سلنا گومز در مقاله‌ای از تاریخچه مهاجرت خانواده‌اش نوشت

ترس مانع رفتن عمه‌ام به پشت کامیون نشد و من همیشه سپاسگزارش خواهم بود

سلنا گومز در نیویورک، ۱۰ جون ۲۰۱۹ - Theo Wargo / GETTY IMAGES NORTH AMERICA / AFP

سلنا گومز در حالی که ترس خود را از آینده کشور پنهان نمی‌کند، در مورد مهاجرت و سفر خانواده‌اش به آمریکا گفته است.

در مقاله‌ای که در ستون مقابل سردبیر در مجله تایم روز سه شنبه منتشر شده است، این خواننده روایت می‌کند که چگونه عمه‌اش در دهه ۱۹۷۰ در پشت یک کامیون از مرز مکزیک به ایالات متحده آمریکا گذشت، قبل از این که سایر اعضای خانواده بعداً به دنبال او راهی این سفر شوند.

این خواننده ۲۷ ساله نوشت: «پدربزرگ و مادربزرگ من بعد از عمه‌ام آمدند و خیلی زود پدرم در تگزاس به دنیا آمد. من در سال ۱۹۹۲ به عنوان یک شهروند آمریکایی به دنیا آمدم و این را مدیون شجاعت و فداکاری آنها هستم».

او نوشته است: «در طول چهار دهه گذشته، اعضای خانواده من برای به دست آوردن شهروندی ایالات متحده سخت تلاش کرده‌اند. مهاجرت بدون مجوز موضوعی است که من هر روز به آن فکر می‌کنم، و هرگز فراموش نمی‌کنم که چقدر خوشبختم که به لطف خانواده‌ام و اقبالم در این کشور به دنیا آمده‌ام».

گومز سپس ادامه داده كه بحث فعلی پیرامون مهاجرت در آمریكا باعث شده است كه او نگران کسانی باشد كه در موقعیت‌های مشابه قرار دارند و برای كشورش بیمناک است.

در ادامه این خواننده توضیح داد كه او «ادعا نمی‌كند كه متخصص است»، اما مهاجرت یك «مسئله انسانی» است و كشور باید به افرادی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند «گوش کند».

او نوشت: «مهاجرت فراتر از سیاست و تیتر اخبار است. این یک مسئله انسانی است و افراد واقعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و زندگی‌های واقعی را از بین می‌برد. چگونگی برخورد با آن با انسانیت ما، همدلی ما، دلسوزی ما ربط پیدا می‌کند. نحوه برخورد با همنوعان‌مان نشان می‌دهد که ما که هستیم».

گومز همچنین فاش کرد که در سال ۲۰۱۷ برای تهیه کنندگی سریالی به نام «زندگی بی مدرک» برای نتفلیکس به او رجوع شد. این سریال به زندگی هشت خانواده مهاجر در ایالات متحده که با اخراج احتمالی روبرو هستند، می‌پرداخت.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

به گفته خواننده I Can't Get Enough ، تماشای فیلم‌های سریال او را به گریه انداخت زیرا «شرم، عدم اطمینان و ترسی» را که خانواده خود با آن روبرو شده بودند، را نشان می‌داد.

او نوشت: «اما این فیلم‌ها همچنین امید، خوش‌بینی و میهن‌پرستی را که بسیاری از این مهاجران بدون مدرک با وجود جهنمی که در آن به سر می‌برند، هنوز در قلب خود دارند، به تصویر کشیده است».

گومز در پایان مقاله‌اش توضیح داد که او از نحوه برخورد با مهاجران در ایالات متحده «نگران» است، اما امیدوار است که با استفاده از شهرتش بتواند کمک کند.

و در حالی که مشارکت گومز در این نمایش، با انتقاد روبرو شده، او گفت که این انتقاد «در مقایسه با آنچه مهاجران بدون مدرک هر روزه با آن روبرو هستند» چیز مهمی نیست.

او نوشت: «ترس نباید مانع از درگیر شدن و آموزش خود در مورد مسئله‌ای شود که میلیون‌ها انسان در کشور ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ترس مانع رفتن عمه من به پشت کامیون نشد. و برای آن، من همیشه سپاسگزار خواهم بود».

این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.

https://www.independent.co.uk/

© The Independent

بیشتر از زندگی