در روز دوشنبه، ۲۲ فروردین، استقلال تهران، دومین تیم پایتخت، هم از دور رقابت جام حذفی کنار رفت تا آخرین شگفتی این جام هم رقم بخورد و امسال بدون حضور تیم‌های بزرگ، مرحله نیمه‌نهایی را برگزار کند.

هم بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک و هم بازی استقلال و نساجی بارها به دلیل اعتراض بازیکنان و مربیان تیم‌ها قطع شد و دامنه اعتراض‌ها تا مصاحبه‌های پس از بازی هم ادامه یافت. پرسپولیس در پایان۹۰ دقیقه بازی، با نتیجه ۳-۲ مغلوب شد و استقلال هم پس از تساوی ۰-۰، در ضربات پنالتی حریف نساجی قائم‌شهر نشد.

اما نکته‌ای که هر دو بازی به چشم می‌خورد، اشتباه‌های تاثیرگذار داوری بود. هرچند این اشتباه‌ها در گذشته هم بود و باز هم رخ خواهد داد، فضای حاکم بر فدراسیون فوتبال که در حال حاضر بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شود، باعث شده است نظارت بر داوری‌ها از گذشته کمتر باشد و در بازی‌های چند هفته گذشته لیگ و جام حذفی اشتباهات تاثیرگذار داوری روند افزایشی یابد. در هر بازی می‌توان نشانه‌هایی از گل‌های مردود یا مشکوک و همچنین پنالتی‌های اشتباه یا گرفته‌نشده را دید؛ اتفاق‌هایی که باعث می‌شود سرنوشت یک بازی به کلی تغییر کند و در روند قهرمانی و جایگاه یک تیم تاثیر مستقیم داشته باشد.

در بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک، اعلام یک پنالتی به سود پرسپولیس جو مسابقه را تغییر داد و باعث شد هر دو نیمکت تا آخر بازی متشنج باشند و سایه اعتراض‌ها تا آخر بازی بر سر داور مسابقه سنگینی کند. پنالتی که اکثر کارشناسان داوری از آن تعجب کردند و معتقد بودند داور بابت این صحنه، اشتباه پنالتی اعلام کرده است. یحیی گل‌محمدی هم معتقد بود که داور در اواخر بازی،  یک خطای هند پنالتی برای تیم او را نگرفته است.

از سوی دیگر، در بازی استقلال هم یک گل استقلال در دقایق پایانی مردود اعلام شد که کارشناسان داوری در آن مورد هم معتقد بودند تصمیم داوراشتباه بوده است. فرهاد مجیدی در اعتراض به این اتفاق، از عمدی بودن این اشتباهات گفت و در کنفرانس خبری خود به کمیته داوران حمله کرد: «پیش‌بینی نمی‌کردیم که بازیکنمان گل سالم بزند و داور گل را نگیرد. الان هم کارشناسانی که با فدراسیون فوتبال کار می‌کنند، همه می‌گویند تصمیم داور درست بود و بقیه می‌گویند نبود. جالب است! داوری که وقتی من دهه ۸۰ فوتبال بازی می‌کردم، شیتیل گرفته بود و محرومش کرده بودند، الان ارتقا پیدا کرده است و به تلویزیون می‌آید.»

ضعف داوران در بازی‌های مختلف باعث شد اکثر مربیان تیم‌های لیگ برتر به آن اعتراض داشته باشند و علاوه بر بازی، یک جنگ هم کنار میدان شکل بگیرد. ضعفی که بعضی آن را سازمان‌یافته و عمدی و بعضی دیگر هم آن را حاصل بی‌توجهی به وضعیت داوران می‌دانند.

حسین عسگری، رئیس سابق کمیته داوران فدراسیون فوتبال، تعداد زیاد داوران در لیگ برتر را یکی از عوامل ضعیف شدن کیفیت داوری‌ها می‌داند: «مشکل دیگر داوری ما تعداد زیاد داورانی است که در لیگ برتر قضاوت می‌کنند. سقف تعداد داورانی که باید در لیگ برتر هر کشوری حضور داشته باشند، سه برابر تعداد مسابقات هفتگی آن‌ها است. یعنی وقتی در هفته، هشت مسابقه لیگ برتر برگزار می‌شود، حداکثر باید ۲۴ داور وسط داشته باشیم؛ اما در کشور ما بیش از ۱۴۰ داور و کمک‌داور دعوت می‌شوند. کجای دنیا چنین چیزی را شاهدیم؟»

تعداد زیاد داوران در لیگ برتر به قدرت گرفتن هیئت فوتبال استان‌ها مرتبط است که نمی‌خواهند سهمیه داوری خود را از دست بدهند؛ هیئت‌های فوتبالی که البته غیرفوتبالی و به‌صورت دستوری و گاه با تصمیم‌های سیاسی انتخاب می‌شوند و از جریان فوتبال به دورند. فیفا و اهالی فوتبال بارها درباره این هیئت‌های فوتبال تذکر داده‌اند.

فدراسیون فوتبال در حال حاضر پس از حذف عزیزی خادم و تیم قبلی فدراسیون در اسفند ۱۴۰۰، با سرپرستی میرشاد ماجدی اداره می‌شود؛ سرپرستی که مشخص نیست چه مدت به‌صورت موقت در فدراسیون خواهد ماند. فدراسیون هم به علت منع ورود زنان به استادیوم، نهایی نشدن اساسنامه جدید و همچنین تشکیل پرونده برای دخالت سیاسی در اخراج رئیس قبلی فدراسیون فوتبال، در خطر تعلیق است؛ تعلیقی که اگر پیش از جام جهانی فوتبال اتفاق بیفتد، شوک بزرگی را به تیم ملی ایران در آستانه جام جهانی وارد می‌کند.

این حجم اتفاق‌ها و فقدان یک رئیس دائمی در فدراسیون باعث می‌شود به بهبود شرایط در بازی‌های مهم پیش رو در لیگ و جام حذفی امیدی چندانی نباشد.