با شروع موج هفتم همه‌گیری کرونا در ایران، شمار زندانیان مبتلا به این بیماری نیز افزایش یافته است. گزارش‌ها از بند زنان زندان اوین حاکی از آن است که تعدادی از زندانیان سیاسی علائم دارند اما مسئولان زندان از گرفتن آزمایش کرونا خودداری می‌کنند و برای قرنطینه زندانیان بیمار مکانی را اختصاص نمی‌دهند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، فاطمه مثنی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، پرستو معینی و راحله امینی اکنون علائمی مشابه ابتلا به کووید دارند اما با وجود شیوع کرونا میان زندانیان بند زنان زندان اوین و مراجعه زندانیان دارای علائم به بهداری زندان، مسئولان بهداری تنها از نفرات اول آزمایش گرفتند و به دیگر زندانیان گفتند که به علت تشابه علائم، از آن‌ها آزمایش گرفته نمی‌شود.

گفته می‌شود زندانیان بیمار در مکانی جداگانه‌ قرنطینه نشده‌اند و از دسترسی به امکانات پزشکی و درمانی مناسب محروم‌اند.

فاطمه مثنی که چندی پیش با وجود بیماری‌ گوارشی و خونریزی روده به بیمارستان اعزام نشده بود، هم‌اکنون با بروز علائم ابتلا به کرونا با مشکلاتی دوچندان مواجه شده است. نرگس محمدی هم که بیماری قلبی و ریوی دارد، به کرونا مبتلا شده است اما به داروهای خود دسترسی ندارد و مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان ممانعت می‌کنند.

سازمان «عفو بین‌الملل» روز ۲۹ ژوئن (۸ تیر ۱۴۰۱)، اعلام کرد که حکومت ایران با دریغ کردن مراقبت‌های پزشکی از نرگس محمدی، کنشگر شناخته‌شده حقوق بشر، او را «شکنجه» می‌کند.

برخی دیگر از زندانیان همچون بهاره سلیمانی نیز بیماری‌های زمینه‌ای دارند و در صورت ابتلا به کرونا، جانشان جدا در معرض خطر قرار می‌گیرد.

با دستور مدیرکل زندان‌های استان‌ تهران در روز ۲۹ تیر، تمامی زندانیان سیاسی زن زندان قرچک ورامین به سالن ۲ بند زنان زندان اوین منتقل شدند. سالنی که تا پیش از ورود این زندانیان، بند قرنطینه مخصوص مبتلایان به کرونا بود. اینک با انتقال زندانیان جدید، مکانی برای قرنطینه وجود ندارد و آن افراد نیز بدون قرنطینه مستقیم به بندهای عمومی فرستاده شده‌اند.

انتقال زندانیان سیاسی قرچک ورامین زمانی صورت گرفت که بیماری سل در زندان قرچک ورامین شیوع پیدا کرد و مبتلایان این بیماری بدون رعایت و پیشگیری در کنار سایر زندانیان نگهداری می‌شدند.

سازمان عفو بین‌الملل پیش‌تر در گزارشی با عنوان «در اتاق انتظار مرگ»، ۹۶ مورد از مرگ زندانیان بیمار در پی محرومیت از مراقبت‌های پزشکی را مستند کرده بود. در این گزارش تحقیقی، توضیح داده می‌شود که چگونه مقام‌های زندان‌های جمهوری اسلامی ایران با ممانعت یا تاخیر در اعزام زندانیان به بیمارستان، در مرگ آنان نقش دارند یا مسبب اصلی آن‌اند.

دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل، در این‌ باره گفته بود: «بی‌اعتنایی وحشتناک مقام‌های ایران به جان انسان‌ها عملا زندان‌های ایران را به اتاق انتظار مرگ برای زندانیان بیمار تبدیل کرده و موجب شده است که بیماری‌های عموما قابل‌درمان به‌طور اسف‌باری به مرگ ختم شوند.»

بکتاش آبتین، عضو کانون نویسندگان ایران، در زندان به ویروس کرونا مبتلا شد اما مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان خودداری کردند و زمانی اجازه انتقال او به بیمارستان صادر شد که دیگر دیر شده بود و این نویسنده زندانی دی‌ماه ۱۴۰۰، درگذشت. جمهوری اسلامی ایران به‌تازگی در جوابیه‌ای که به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد فرستاد، ادعا کرد که این زندانی از تمامی امکانات بهداشتی و درمانی بهره‌مند بود.