خبر حمله تروریستی به کنیسه یهودیان آلمان، باعث تاثر و نگرانی بسیار در میان افکار عمومی شد. بر اثر این حمله که در شهر‌هاله واقع در ایالت زاکسن آنهالت رخ داده است، دو نفر جان باختند و دو نفر دیگر نیز مجروح شدند. پلیس نام فرد تروریست را «اشتفان ب» اعلام کرده است. بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط پلیس، اشتفان ب با برنامه‌ریزی قبلی قصد داشته است تا در «روز کیپور» که مقدس‌ترین روز سال برای یهودیان است، به آن عبادتگاه حمله کند و تمام حاضران را به قتل برساند. اما وی پس از آن که نتوانست با شکستن در وارد کنیسه شود، به سوی رهگذران و حاضران در آنجا شلیک کرده است. در هنگام حمله دست کم ۸۰ نفر در داخل کنیسه حضور داشته­اند. خبرگزاری آلمان گزارش داد که مهاجم جز این تلاش نافرجام، در برابر کنیسه بمب‌گذاری نیز کرده بود. البته آن بمب توسط پلیس کشف شد و هیچ انفجاری رخ نداد. اما مردم محلی می­گویند صدای یک انفجار را از گورستان یهودیان شنیده‌اند. در پی این حمله، پلیس شهر را محاصره کرد و از شهروندان خواست از خانه‌های خود خارج نشوند.

این مهاجم ۲۷ ساله پیش از اقدام به حمله، در صفحات اجتماعی از خود چهره­ای یهودستیز و ضد خارجی به نمایش گذاشته بود. وی همچنین گرایش‌های چپ‌ستیزانه و ضدمسلمان نیز داشته است. او از حمله تروریستی خود به شکل مستقیم فیلم‌برداری می­کرد، و در آن فیلم مانیفست راست افراطی را می‌خواند و هولوکاست را غیرواقعی می‌داند. او همچنین به زنان و شهروندان غیرآلمانی‌الاصل  نیز به شدت حمله لفطی کرده است. هورست زیهوفر، وزیر داخله آلمان فدرال، معتقد است که انگیزه فرد مهاجم قطعا یهود‌ستیزی بوده است. بنا به اظهارات دادستانی آلمان، هنوز مشخص نیست که مهاجم همدست دیگری نیز داشته است یا خیر.

«یوزف شوستر»، رئیس شورای مرکزی یهودیان آلمان با ابراز ناراحتی از آن حمله تروریستی، خصوصا در «یوم کیپور»، از پلیس انتقاد کرد و بی توجهی پلیس در حفظ امنیت کنیسه‌ها را رسوایی، و زنده ماندن سایر عبادت کنندگان را چیزی شبیه معجزه دانست. 

در پی آن حمله تروریستی، فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس جمهوری آلمان، که برای جشن سی سالگی وحدت آلمان شرقی و غربی در شهر لایبزیش به سر می‌برد، گفت: «یک روز شاد به روزی عذاب‌آور تبدیل شده است». آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، نیز با بازماندگان این جنایت ابراز همدردی کرد. او که در مراسمی در شهر نورنبرگ شرکت کرده بود، افزود: «در برابر خشونت‌افروزی و تعصب به هیچ وجه مدارا نخواهیم کرد». به گفته وی، دولت از تمام ابزارهای موجود برای جلوگیری از این رفتارها استفاده خواهد کرد. مرکل همچنین در تماس تلفنی با بنیامین ناتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، گفت که کشورش به مبارزه مصمم با یهودستیزی ادامه خواهد داد و خود را ملزم به تلاش برای حفاظت از جان یهودیان دانست. وزیر کشور آلمان نیز ضمن ابراز همدردی با یهودیان، آن عمل را نفرت‌انگیز خواند و اعلام کردکه با رئیس شورای مرکزی یهودیان دیدار، و در آن مورد گفت‌وگو خواهد کرد. سایر اعضای کابینه نیز به نوبه خود در برابر آن واقعه تروریستی موضع گرفتند. رهبران کلیساهای پروتستان و کاتولیک آلمان نیز به شدت از آن عمل وحشیانه ابراز انزجار کردند و برای قربانیان دعا کردند. در سطح بین‌المللی، رئیس جمهوری اتریش، وزارت خارجه ترکیه و دبیرکل سازمان ملل متحد، از جمله مقاماتی بودند که این اقدام تروریستی را محکوم کردند. همچنین وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که در هنگام آن حمله تروریستی، ۱۰ نفر از شهروندان آن کشور در داخل کنیسه مزبور بوده­اند و حال تمامی آنها خوب است. در پی آن حمله تروریستی، حفاظت از کنیسه‌های یهودی در شرق آلمان افزایش یافت. 

