وقتی صحبت از روش‌های مختلف تشییع مرده به میان بیاید، دیگر آن زمان که تنها دو گزینه تدفین در گورستان یا سوزاندن در دسترس بود، گذشته است. این روزها روش‌های دیگری هم محبوب و پراستفاده شده‌اند که به دلایل مختلف می‌توانند جایگزین‌های بهتری باشند.

در استرالیا، روش‌های سنتی در کنار طیف وسیعی از روش‌های جدید در دسترس‌اند، که نه تنها آسیب بسیار کمتری به طبیعت و محیط زیست وارد می‌کنند، که از نظر ماندگاری و نزدیکی به صاحبان عزا هم بهتر عمل می‌کنند؛ مثلا کوزه‌های زیست‌تخریب‌پذیر امکان تبدیل بقایای عزیز از‌دست‌رفته به درخت را فراهم می‌کنند، و الماس‌های یادبود خاکسترهایی‌اند که به سنگی با‌ارزش تبدیل شده‌اند.

تفاوت بین الماس طبیعی و الماس یادبود

تنها تفاوت این دو الماس، روش ایجاد هر یک از آن‌ها است. اگر هر کدام از این سنگ‌ها را زیر میکروسکوپ آزمایشگاه قرار بدهیم، کاملا شبیه به هم‌اند، اما الماس‌های طبیعی نتیجه یک فرایند معدنی زیرزمینی‌اند، در حالی که الماس‌های یادبود از بقایای انسان ساخته می‌شوند. درست مانند تنوع موجود در سنگ‌های طبیعی، هر یک سنگ‌های یادبود هم کاملا منحصربه‌فردند و این تمایز از ترکیب مو و خاکستر فرد حاصل می‌شود که خاص خود او است.

فرایند ساخت الماس یادبود

این الماس‌ها در آزمایشگاه متولد می‌شوند و چگونگی فرایند طراحی و تولید آن‌ها از فرایند ساخت الماس طبیعی نشات می‌گیرد. کربن از خاکستر بدن و از مو استخراج و در حرارت بسیار بالا به کریستالی متراکم تبدیل می‌شود. روند تبدیل خاکستر به الماس می‌تواند بین چند ماه تا یک‌ سال طول بکشد، اما مدت‌زمان متوسط ۶ ماه است.

رنگ الماس یادبود عزیزانمان نیز می‌تواند مهم باشد. شاید در رابطه با آن فرد رنگ خاصی مد نظر ما باشد و بخواهیم او را با همان رنگ به خاطر بسپریم. رنگ الماس‌های غیرسفارشی معمولا قابل پیش‌بینی نیست و می‌توانند قهوه‌ای، زرد یا صورتی باشند، مگر این‌که در فرایند تولید عناصر دیگری هم دخیل شوند. الماس‌های سفارشی را هنگام تبدیل خاکستر به الماس می‌توان در رنگ‌های آبی، قرمز، یا بی‌رنگ و شفاف تولید کرد.

کدام برای محیط زیست بهتر است؟

پاسخ کوتاه به این پرسش، گزینه الماس یادبود است. با دفن مرده در گورستان و به دلیل مایعاتی که در درازمدت از بدن خارج می‌شود، ۱۰ درصد دی‌اکسید کربن بیشتری نسبت به سوزاندن جسد در فضا آزاد می‌شود. همچنین باید اختصاص بخشی از زمین به مرده را هم در نظر گرفت. حال آن‌که با تبدیل عزیزان ازدست‌رفته به الماس، می‌توان آن‌ها را در قالب انگشتر، گردن‌بند یا دستبند، نزدیک به خود نگه داشت و تا نسل‌ها همراه داشت.

جالب این است که این کار را در رابطه با حیوانات خانگی هم می‌توان انجام داد. اگر سگ، گربه، حتی اسب یا خرگوشی دارید که عاشق او بوده‌اید و به هر دلیل دیگر کنار شما نیست، می‌شود حیوان را در قالب الماس کوچکی همیشه به همراه داشت.

کدام مقرون به‌صرفه‌تر است؟

در استرالیا، الماس تولیدی از خاکستر مرده گزینه مقرون‌ به‌صرفه‌تری نسبت به تدفین و خاکسپاری سنتی محسوب می‌شود. هزینه‌های تبدیل جسد انسان به الماس از ۲۹۰۰ دلار استرالیا شروع می‌شود و تا ۲۵ هزار و ۸۰۰ دلار می‌رسد و تفاوت قیمت به‌دلیل انتخاب نوع رنگ، اندازه سنگ و شکل برش آن است؛ در حالی که هزینه تدفین هر ساله روند افزایشی دارد. در استرالیا میانگین هزینه تشییع جنازه ۷ هزار دلار است و تا ۱۵ هزار دلار استرالیا نیز می‌رسد. بسته به مکان انتخاب شده، هزینه دفن می‌تواند متفاوت باشد. علاوه بر هزینه‌های کفن و دفن باید قیمت فضای دفن را نیز در نظر داشت.

در سال‌های اخیر، تبدیل خاکستر به الماس به روشی نوین برای یادبود و بزرگداشت عزیزان درگذشته تبدیل شده است. از دیگر کشورهایی که از این روش جایگزین برای گرامی‌داشت افراد متوفی‌ استقبال کرده‌اند و آداب مراسم تشییع را به سطح تازه‌ای ارتقا داده‌اند، می‌توان به هنگ‌کنگ، سنگاپور و ژاپن اشاره کرد.