ملکه الیزابت دوم که در سال ۱۹۲۶ به دنیا آمد، نخستین دختر شاه جورج ششم بود. چهار سال بعد تنها خواهرش، شاهدخت مارگارت، به دنیا آمد.
این دو دختر بخش نخست کودکی خود را در خانه شماره ۱۴۵ خیابان پیکادلی گذراندند و پس از آنکه پدرشان به پادشاهی رسید، به کاخ باکینگهام نقل مکان کردند.
زمانی پدرشان درباره دو دخترش گفت: «لیلیبت افتخار من و مارگارت شادی من است.» اما این دو خواهر درباره هم چه نظری داشتند؟
رابطه‌ای بی‌نظیر
با اینکه این دو شاهدخت جوان در کودکی بسیار با هم صمیمی بودند، گفته می‌شود شخصیت‌هایی بسیار متفاوت داشتند و الیزابت که بزرگ‌تر بود، از خواهر کوچک بازیگوشش مراقبت می‌کرد.
رابطه ملکه و شاهدخت مارگارت هم مثل بسیاری از خواهر برادرها پیچیده بود؛ واقعیتی که با تفاوت موقعیت این دو زن بعد از تاجگذاری ملکه در سال ۱۹۵۳، برای همیشه تثبیت شد.
به گفته رینالدو هررا، یکی از دوستان خاندان سلطنتی این دو زن، اگرچه این [موقعیت] شاهدخت مارگارت را به یکی از رعایای الیزابت تبدیل کرد، اما گفته شده است که «تماشای عشق، دوستی و تبانی بین آن دو تاثیرگذار بود».
او در ۲۰۱۶ به نشریه ونیتی‌فر گفت: «هرگز نشنیدم که شاهدخت مارگارت در انظار، ملکه را با عنوانی غیر از ملکه خطاب کند. در خلوت به او لیلیبت می‌گفت؛ همان نام مستعارش در کودکی، یا فقط خواهرم صدایش می‌زد.»
معروف است که حتی بعد از تاجگذاری ملکه، او و شاهدخت مارگارت از طریق خط تلفن مستقیمی که آن دو را به ترتیب از کاخ باکینگهام به کاخ کنزینگتون مرتبط می‌کرد، با هم ارتباط داشتند و گفته‌اند که دائم با هم حرف می‌زدند و می‌خندیدند.
سرنوشت ملکه جوان این بود که زندگی‌اش را وقف خدمت به کشورش کند، اما مارگارت چنین تعهدی نداشت.
تنش
از دهه ۱۹۵۰ به بعد، شاهدخت مارگارت به یکی از معروف‌ترین چهره‌های سرشناس جهان بدل شد که عشق و علاقه‌اش به مهمانی، مد و روابط عاشقانه پرآوازه زبانزد بود.
او عاشق کاپیتان پیتر تاونسند شد که از همسرش جدا شده بود و این یعنی این زوج اجازه نداشتند در کلیسای انگلستان که ملکه رئیس آن بود، ازدواج کنند.
با اینکه از مارگارت جوان خواستند تا ۲۵ سالگی صبر کند تا دیگر برای ازدواج به اجازه ملکه نیازی نداشته باشد، موانعی در داخل سلطنت و نظارت شدید رسانه‌ها همچنان به آن‌ها فشار می‌آورد.
اما در نتیجه [این فشارها]، مارگارت بیانیه‌ای منتشر و در آن تاکید کرد نامزدی‌اش به هم خورده است و آن دو تصمیم گرفته‌اند از ازدواج صرف‌نظر کنند.
بروکراسی و توجه به رابطه این زوج و نقش ملکه در این امر بی‌شک رابطه دو خواهر را به‌شدت تحت فشار قرار داد.
شاهدخت مارگارت با عکاسی به نام آنتونی آرمسترانگ-جونز ازدواج کرد؛ آن‌ها قبل از طلاق در سال ۱۹۸۷، صاحب دو فرزند به نام‌های دیوید و سارا شدند.
این طلاق تبلیغات منفی فراوانی به بار آورد، مارگارت در دو دهه پایانی عمر سلامتی‌اش را از دست داد و طی سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۱ سه بار سکته مغزی کرد. او در ۹ فوریه ۲۰۰۲ در اثر چهارمین و آخرین سکته مغزی خود، در سن ۷۱ سالگی درگذشت.
یک پیوند حیاتی
یه گفته اندرو مورتون، زندگینامه‌نویس، این دو زن با وجود تفاوت‌هایشان «پیوندی حیاتی» داشتند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او در کتاب «الیزابت و مارگارت: دنیای خصوصی خواهران وینزر» نوشت: «مارگارت رفیق شفیق الیزابت بود.»
الیزابت و مارگارت در تمام عمر یک روح در دو جسم بودند- خواهر بزرگ‌تر عاقل با خواهر کوچک بازیگوش و خودرای راه می‌آمد.
و ملکه که معمولا خویشتن‌دار بود و در سال ۲۰۲۱ در مراسم تشییع پیکر همسرش، شاهزاده فیلیپ، گریه نکرد، در مراسم تشییع پیکر خواهر «عزیز»ش احساساتی را که به‌ندرت در ملأعام آشکار می‌کرد، بروز داد.
رینالدو هررا نوشت: «به نظرم این تنها مرتبه‌ای بود که ابراز احساسات ملکه در ملأعام را دیدیم.»
«اینکه هرگز درباره چیزی- احساسش یا دلیل کاری که انجام می‌دهد- برای کسی توضیح نمی‌دهد، بخشی از شکوه او است.»
اما در آن روز برای چند دقیقه، هنگامی که کنار پله‌های کلیسای سنت جورج قلعه وینزر ایستاده بود و به تابوت خواهرش نگاه می‌کرد، چشمانش به او خیانت کردند.
برای کسب اطلاع درباره ادای احترام به ملکه الیزابت دوم، آخرین به‌روزرسانی‌ها را دنبال کنید.
© The Independent
