پژوهشی جدید نشان می‌دهد که داروهایی که عموما برای پایین آوردن سطح کلسترول استفاده می‌شوند، ممکن است روزی برای درمان سرطان پروستات به کار ‌آیند.

یک آزمون بالینی با ۱۲ بیمار که در مرکز سرطان بیتسون غربی اسکاتلند در گلاسکو انجام شد، نشان داد که استاتین‌ها در کنار درمان محرومیت از آندروژن، که سطح هورمون مردانه را کاهش می‌دهد، رشد تومور را کم کردند.

پروفسور هینگ لونگ، سرپرست این پژوهش، گفت که این مطالعه «در نوع خود اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد استاتین‌ها اثر قابل تشخیصی بر رشد سرطان پروستات بیماران دارند». آمارها نشان می‌دهد که هر ساله حدود ۵۲ هزار و ۳۰۰ نفر در بریتانیا به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند.

پروفسور لونگ گفت:«ما فکر می‌کنیم استاتین‌ها می‌توانند سرطان پروستات را از ساخت آندروژن‌ها [هورمون‌های جنسی] از کلسترول بازدارند و مسیر سرطان را برای مقاومت دربرابر درمان محرومیت از اندروژن متوقف کنند.»

او گفت: «اکنون درمان سرطان پروستات مقاوم به اخته، که به هورمون درمانی مقاومت نشان می‌دهد، بسیار دشوار است. چنانچه آزمون‌های بعدی موفقیت‌آمیز باشد، می‌توانیم به سرعت از این داروهای تاییدشده استفاده کنیم تا گزینه‌های درمانی بهتری به بیماران ارائه دهیم.»

سرطان پروستات برای رشد به آندروژن‌هایی مثل تستوسترون نیاز دارد. درمان‌های موجود سطح آندروژن را کاهش می‌دهد تا جلو رشد سرطان گرفته شود. اما در برخی موارد، سرطان پروستات «مقاوم به اختگی» می‌شود، یعنی به این درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد.

پژوهشگران، طی یک دوره شش تا هشت هفته‌ای به ۱۲ بیمار که سرطان آن‌ها به این نوع درمان مقاوم شده بود، آتورواستاتین دادند.

سپس این گروه میزان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (پی‌اس‌ای) را که برای تخمین رشد تومور در بیماران مبتلا به سرطان پروستات استفاده می‌شود، اندازه‌گیری کردند و دریافتند که با مصرف آتورواستاتین، در ۱۱ نفر از ۱۲ بیمار، کاهش سطح پی‌اس‌ای رخ داد.      

اکنون پژوهشگران امیدوارند که با مطالعه‌ای وسیع‌تر، تعیین کنند که آیا استاتین‌ها را می‌توان گسترده‌تر برای درمان سرطان پروستات استفاده کرد، یا خیر.

دکتر هیلی لوکستون، مدیر ارشد تاثیر پژوهش در [خیریه] سرطان پروستات بریتانیا گفت:«خوشحالیم که تامین مالی این مطالعه را انجام دادیم، که در نخستین نشانه‌های دلگرم‌کننده‌اش مشخص شد استاتین‌ها به کند کردن رشد سرطان پروستات کمک می‌کنند.»

«حالا برای درک بهترین زمان افزودن استاتین‌ها به درمان سرطان پروستات و آزمون این رویکرد در گروه بسیار بزرگ‌تری از مردان، باید پژوهش‌های بیشتری انجام شود.»

جان کولینگ، ۶۴ ساله، که در سال ۲۰۱۹ تشخیص دادند به نوع تهاجمی سرطان پروستات مبتلا شده است، از یافته‌های این مطالعه استقبال کرد.   

جان که با همسرش مارگارت در بروتی فری نزدیک داندی زندگی می‌کنند، تحت شیمی‌‌درمانی، پرتودرمانی، و هورمون درمانی قرار گرفت که موفقیت‌آمیز بود و اکنون تحت نظر پزشک است.  

او که دو فرزند دارد، گفت: «تهاجمی بودن سرطان پروستاتم به این معنی است که احتمال بازگشت آن زیاد است، بنابراین باید منتظر بمانیم و ببینیم چه می‌شود.»

جان که فرمانده سابق ارتش است، امید دارد که پژوهش‌ فعلی توسعه بیشتری یابد تا به درمان موثرتر این بیماری در آینده کمک کند.

او گفت: «اینکه می‌دانم دانشمندان در آزمایشگاه‌ها و بیمارستان‌ها درحال انجام پژوهش و آزمایش‌های بالینی‌اند، به‌ویژه داروهایی موجود است که اکنون برای بیماری‌های دیگری استفاده می‌شود، مرا، هم برای خودم و هم برای نسل‌های آتی، امیدوار می‌کند.»

«با امیدواری، پژوهش‌هایی نظیر این، می‌تواند متضمن دستاوردهای بهتری برای هرکسی باشد که ممکن است مثل من مبتلا به این بیماری تشخیص داده شود.»