برخی منابع خبری و فعالان مدنی از وخامت حال بهنام موسیوند، زندانی سیاسی، که در بیمارستان طالقانی تهران بستری است خبر دادند. موسیوند در پانزدهمین روز از اعتصاب غذا به سر میبرد و نزدیکانش میگویند جانش جدا خطر است.
یک منبع نزدیک به خانواده بهنام موسیوند به خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، گفت: «بهنام وزن زیادی از دست داده است و بهسختی صحبت میکند. او دلدرد و حالت تهوع دارد و برای تسکین درد به او مورفین تزریق میکنند.»
به گفته این منبع آگاه، با وجود این شرایط، بهنام موسیوند از حق ملاقات با خانوادهاش محروم است و نزدیکان او علیرغم اینکه در بیمارستاناند، حتی اجازه ندارند چند دقیقه هم با او ملاقات کنند مسئولان زندان و دادستانی هم تاکنون با این زندانی سیاسی ملاقات نکردهاند و به خانواده او هم پاسخ نمیدهند.
ماموران زندان روز سهشنبه، ۳۰ فروردین، هنگام انتقال بهنام موسیوند به بیمارستان به او دستبند و پابند وصل کردند و به اعتراض این زندانی سیاسی هم با ضربوشتم پاسخ دادند. بهنام موسیوند نیز از همان روز در اعتراض به برخورد خشونتآمیز ماموران و شرایط زندان، اعتصاب غذا کرد.
در پی این اعتصاب غذا، شرایط جسمی بهنام موسیوند در روز یکشنبه، چهارم اردیبهشت، رو به وخامت گذاشت. با این حال ماموران حکومتی روز دوشنبه، پنجم اردیبهشت، او را بدون اطلاع قبلی از زندان رجاییشهر به قرنطینه زندان اوین منتقل کردند.
در هشتمین روز اعتصاب غذا، بهنام موسیوند در پی وخامت شدید حالش به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد. این زندانی سیاسی پیش از اعتصاب غذا نیز به بیماری کلیوی مبتلا بود و مشکل پروستات داشت. در پاییز ۱۴۰۰ نیز گزارشهایی از وخامت حال او در زندان منتشر شد اما حالا آنطور که فعالان مدنی خبر دادهاند، جانش خطر است.
در پی بدتر شدن شرایط جسمانی بهنام موسیوند در بیمارستان و محرومیت او از ملاقات با خانواده، فعالان مدنی در رسانههای اجتماعی درباره خطری که او را تهدید میکنند هشدار دادهاند؛ آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق، در توییتر نوشت: «در روزهای آینده باید منتظر خبرهای ناگواری باشیم.» او همچنین خبر داد که با وجود تب شدید، هیچ دستگاهی برای کنترل ضربان قلب و نبض بهنام در اتاق او در بیمارستان وجود ندارد.
بهنام تبدیل به اسکلتی شده که انگار روکشی از پوست روی آن کشیده شده است
— Arash Sadeghi (@Arash_sadeghii) May 5, 2022
بهنام تب شدیدی داشت.حتی توان صحبت کردن را هم نداشت
هیچ دستگاهی برای کنترل ضربان قلب و نبض بهنام دراین شرایط بحرانی دراتاق او وجود نداشت
بااین شرایط تاچند روز آینده باید منتظر اخبار ناگواری باشیم#SaveBehnam
آتنا دائمی، زندانی سیاسی دیگری که بهتازگی آزاده شده است، نیز هشدار داد که جان بهنام موسیوند در خطر جدی است. او همچنین نوشته است در این باره به مامورانی که برای سرکشی به بیمارستان رفته بودند نیز اخطار داد.
#بهنام_موسیوند را در بیمارستان دیدم
— Atena Daemi (@AtenaDaemi) May 4, 2022
تب شدید داشت و توان صحبت ندارد!
به ماموران امنیتی که آنها را میشناختم و برای سرکشی آمده بودند اخطار دادم که وضعیت خطرناکی ست و ما تنهایش نخواهیم گذاشت! به پدرم گفتند مرا از بیمارستان ببرد!!!
جان بهنام در خطر جدی ست
بهنام موسیوند بهمن ۱۳۹۶ در منزل خود بازداشت شد و در شهریور ۱۳۹۸، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمد مقیسه او را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به شش سال حبس تعزیری محکوم کرد.
هفته گذشته کانون نویسندگان ایران، کانون صنفی معلمان، اتحادیههای کارگری و شماری از کنشگران سیاسی و مدنی در بیانیهای وضعیت جسمانی بهنام موسیوند را در پی اعتصاب غذا «بحرانی» توصیف کردند و خواستار رسیدگی به وضعیت او شدند. کانون نویسندگان ایران در بیانیهای جداگانه نیز نوشت: «آنچه بر بهنام موسیوند میرود، بارها در زندانهای ایران تکرار شده است.»
پیشتر سازمان عفو بینالملل نیز با هشدار درباره وضعیت این زندانی سیاسی، «آزادی بدون قید و شرط» او را خواستار شده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فعالان مدنی و سازمانهای مدنی نیز در نامهای که روز پنجشنبه، ۸ اردیبهشت، منتشر شد، خبر دادند که «دستگاه گوارش بهنام موسیوند بهشدت خونریزی کرده و حال او وخیم است».
فعالان مدنی و سازمانهای حقوق بشری با ابراز نگرانی از وضعیت بهنام موسیوند، نوشتند: «با توجه به حوادث غمبار پیشآمده در زندانهای ایران از جمله کوتاهی و قصور مستقیم مقامهای زندان که در بسیاری موارد عامل مرگ تعدادی از زندانیان از جمله بهنام محجوبی و بکتاش آبتین شد، ما نگرانی عمیق خود را از شرایط پیشآمده برای بهنام موسیوند اعلام میداریم.»
پیشتر، سازمان عفو بینالملل نیز در یک گزارش تحقیقی با عنوان «در اتاق انتظار مرگ؛ مرگهای در پی محرومیت از مراقبتهای پزشکی در زندانهای ایران» اعلام کرده بود که مقامهای مسئول در زندانهای ایران با محروم کردن عمدی زندانیان بیمار از مراقبتهای پزشکی و امتناع از تحقیق و پاسخگویی در مورد مرگ این افراد در زندان، به طرز تکاندهندهای حق زندگی افراد را نقض میکنند.