تغییرات اقلیمی ممکن است به قیمت از دست رفتن بسیاری از منابع زیستی زمین تمام شود و در کنار آن، شاید بوهایی که به مشام ما می‌رسند نیز کم‌کم به خاطره‌ای دور تبدیل شوند. 

خشکسالی یکی از ملموس ترین اثرات تغییرات اقلیمی است که تاثیر مستقیمی بر صنایع مربوط به کشاورزی گذاشته است. مناطق زیادی از جهان، از جمله بخش بزرگی از اروپای غربی، با خشکسالی شدیدی مواجه شده‌اند که پرورش  برخی محصولات، از جمله  گل‌های  منحصر‌به‌فرد این مناطق را با بحران رو‌به‌رو کرده است. 

به گزارش بلومبرگ، در فصل برداشت گل، شهر گراس در فرانسه با رایحه رز، مریم و یاس پر می‌شود. این  منطقه که اغلب پایتخت عطرسازی مدرن دانسته می‌شود، منبع تهیه گل برای شرکت‌هایی مانند «شانل» و «دیور» است. اگرچه سهم آن در صنعت جهانی بسیار ناچیز است، اما کیفیت گل‌های گراس - به‌ویژه گل یاس که به قیمتی بالاتر از طلا به فروش می‌رسد - این ناحیه را برای پالت عطرسازان درجه‌یک به منطقه‌ای حیاتی بدل می‌کند.

امسال گراس ضربه سختی از خشکسالی خورد. به گفته ژروم ویو، شهردار گراس، این شهر و  کشاورزان در سراسر منطقه شاهد کاهش تولید گل تا نیمی از تولید همیشگی بوده‌اند.

گراس تنها جایی نیست که با خطر کاهش محصولات مواجه شده است. تغییرات اقلیمی آینده عطرهایی که می‌شناسیم، تهدید می‌کند. خشکسالی، تغییر فصول و یخبندان، باران، تگرگ و دمای بالا، باعث تغییر عملکرد محصول، کیفیت مواد، و حتی میزان رایحه گیاهان مختلف می‌شود. با ادامه این تاثیرات، همه چیز در رابطه با چگونگی ایجاد رایحه‌های خاص، ممکن است نیاز به بازنگری داشته باشد.

حس کردن تاثیر تغییرات آب‌و‌هوایی

برای عطرکده‌هایی مانند «شانل» و «دیور»، ثبات و تداوم امری ضروری است. به همین دلیل است که عطرسازان آن‌ها، برخی از هماهنگ‌ترین «دماغ‌ها» در جهان، در مورد تهیه مواد اولیه بسیار دقیق عمل می‌کنند. علاقه‌مندان به عطر« شانل شماره پنج» (Chanel No. 5) می‌توانند مطمئن باشند که  بوی عطرشان در طول زمان ثابت مانده است. 

نمادین‌ترین رایحه «شانل» از زمانی که کوکو شانل نخستین بار در سال ۱۹۲۱ شروع به تولید عطر کرد، با استفاده از یاس‌هایی از گراس ساخته شده است. در عطرهای «دیور»، رایحه‌های J’adore L’Or و Jasmin des Anges نیز از یاس‌های گراس استفاده می‌کنند، که فرانسیس کورکجیان، استاد عطرساز، می‌گوید رایحه آن‌ها «به شدت شبیه گل‌های تازه است».

در حال حاضر رویدادهای آب‌و‌هوایی ناگهانی و شدید، کشاورزان را مجبور می‌کند تا به سرعت خود را با شرایط جدید سازگار کنند. برای نمونه، برخی در واکنش به محدودیت‌های مصرف آب در سال‌های اخیر، از آبیاری قطره‌ای در مزارع خود استفاده می‌کنند. اما سازگاری با پیش‌بینی‌ناپذیر شدن فزاینده فصول، دشوار است.

در گیوادن واقع در سوئیس، از بزرگ‌ترین خانه‌های عطرسازی جهان، نگرانی خاصی در مورد گیاه پاتچولی، یکی از اعضای برگ‌دار خانواده نعناع، وجود دارد. حدود ۸۰ درصد از تولیدات این گیاه از جزیره گرمسیری سولاوسی در اندونزی می‌آید که در سال‌های اخیر با آب وهوای خشک و مرطوب شدید ناگهانی و متناوب مواجه شده است. چی پینگ لی، رئیس تامین منابع آسیا و اقیانوسیه گیوادن، به بلومبرگ می‌گوید: «با دوره‌های نامنظم خشک و مرطوب در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، میزان بقای گیاه و عملکرد تقطیر کاهش یافته است.»

در ایتالیا دانشمندان به یک «همبستگی واضح» بین کاهش تولید عطر ترنج و شرایط آب‌وهوایی شدید، مانند امواج گرما و خشکسالی، اشاره کردند. بیش از ۹۵ درصد از تولید جهانی اسانس ترنج از کالابریا در جنوب ایتالیا می‌آید؛ جایی که آب و هوا به تدریج در حال گرم‌تر و خشک‌تر شدن است.

عطر آینده

از اواخر دهه ۱۸۰۰، صنعت عطر به منظور تکرار یا تولید رایحه‌های جدید، چشم به آزمایشگاه‌ها داشته است؛ روندی که تغییرات آب و‌هوایی می‌تواند آن را تسریع کند. از آنجایی که شرایط در مزارع گل حتی کمتر از قبل قابل پیش‌بینی می‌شود و در واکنش به آن، قیمت‌ها دچار نوسان می‌شوند، ترکیبات مصنوعی که در محیط‌های کنترل‌شده تولید می‌شود، می‌تواند جایگزین ارزان‌تر و قابل‌اعتمادتری برای کسانی باشد که رایحه‌ای ثابت و راه‌حلی مطمئن طلب می‌کنند.

رایحه‌های مصنوعی نیز چالش‌های زیست‌محیطی خاص خود را دارند. بسیاری از آن‌ها فرآورده‌های فرعی نفت یا کاغذ و خمیرند که سمی، آلاینده، و به سختی قابل‌دفع ایمن محسوب می‌شوند. اما نوآوری‌هایی در «شیمی سبز» برای مقابله با این مشکلات در حال پیدایش است.

خانه‌های عطرسازی بزرگ چشم به بیوتکنولوژی دارند تا گونه‌های گیاهی مقاوم‌تر در برابر تغییرات آب‌و‌هوایی پرورش دهند. برخی مانند گیوادن و فرمنیچ، مزارع عمودی را آزمایش می‌کنند که در آن‌ها، محیط‌های مصنوعی کنترل‌شده می‌تواند به حفظ گونه‌های خاص یا تولید گونه‌های جدید کمک کند. یکی از مزرعه‌های عمودی تحت حمایت فرمنیچ، اعلام کرد که سال گذشته توانسته است ماده جدیدی از گل‌های «موگه» یا «زنبق ‌دره» بسازد و تولید موادی از ده‌ها گیاه عطری دیگر را نیز در دست توسعه دارد.