رئیس یک بیمارستان خصوصی در تهران در باره تاثیر گرانی‌های اخیر بر کیفیت غذای بیمارستان‌ها هشدار داد و پیش‌بینی کرد در هفته‌های پیش رو، تأمین غذای گرم و دارای پروتئین برای بیماران در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی غیرممکن می‌شود.

رئیس این بیمارستان در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد وضعيت تأمین غذای بيماران در بيمارستان خودش مثال زد و گفت: «تأمین غذای بيمارستان‌ها بر عهده پيمانكار است. ابتدای سال ۱۴۰۰، ماهانه ۴۰۰ ميليون تومان بابت غذای بيمار به پيمانكار می‌پرداختم، فروردين امسال، ۸۰۰ ميليون تومان پرداخت كردم و هفته گذشته پيمانكار به من گفت يا ماهانه يک ميليارد و ۵۰۰ ميليون تومان بابت غذای بيمار پرداخت كنم يا حجم غذای بيمار، به‌خصوص پروتئين موجود در غذا، كم شود.»

او در ادامه افزود: «در هفته‌های آينده و با اين گرانی‌ها، نه فقط ما كه از بيمارستان‌های نسبتا مرفه هستيم، بسياری از بيمارستان‌ها، حتی آن‌هایی كه گوشت يخ‌زده وارداتی می‌گيرند يا برنج غیر ایرانی مصرف می‌كنند، قادر به تأمین غذای باکیفیت برای بيمار نخواهند بود چون اين افزايش قيمت مواد غذايی، در بودجه هيچ بيمارستانی ديده نشده بود.»

سخنان پرستار یکی از بیمارستان‌های دولتی نیز آشکار می‌کند که در برخی بیمارستان‌ها غذای کارکنان نیز از سال گذشته قطع شده است. به گفته این پرستار فقط برای آن تعداد از پرستاران كه شيفت‌های روزانه ۱۲ ساعته داشته باشند، به ازای هر شيفت، ۱۵ هزار تومان به عنوان هزينه يک وعده غذا واريز می‌شود.

این پرستار نیز از قول دوستان شاغل خود در برخی بیمارستان‌های مناطق محروم گفت که حتی با وجود شیفت‌های ۱۲ ساعته هزینه یک وعده غذا را هم دریافت نمی‌کنند همچنین به بيماران بستری در بخش‌های داخلی بيمارستان هم غذای كافی نمی‌رسد.

علی سالاريان، معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشكی، با انتقاد از اینکه تعرفه‌های خدمات درمانی نه بر اساس واقعيات موجود و تورم جامع که بر اساس بودجه سازمان‌های بيمه‌گر محاسبه می‌شود، گفت: «وقتی برای بهداشت هزينه نمی‌كنيم، بايد چند برابر برای درمان هزينه كنيم. غذای نامناسب، سطح سلامت و تندرستی افراد و به‌خصوص اقشار و گروه‌های آسيب‌پذير را كاهش می‌دهد و در نتيجه، اين افراد، زودتر بيمار می‌شوند و هزينه‌های گزاف روی دست دولت و خانواده می‌گذارند.»

او با مقایسه وضعیت بیماران و اقتصاد خانواده‌ها در دهه‌های گذشته و اکنون گفت: «در دهه‌های گذشته اگر بيمارستان امكان تأمین غذای مناسب برای بيمار بستری نداشت، حداقل مردم در خانه، تغذيه مناسب برای بيمار فراهم می‌كردند ولی امروز مردم هم چنين امكانی ندارند و اين اتفاق، بسيار آسيب‌رسان خواهد بود. فرقی نمی‌كند كه غذای نامناسب در منزل باشد يا در مركز درمانی. وقتی منابع مالی بيمارستان برای تأمین مواد غذايی گران كافی نيست، از حجم غذا كاسته نخواهد شد بلكه كيفيت غذا كاهش خواهد يافت.»

پیش‌تر عبدالرضا نوروزی، دبير كارگروه كشوری توسعه و تعالی علوم تغذيه به استناد نتايج چند بررسی جديد از وضعيت بيماران بستری در بخش مراقبت‌های ويژه بيمارستان‌ها هشدار داده بود: «طبق بررسی‌های انجام‌شده، بيماران بستری در ۶۰ بخش مراقبت ويژه در بيمارستان‌های كشور، كمتر از ۶۲ درصد كالری موردنیاز خود را دريافت می‌كنند. ضمن اینکه بيماران بستری، فقط حدود ۵۴ درصد پروتئين موردنیاز خود را دريافت می‌كنند. وضعيت در بخش‌های مراقبت‌های ويژه كودكان و نوزادان، بسيار بدتر است؛ به‌طوری‌که به نوزادان نارس كه هيچ ذخيره تغذيه‌ای ندارند، به‌طور متوسط حدود ۴۸ درصد از كالری و انرژی مورد نیازشان می‌رسد.»

به گزارش خبرگزاری ایسنا، عبدالرضا نوروزی گفت: «شیوع سوءتغذیه در بیمارستان‌های عمومی حدود ۲۴.۵ درصد جمعیت بستری در بیمارستان‌ها را شامل می‌شود. این شیوع سوءتغذیه از نظر ریسک در حد متوسط و بالاست و اگر بخواهیم ریسک ملایم و خفیف را نیز به آن اضافه کنیم، عدد شیوع سوءتغذیه به بالای ۳۲ درصد می‌رسد.»