سازمان بهداشت جهانی روز پنجشنبه هفته آینده کمیتهای اضطراری تشکیل میدهد تا تصمیم بگیرد آیا شیوع آبله میمونی مسئله اضطراری بهداشت عمومی در سطح بینالمللی محسوب میشود یا خیر. این بالاترین نوع اخطار این نهاد سازمان ملل است که در حال حاضر فقط در دو مورد به کار میرود: همهگیری کرونا و فلج اطفال.
طبق آمار این سازمان، در سال جاری، ۱۶۰۰ مورد تاییدشده و ۱۵۰۰ مورد مشکوک ابتلا به آبله میمونی و ۷۲ مورد مرگ در ۳۹ کشور ثبت شده است. این شامل کشورهایی میشود که سابقه شیوع آبله میمونی را دارند.
آبله میمونی در بخشهایی از قاره آفریقا شیوع دارد، اما در ماههای گذشته، تعداد موارد ابتلا هم در این کشورها و هم در سایر نقاط جهان افزایشی قابل توجه داشته است. این ویروس از طریق تماس نزدیک منتقل میشود و علائمی نظیر آنفلوانزا و بیماریهای پوستی دارد.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این بیماری در ۳ تا ۶ درصد موارد مرگبار است، گرچه تاکنون هیچ مورد مرگومیری خارج از قاره آفریقا گزارش نشده است. از ۷۲ مورد مرگ ومیر ثبتشده، شمار زیادی در جمهوری دموکراتیک کنگو بوده است.
تدروس آدانوم گبریسوس، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، گفت وقت آن رسیده که برخورد با این ویروس جدیتر شود چون رفتار آن نامعمول است. او گفت با توجه به اینکه کشورهای بیشتری تحت تاثیر قرار گرفتهاند، هماهنگی بینالمللی باید افزایش پیدا کند. ابراهیما سوکه فال، مدیر موارد اضطراری این سازمان در قاره آفریقا، گفت: «نمیخواهیم تا زمانی صبر کنیم که کنترل اوضاع از دست خارج شود.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آدانوم در ادامه گفت این سازمان با همکاری سایر نهادها در نظر دارد نام این بیماری را عوض کند و سازوکاری برای گسترش دسترسی به واکسن آن ایجاد کند.
کارشناسان جهانی در جلسه هفته آینده کمیته شرکت خواهند کرد اما تصمیم نهایی اینکه آیا در مورد شیوع آبله میمونی باید «وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در سطح بینالمللی» اعلام کرد بر عهده مدیرکل این سازمان بهداشت جهانی است.
کارشناسان چند هفته است که درخواست کردهاند اقدامهای سازمان بهداشت جهانی در این زمینه افزایش پیدا کند. این نهاد سازمان ملل بهدلیل واکنش اولیهاش به همهگیری کرونا نیز آماج انتقاد بوده است. غیر از کرونا و فلج اطفال، شیوع ابولا نیز در سال ۲۰۱۴ همین سطح هشدار را دریافت کرده بود.
اما در برخی موارد، کمیته تصمیم میگیرد که چنین هشداری را صادر نکند؛ مثلا کمیته اضطراری که برای بررسی شیوع تب زرد در غرب قاره آفریقا در سال ۲۰۱۶ تشکیل شده بود به این نتیجه رسید که بحران آنقدر جدی نیست که این سطح هشدار برایش صادر شود.