پس از فرو ریختن دیوار برلین، دولت آلمان متحد تلاش بسیاری کرده است تا تصویر گذشته نژادپرستانه این کشور در دوران موسوم به رایش سوم و دولت نازیست را ترمیم کند. اما با این حال، این نخستین بار نیست که چنین حملاتی رخ می‌دهد و البته این رخدادها منحصر به شرق آلمان نیست. در سال ۱۹۹۴ کنیسه‌ای در شهر شمالی «لوبک» مورد حمله قرار گرفت. علیرغم ابراز انزجار دولت، این کنیسه مجددا در سال ۱۹۹۵ نیز مورد تهاجم واقع شد. در سال ۲۰۰۰، حدود صد نفر از لبنانی­های ساکن آلمان در اعتراض به حملات اسرائیل به فلسطین، به کنیسه‌ای در شهر «اسن» واقع در غرب آلمان، سنگ پرتاب کردند؛ هرچند، رئیس هیات فلسطینی‌های آلمان آن عمل را محکوم کرد. در همان سال و همان ایالت، در شهر «دوسلدورف»، یک فلسطینی و یک مراکشی‌تبار با مواد آتش‌زا به کنیسه دیگری حمله کردند. در پی این حمله بود که نهادهای دولتی و اجتماعی آلمان مصمم شدند تا در برابر یهودستیزی در آلمان تمهیدات بیشتری به‌کار گیرند. با این حال، در سال ۲۰۱۰، کنیسه‌ای در شهر «ماینز» در غرب آلمان با کوکتل مولوتوف مورد حمله قرار گرفت.  در سال ۲۰۱۴ نیز سه جوان فسطینی با مواد آتش‌زا به کنیسه‌ای در شهر «ووپرتال» حمله کردند، اما دادگاه انگیزه آن سه جوان را یهودستیزی ندانست. در سال ۲۰۱۹ و پیش از این حمله اخیر، فردی با چاقو به کنیسه‌ای در برلین حمله کرد، اما نیروهای امنیتی او را متوقف کردند. نهایتا فرد مهاجم آزاد شد، و آزادی او با خشم یهودیان آلمان را برانگیخت. 

این حملات، تنها بخشی از تلاش‌های خشونت‌بار و مسلحانه علیه یهودیان آلمان است. چندی پیش در شهر «درسدن» واقع در شرق آلمان، مهاجمان شیشه‌های رستورانی یهودی را شکستند و به نشانه توهین، سر یک خوک را در برابر رستوران رها کردند. پس از این وقایع، کمیساریای ضد‌یهودی دولت آلمان به یهودیان توصیه کرد تا برای حفظ امنیت خود، از گذاشتن «کیپا» بر سر خودداری کنند. این توصیه پیشتر نیز توسط یوزف شوستر بیان شده بود. 

بسیاری، رفتارهای یهودستیزانه را نتیجه تبلیغات و حضور حزب راست گرای افراطی AFD  می‌دانند. البته این حزب حمایت از یهودستیزی را رد می‌کند، اما مواضع آنها در برابر هولوکاست، واکنش‌های تندی برانگیخته است. از سال گذشته و در پی افزایش نرخ مهاجرت به آلمان، مواضع ضد خارجی این حزب با اقبال اقشار سنتی مواجه شده است. به همین دلیل، آرای این حزب نیز افزایش یافته است. مدیران اقتصادی آلمان نگران هستند که افزایش چنین رفتارهایی، ورود نیروهای متخصص و سرمایه­گذاران خارجی را به آلمان متوقف کند؛ موضوعی که اقتصاد آلمان به شدت نیازمند آن است.

سایه هولوکاست و قتل عام ۶ میلیون یهودی همچنان بر سر آلمان باقی است. اکثریت مردم و سیاست‌مداران و دولت آن کشور، نمی‌خواهند میدان را برای رشد افکار نژادپرستانه و یهود‌ستیزانه خالی کنند. آنگلا مرکل سال گذشته گفته بود: «ما اکنون پناه‌جویان و افراد عرب‌تباری در آلمان داریم که نوع متفاوتی از یهودی‌ستیزی را باخود به کشور آورده‌اند، اگرچه متاسفانه، یهودی‌ستیزی پیش از آن نیز در آلمان وجود داشت.» این سخن، به‌روشنی بیان‌گر دو وجه عمده از معضلی است که جامعه و دولت آلمان با آن رودررو است.