیاف که پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان از کشور خارج شد و اکنون در هند زندگی می‌کند، از مخالفان سرسخت طالبان است.

او در اکتبر سال گذشته همراه با چند چهره سیاسی دیگر، از جمله عبدالرشید دوستم، محمد محقق، عطا محمدنور، و یونس قانونی، «شورای عالی مقاومت» را ایجاد کردند. اگرچه به دلیل محدودیت‌هایی که دولت‌های منطقه بر هرگونه فعالیت ضدطالبان وضع کرده‌اند، این افراد نمی‌توانند آزادانه علیه طالبان فعالیت کنند، از جریان‌های نظامی و سیاسی مخالف طالبان حمایت می‌کنند.

مولوی عبدالوهاب عرفان در حالی بازداشت شد که طالبان روز دوم آوریل هنگام بازگشت فضل هادی مسلمیار (رئیس مجلس سنا در دولت پیشین افغانستان) از دبی به کابل، از او استقبال کردند. مسلمیار ساکن استان ننگرهار و از قوم پشتون است. اقدامات طالبان در هشت ماه گذشته، علاوه بر دامن زدن به تضاد بیشتر میان اقوام افغانستان، منجر به نارضایتی گسترده در میان اقوام غیرپشتون، به ویژه تاجیک، هزاره، و ازبک شده است.

پس از فروپاشی دولت پیشین افغانستان و سلطه طالبان بر کشور، ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر  این گروه، با صدور فرمان عفو عمومی، به همه نظامیان، فعالان سیاسی، و کارکنان دولت پیشین افغانستان اطمینان داد که از آنان انتقام گرفته نمی‌شود و می‌توانند در افغانستان بمانند. با این حال، در هشت ماه گذشته صدها تن از نظامیان و کارکنان دولت پیشین، همراه با شماری از فعالان سیاسی در شهرهای مختلف افغانستان، بازداشت شده‌اند. شماری از آنان نیز پس از بازداشت، شکنجه، اعدام، یا ناپدید شده‌اند.

با آنکه سازمان‌های مدافع حقوق بشر، از جمله سازمان ملل متحد، بارها به اقدامات خشونت‌بار طالبان واکنش نشان داده‌اند و از این گروه خواسته‌اند که به تعهد خود در قبال عفو عمومی پایبند بمانند، فرماندهان طالبان بدون توجه به این واکنش‌ها، به آزار و تعقیب نظامیان و کارکنان دولت پیشین ادامه داده‌اند.