روزنامه شرق روز سه‌شنبه، ۲۳ فروردین ۱۴۰۱، در گزارشی کوتاه به بررسی اجمالی وضعیت خوابگاه‌های دخترانه ایران پرداخته است.

بر اساس گفتگوهای شاهدهای عینی با خبرنگار روزنامه شرق، وضعیت اغلب خوابگاه‌های دخترانه ایران بی‌شباهت به وضعیت زندان‌ها نیست.

یکی از دانشجوهای دختر دانشگاه گیلان، که تا پیش از همه‌گیری کرونا در خوابگاه این دانشگاه زندگی می‌کرده است، وضعیت خوابگاه دانشگاه گیلان را اینطور توصیف می‌کند:«تمام پنجره‌ها با صفحه‌های بزرگ آلومینیومی پوشانده شده بود و بیشتر شب‌ها فقط از صدای پشت پنجره‌ها می‌فهمیدیم باران می‌آید».

در فرازی از این گزارش به تبعیض‌های جنسیتی بین دخترها و پسرها اشاره شده است. خبرنگار روزنامه شرق در این رابطه می‌نویسد ساعت ورود و خروج و همچنین پوشش دانشجوهای دختر به شدت کنترل می‌شود، در صورتی‌که این دست کنترل‌ها را بر دانشجوهای پسر اعمال نمی‌کنند.

تبعیض‌های جنسیتی در خوابگاه‌های ایران از این حد هم فراتر می‌رود و حتی موارد مربوط به نظافت و بهداشت را هم در برمی‌گیرد.

سارا، یکی از دانشجوهای دانشگاه علامه، در این‌باره به خبرنگار شرق چنین می‌گوید:«خوابگاه ما را تمیز نمی‌کردند ولی برای پسرها را هفته‌ای دو یا سه بار تمیز می‌کردند. وقتی هم که اعتراض می‌کردیم می‌گفتند شما دختر هستید و دو روز دیگر باید خانه خودتان را تمیز کنید».  

برخی افرادی که در این رابطه با روزنامه شرق گفتگو کرده‌اند، می‌گویند مسئول‌های خوابگاه‌های دانشجویی دخترانه حتی ارتباط‌های دانشجوهای دختر را در بیرون از خوابگاه کنترل می‌کنند تا مبادا با مردهای نامحرم در ارتباط باشند. بر اساس گفته‌های این افراد، دانشجوها حتی به دلیل نیم‌ساعت تاخیر به دردسرهای جدی می‌افتند و مسئول‌های خوابگاه به منظور تشدید فشار بر دانشجوها هر تخلفی را به خانواده آن‌ها گزارش می‌دهند.

با این‌حال وضعیت خوابگاه‌های پسرانه به این صورت نیست و پسرها می‌توانند تا پس از ساعت‌ یک بعد از نیمه شب نیز به خوابگاه آمد و رفت داشته باشند.

بنابر گزارش روزنامه شرق، با وجود تمام محدودیت‌هایی که به دانشجوهای دختر اعمال می‌شود، دانشگاه تهران قوانین محدود کننده تازه‌ای برای خوابگاه‌هایش وضع کرده است که عمده فشارهای ناشی از این محدودیت‌ها را نیز دانشجوهای دختر باید تحمل کنند.