حدود ۴۰۰ نفر ساکنان روستاهای مهاجر قشلاق و گلبهار در مرکز شهرستان خواجه بهاءالدین استان تخار در شمال افغانستان، که یک هفته قبل با تهدید و خشونت طالبان و کوچی‌های مسلح از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند، همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

یک منبع آگاه در تخار، با شرط محفوظ ماندن نامش، به ایندیپندنت فارسی گفت آواره‌ها که از اقوام تاجیک و ازبک‌اند، در روستاهای اطراف شهرستان خواجه بهاءالدین، توی چادر زندگی می‌کنند و با دشواری شب و روز خود را می‌گذرانند. بیشتر این خانواده‌ها در ۱۴ و ۱۵ مهر از خانه‌هایشان بیرون رانده شد‌ند و به برخی از آنان حتی اجازه ندادند مواد خوراکی و وسایل خانه‌‌شان را بردارند.

گروهی از نیروهای ویژه وزارت دفاع طالبان که هفته گذشته از کابل به شهرستان خواجه بهاءالدین اعزام شده بودند، ساکنان این منطقه را با زور اسلحه از خانه‌هایشان بیرون راندند و کوچی‌های تازه‌وارد را، که ادعای مالکیت بر حدود ۴۰۰ روستای تخار را دارند، در این خانه‌ها اسکان دادند.

یک منبع آگاه در تخار گفت کوچی‌های مسلح از دو ماه پیش وارد خواجه بهاءالدین شده‌اند و ادعا می‌کنند که ساکنان روستاهای مهاجر قشلاق، لاله گذر، گلبهار و شماری دیگر از روستاها باید خانه‌ و زمین‌های کشاورزی‌شان را به آن‌ها واگذار کنند. این کوچی‌ها مدعی‌اند که حدود ۴۰ سال پیش، آنان مالک زمین‌ها و خانه‌های بودند که اکنون در اختیار ازبک‌ها و تاجیک‌ها است. این افراد اسنادی را به دادگاه‌های طالبان ارائه دادند که نشان می‌دهد دولت محمد ظاهر شاه، که از ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳ بر افغانستان حاکم بود، بخشی از زمین‌های حاصلخیز تخار را به آنان واگذار کرده بود.

هیچ هیئت و نهاد ذی‌صلاح و معتبری صحت این اسناد را تایید نکرده است.

به گفته یک منبع مطلع، پس از دو ماه کشمکش میان ساکنان خواجه بهاءالدین و کوچی‌های مسلح که ادعای مالکیت بر خانه‌ها و زمین‌های مردم را دارند، گروهی از نیروهای ویژه وزارت دفاع طالبان چهارشنبه هفته گذشته، به دستور ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، به تخار اعزام شدند و تاکنون حدود ۴۰۰ نفر را از خانه‌هایشان بیرون رانده و آواره کرده‌اند. شماری از ساکنان روستاهای مهاجر قشلاق، گلبهار، لاله گذر و برخی نواحی مرکز خواجه بهاءالدین که از تخلیه خانه‌هایشان خودداری کردند، ضرب و شتم شدند.

عبدالستار (نام مستعار)، از اهالی مهاجر قشلاق، که با فشار و تهدید طالبان خانه و زمین‌های کشاورزی‌اش را به یکی از کوچی‌های مسلح واگذار کرده است، اکنون با خانواده‌اش در یک محله مخروبه در حومه روستای لاله‌ گذر، توی چادر زندگی می‌کند. او به ایندیپندنت فارسی گفت امکانات اندکی برای ادامه زندگی در وضعیت کنونی دارد و اگر به شرایط خانواده‌های آواره توجهی نشود، با توجه به سرد شدن هوا و افزایش بهای مواد خوراکی، احتمال می‌رود شماری از کودکان و سالخوردگان جان خود را از دست بدهند. عبدالستار در ادامه افزود برخی خانواده‌های آواره در خانه‌های بستگان و نزدیکانشان مستقر شده‌اند، اما شمار زیادی از آنان در فضای باز و در وضعیتی رقت‌‌انگیز زندگی می‌کنند.

فهرست افراد رانده‌شده از روستای مهاجر قشلاق که در اختیار ایندیپندنت فارسی گذاشته شد نشان می‌دهد که کوچی‌های مسلح فقط در یک روستا، خانه‌های ۳۰۰ نفر را غصب کرده‌اند. این افراد که مردان، زنان، کودکان و سالخوردگان را شامل می‌شوند، همه از اقوام تاجیک و ازبک‌اند.

به گفته منابع آگاه در تخار، بخشی از فرماندهان و مسئولان محلی تاجیک و ازبک طالبان با کوچ اجباری ساکنان تخار موافق‌اند و در این زمینه، با کوچی‌ها همکاری می‌کنند.

در بیش از یک‌ سالی که از سلطه طالبان بر افغانستان می‌گذرد، صدها خانواده از اقوام تاجیک، هزاره و ازبک در استان‌های پنجشیر، بغلان، دایکندی، بامیان، غزنی، بلخ، تخار و سایر نقاط افغانستان از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند.