ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در مستندی به نام «زندان بگرام» که افغان فیلم، نهاد سینمایی افغانستان تحت نظارت طالبان، ساخته است، می‌گوید سال ۲۰۰۶ زمانی که در بگرام زندانی شد، یک ژنرال آمریکایی که نفر چهارم وزارت دفاع آمریکا بود، به او پیشنهاد کرد در ازای آزادی‌ از زندان، برای آمریکایی‌ها جاسوسی کند.

او می‌گوید که این درخواست را رد کرده، اما چندی بعد آزاد شده است.

مستند «زندان بگرام» ۶۰ دقیقه‌ است و افغان فیلم و خبرگزاری باختر روز پنجشنبه، ۷ مهر، آن را منتشر کردند.

این مستند حاصل یک‌ سال کار گروهی مستندساز وابسته به طالبان است که می‌کوشند سرنوشت طالبان زندانی در زندان‌های دولت پیشین افغانستان را به تصویر بکشند.

ذبیح‌الله مجاهد در این مستند می‌گوید که نیروهای آمریکایی او را در سال ۲۰۰۶، از خانه دوستش در شهرستان احمدآباد استان پکتیا در شرق افغانستان و از طریق رهگیری سیگنال‌های موبایلش، یافتند و بازداشت کردند.

مجاهد می‌افزاید ۱۴ ماهی که در زندان بگرام و پل‌چرخی گذراند، برایش بسیار سریع گذشت؛ چون در زندان به دیگر اعضای طالبان حدیث و قرآن درس می‌داد.

او در مورد برخورد نظامیان آمریکایی با خود گفت از آنجا که کار رسانه‌ای می‌کرد و در جبهه تفنگ به دست نگرفته بود، شکنجه نشد.

مجاهد می‌افزاید: «یکی از روزها به من گفتند یک فرد بسیار مهم که نفر چهارم در سلسله مراتب نظامی وزارت دفاع آمریکا است، به دیدنت می‌آید. وقتی مرا پیش این فرد بردند، فضا بسیار متفاوت بود. محل ملاقات بیشتر شبیه یک ضیافت بود و من با یک ژنرال کهنسال آمریکایی مواجه شدم که رفتارش با دیگران فرق داشت.»

مجاهد ادعا می‌کند که ژنرال آمریکایی از زندانی بودن او ابراز تاسف کرد و گفت که قصد دارد آزادش کند، اما در ازای آزادی، شروطی دارد. بنا به ادعای سخنگوی طالبان، ژنرال آمریکایی به او پیشنهاد کرده که برای آزادی‌ از زندان، با آمریکایی‌ها کار کند. مجاهد می‌گوید که منظور ژنرال آمریکایی از این سخن جاسوسی برای آمریکا بود.

مجاهد می‌گوید که این پیشنهاد ژنرال آمریکایی را با قاطعیت رد کرده، اما بعد از مدتی، با دستکاری در پرونده‌اش، از زندان آزاد شده است.

مجاهد می‌افزاید: «ژنرال آمریکایی سپس گفت در دولت افغانستان که آن زمان حامد کرزی رئیس‌جمهورش بود، به تو یک پست مهم می‌دهیم اما من گفتم تا زمانی که شما در افغانستان حضور دارید، من هیچ مسئولیتی را در این دولت نمی‌پذیرم. هر وقت شما از افغانستان رفتید، تصمیم می‌گیرم.»

سخنگوی طالبان همچنین ادعا می‌کند که وقتی همه پیشنهادهای ژنرال آمریکایی را رد کرد، به او پیشنهاد شد پس آزادی، از طریق شورای عالی صلح که در آن زمان صبغت‌الله مجددی آن را اداره می‌کرد به دولت افغانستان بپیوندد، اما او این پیشنهاد را هم نپذیرفت و گفت که هرگز تسلیم نمی‌شود.

ذبیح‌الله مجاهد در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید که آمریکایی‌ها او را پس از مدتی، به دولت وقت افغانستان سپردند و پس از آن، در زندان پل‌چرخی نگهداری شد.

در سال ۲۰۰۶ که ذبیح‌الله مجاهد زندانی شد، مسئولیت زندان بگرام با‌ نیروهای آمریکایی و مسئولیت زندان پل‌چرخی با نیروهای امنیتی افغانستان بود. مجاهد می‌افزاید که در زندان پل‌چرخی پرونده‌اش را به کمک یک قاضی دولت وقت افغانستان که با او همکاری می‌کرد، تغییر داد و با حکم دادگاه آزاد شد.

در این مستند، با شماری دیگر از فرماندهان و اعضای طالبان که در زندام بگرام زندانی بودند نیز مصاحبه شده است. هر کدام از این افراد سرگذشتشان در بگرام را روایت می‌کنند و مدعی‌اند که در مدت حبس در بگرام، با انواع شکنجه و تحقیر مواجه شده‌اند و مسئولان زندان حقوق زندانیان را رعایت نمی‌کردند.

زندان بگرام را دولت وقت افغانستان با حمایت اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۰ تاسیس کرد. در اواخر سال ۲۰۰۱ و با حضور نظامی آمریکا و ناتو در افغانستان، این زندان فعال شد و اعضای طالبان، القاعده و دیگر سازمان‌های تروریستی آنجا زندانی شدند. در مارس ۲۰۱۳، مسئولیت این زندان به دولت وقت افغانستان واگذار شد.

در ماه‌های آخر حاکمیت دولت پیشین افغانستان، در زندان بگرام حدود چهار هزار و ۵۰۰ زندانی که بیشترشان اعضای طالبان، داعش، القاعده و بقیه سازمان‌های تروریستی فعال در افغانستان بودند، نگهداری می‌شدند. همه این زندانیان با فروپاشی دولت و سلطه طالبان بر کابل در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، آزاد شدند.