بعد از ظهر روز دوشنبه، ۲۲ فروردین (۱۱ آوریل)، فیض‌الله حبیبی و شهیدالله، دو فرمانده محلی طالبان در شهرستان چاه‌آب استان تخار، در ناحیه دشت میری آن شهرستان با هم درگیر شدند. یک منبع آگاه در تخار، به شرط فاش نشدن نامش، گفت که هر دو فرمانده مذکور به حاجی غلام‌حسین، از فرماندهان ارشد طالبان در تخار، وابسته بوده‌اند. در نتیجه چندین ساعت درگیری میان دو طرف، فیض‌الله حبیبی با سه تن از افراد تحت امرش کشته شده‌اند و شماری دیگر از افراد این دو فرمانده زخمی شده‌اند.

به نقل از منبع خبری مذکور، دلیل این درگیری هنوز مشخص نیست، اما در گذشته نیز فرماندهان مذکور بر سر منافع مالی با هم درگیر شده بودند. برخی از فرماندهان طالبان، در غارت معادن، قاچاق مواد مخدر، اخاذی، و آدم‌ربایی دست دارند و هرازچندی با هم درگیر می‌شوند.

فیض‌الله حبیبی که در این درگیری کشته شد، از فرماندهان وابسته به دولت پیشین افغانستان بود که با پیشروی طالبان به سمت مراکز شهرستان‌ها، به طالبان پیوست و در این مدت با افراد مسلح تحت امرش به نفع این گروه فعالیت می‌کرد.

به گفته منبع خبری مذکور، درگیری‌های فرماندهان محلی طالبان در تخار و بدخشان، بیشتر با چگونگی غارت معادن آن نواحی، از جمله معادن طلا، و سهم‌گیری از آن‌ها مرتبط است. در چاه‌آب نیز یک معدن طلا قرار دارد که شماری از فرماندهان طالبان پول هنگفتی از استخراج غیرقانونی آن به دست می‌آورند. پیش از این نیز فرماندهان طالبان در تخار و بدخشان، بر سر تصاحب معادن با یکدیگر درگیر شده بودند.

پنج‌شنبه هفته گذشته، ۱۸ فروردین، فرماندهان پشتون‌تبار و تاجیک‌‌تبار گروه طالبان در شهرستان اندراب استان بغلان با هم درگیر شدند. این درگیری پس از آن رخ داد که طالبان پشتون‌تبار، همکاران تاجیک‌ خود را متهم کردند که در جنگ علیه مخالفان طالبان تعلل کرده‌اند و باعث وارد شدن تلفات به این گروه شده‌اند.

در استان‌های شمال و شمال‌شرق افغانستان، بیشترین درگیری و تنش‌های داخلی میان فرماندهانی از قوم پشتون با فرماندهان ازبک و تاجیک که بیشتر بومی‌های شمال کشورند، رخ می‌دهد. فرماندهان تاجیک و ازبک طالبان که سهم عمده‌ای در تصرف شهرستان‌ها و استان‌های شمال کشور در جریان جنگ با دولت پیشین افغانستان داشتند، اکنون می‌کوشند به سهم بزرگ‌تری در تصمیم‌‎گیری‎ها و کسب درآمد از معادن و بندرها و بقیه منابع عایداتی طالبان دست یابند.

سران گروه طالبان همواره ادعا می‌کنند که اختلافات قومی در صفوف این گروه وجود ندارد و همه فرماندهان، هم‌زبان و هماهنگ، از رهبری این گروه اطاعت می‎‌کنند، اما درگیری‎های قومی در صفوف این گروه، خلاف این ادعای سران طالبان را ثابت می‌کند.