کاشت پستان‌های سیلکونی می‌تواند عوارض روانی داشته باشد یا فرد را به بیماری خودایمنی دچار کند. به گزارش اورشلیم‌پست، دانشگاه آریل، دانشگاه تل‌آویو و وزارت بهداشت روسیه تایید می‌کنند که تصمیم جامعه پزشکی در دهه ۱۹۶۰، مبنی بر مجاز شمردن کاشت پستان‌های سیلکونی به‌عنوان نوعی عمل زیبایی «یک خطای پزشکی تاریخی» به‌حساب می‌آید.
اعضای یکی از تیم‌های تحقیقاتی دانشگاه آریل بر این باورند که باید به دنبال جایگزین‌هایی برای سیلیکون بود. این گروه از دانشمندها می‌گویند سیلیکون، ماده‌ای که در جراحی‌های زیبایی پستان از آن استفاده می‌شود، یک ماده معمولی نیست و اگر بدن انسان برای مدتی طولانی در معرض آن قرار داشته باشد، به بافت‌ها و اندام‌های فرد حمله می‌کند و موجب بیماری خودایمنی در او می‌شود.
دو تن از دانشمندهای اسرائیلی، که سرپرستی یکی از تیم‌های تحقیقاتی دانشگاه آریل را بر عهده دارند، در مقاله علمی مشترکی در این مورد چنین نوشتند:«جامعه پزشکی، به اشتباه، سیلیکون را ماده‌ای بی‌اثر بر بدن و سیستم ایمنی انسان در نظر گرفت.» اما این دو دانشمند اسرائیلی در ادامه مقاله مشترک‌شان می‌نویسند که بر خلاف این برداشت جامعه پزشکی، «بیماری پستان سیلیکونی» (SBI) یکی از نمونه‌های کلاسیک بیماری خودایمنی در بدن انسان است که به‌علت تزریق سیلیکون در پستان به‌وجود می‌آید.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بیماری «پستان سیلیکونی» اصطلاحی است که برخی از زنان و پزشک‌ها به‌منظور اشاره به طیف وسیعی از علایم که پس از عمل زیبایی پستان به‌وجود می‌آید، استفاده می‌کنند. این بیماری، با توجه به ویژگی‌های هر فرد، می‌تواند علایم مختلفی داشته باشد. با این‌حال درد مفاصل و عضلات، خستگی مزمن، اختلالات حافظه و تمرکز، مشکلات تنفسی، اختلال در خواب، اضطراب، افسردگی و بسیاری موارد دیگر از جمله متداول‌ترین علایم این بیماری محسوب می‌شود.
به‌این ترتیب تحقیقات جدید دانشمندهای دانشگاه آریل بر این است که، با توجه به داده‌های جمع‌آوری شده طی سال‌های متمادی از اقصی نقاط جهان، در بسیاری موارد تاثیرات مضر کاشت پستان سلیکونی دیده شده و به همین دلیل «بحث بزرگی در مورد میزان ایمنی کاشت [این نوع پستان‌ها] در گرفته است.»
پیش‌تر، شمار بزرگی از زنان آمریکایی که عمل کاشت پستان انجام داده بودند و دچار علایم جانبی این عمل جراحی شده بودند، به سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا شکایت کردند. این شکایت موجب شد که عمل‌های زیبایی مورد نظر بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ در آمریکا متوقف شود. با این‌حال سازمان غذا و دارو بار دیگر مجوز این عمل‌ها را، به این شرط که جراحان و شرکت‌های ارائه‌دهنده این خدمات عوارض منفی آن را به مشتری‌های‌شان گوشزد کنند، صادر کرد.
