در یکی از بحث‌برانگیزترین لحظات در صنعت مد، ستاره ۴۱ ساله مشهور آمریکایی با پیراهن مریلین مونرو به مهمانی پا گذاشت؛ پیراهنی که بازیگر فقید هالیوود، در شبی که آواز «تولدت مبارک» را برای رئیس جمهور وقت، جان اف کندی، خواند، آن را به تن داشت.

کارداشیان در مصاحبه با مجله مد «ووگ آمریکا» از ناراحتی‌اش هنگام امتحان این لباس گفت و تعجبش از اینکه اندازه‌اش نبود. این ستاره تلویزیونی مجموعه‌های واقع‌گرا در ادامه اضافه کرد که تنها «یک گزینه واقعی» روی میز می‌دید و آن هم لاغری برای تناسب اندازه بود. او توضیح داد رژیمی که برای کاهش سریع وزن در عرض سه هفته پیاده کرد، شامل پوشیدن کرست تنگ کاهش وزن، دویدن روی تردمیل و رژیم غذایی می‌شد تا بتواند «همه قند و کربوهیدرات‌ها» را از بین ببرد: «به خودم گرسنگی ندادم، اما خیلی سخت گرفتم.» و این‌گونه بود که یک ماه بعد، لباس، مانند دستکش تنگی به بدن کیم کارداشیان خوش نشست.

تا پیش از سال ۲۰۱۰ و زمانی که جنبش «مثبت‌نگری به بدن» توانست جای خود را در جامعه پیدا کند، رژیم‌های غذایی جزئی جدانشدنی از رسانه‌ها و تبلیغات بودند. روزانه در مجلات و روزنامه‌های زرد می‌شد اخبار مختلفی راجع به افراد مشهور دنیای سرگرمی خواند که هر کدام با توصیه‌هایی غیرواقعی، خواننده را به گرفتن رژیم خاصی دعوت می‌کرد. رژیم‌هایی که بسیاری از مردم آن‌ها را امتحان کردند و بی‌نتیجه می‌ماندند، یا پس از مدتی دوباره به وزن پیشین خود برمی‌گشتند. بیشترین فایده این دسته رژیم‌ها برای تولیدکنندگان و تبلیغ‌دهندگان آن بود.

الگوی این رژیم‌ها مانند چرخه‌ای برای مدت‌ها تکرار می‌شد و آن‌ها که از از وزن‌شان ناراضی بودند، از رژیمی به رژیم دیگر پناه می‌بردند: آوارگانی که هیچ‌کجا منزل‌شان نبود. تا زمانی که جنبش مثبت‌نگری به بدن (Body Positivity) پا گرفت و تلاش بر این داشت تا به مردم بفهماند که همه، اعم از چاق و لاغر، باید تصویر مثبتی از بدنشان داشته باشند. جنبشی که در دفاع از بدن‌هایی برخاسته بود، که پیش از آن در جامعه به تمسخر گرفته می‌شدند یا سعی بر تغییر و حذف آن‌ها بود.

حالا با این حرکت کیم کارداشیان و صحبت از رژیم سفت‌وسخت او، دوباره بحث چنین رژیم‌هایی بر زبان افتاده و آن‌ها که در گذشته چنین رژیم‌هایی را امتحان کرده و نتیجه نگرفتند را یاد خاطرات تلخشان انداخته است. گویی که تبلیغی دوباره برای بازگشت به عقب باشد. تشویق مردم به روی آوردن به رژیم‌های کوتاه‌مدت، در حالی که همه به دنبال نتایج بلندمدت هستند.

به غیر از کیم کارداشیان و کاهش هفت‌کیلویی وزن در تنها ۳ هفته، دو نفر دیگر از افراد بسیار مشهور در دنیای سرگرمی هم بوده‌اند که در این بازگشت به عقب و ایجاد دوباره تصویر «زن ایده‌آل لاغر» کمک‌کننده بوده‌اند: ادل، خواننده محبوب انگلیسی، و ربل ویلسون، بازیگر استرالیایی. هر دو این ستارگان نیز بعد از کاهش وزن مورد تشویق و ستایش همگان قرار گرفتند. انگار تنها در صورت لاغری می‌توان در جامعه به چشم آمد.

اما آیا می‌توان گفت کسی از حرف‌ها و رفتار کیم کارداشیان متعجب شده است؟ به هر روی، او با بدنش و تبلیغ آن بوده که به بسیاری از موفقیت‌ها دست پیدا کرده است. او و خواهران کارداشیان و جنر، توسعه‌دهندگان و پیشگامان استفاده از چای‌های رژیمی، کرست‌های لاغری ورزشی و صدالبته جراحی پلاستیک بدن بوده‌اند.