انجمن قلم آمریکا با انتشار بیانیهای در روز جمعه، ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲، نسبت به خیزش سراسری مردم ایران علیه نظام جمهوری اسلامی، سرکوبهای دولتی اعمال شده بر معترضان، نقض حقوق بشر و فشارهای امنیتی بر جامعه مدنی ایران واکنش نشان داد.
انجمن قلم آمریکا در نخستین سطر این بیانیه، ضمن یادآوری قتل مهسا امینی بهدست نیروهای پلیس موسوم به امنیت اخلاقی و تاکید بر این امر که قتل او زمینه خیزش سراسری اخیر مردم ایران را بهوجود آورد، به سرکوب آزادی بیان از سوی جمهوری اسلامی اشاره میکند و بازداشت «چهرههای سرشناسی» چون حسین رونقی و توماج صالحی را نمونههایی آشکار از رویکرد سرکوبگرانه نهادهای امنیتی حکومت ایران نسبت به مخالفان برمیشمرد.
در فرازی از بیانیه مورد نظر، به نقل از کارین دویچ کارلکار، مدیر انجمن قلم آمریکا، چنین آمده است:«حکومت ایران بهواسطه بیپروایی در نقض مبانی حقوق بشر، از جمله آزار نظاممند، شکنجه [افراد] در حبس و صدور سریع احکام خشن، جان نویسندگان را در معرض خطر شدید قرار میدهد. ما عمیقا نگران سلامت و امنیت این افراد و دهها نویسنده دیگر هستیم که در زندانهای ایران بهسر میبرند و با تهدیدهای آشکار یا غفلت پزشکی مواجهاند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بر اساس متن بیانیه مذکور، کارین دویچ در ادامه این قسمت گفتههایش تاکید دارد که انجمن قلم آمریکا از پیشنهاد جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در ارتباط با وضعیت حقوق بشر در ایران، استقبال میکند و خواستار تشکیل سازوکاری مستقل بهمنظور تحقیق و رسیدگی به جنایتهای دولتی صورت گرفته در ایران است.
پیش از این، جاوید رحمان در بخشی از سخنان خود در نشست خبری روز پنجشنبه، ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲، گفت مردم ایران در پی دستیابی به عدالتاند و آنها را «قربانی خشونت و سرکوب دولتی» توصیف کرد. او همچنین جمهوری اسلامی را یک حکومت «غیرپاسخگو» دانست و از این جهت خواستار طراحی سازوکاری بینالمللی شد تا بهصورت مستقل به بررسی خشونتهای دولتی اعمال شده بر مردم معترض ایران بپردازد.
نویسندگان تازهترین بیانیه انجمن قلم آمریکا در ادامه به گزارشهای مربوط به شرایط نگهداری حسین رونقی، توماج صالحی، سامان یاسین و عماد قویدل در زندانهای جمهوری اسلامی میپردازد و از مخاطبانش میخواهد به این گروه از زندانیهای عقیدتی و سیاسی محبوس در ایران توجه ویژه نشان دهند.
بهعنوان مثال نویسندگان این بیانیه به حکم اعدام سامان یاسین، خواننده رپ کرد زبان ایرانی، اشاره میکند و مینویسد که مقامهای قضایی جمهوری اسلامی ایران او را به «محاربه» محکوم کردهاند در صورتی که او، بهعنوان یک خواننده، تنها به نوشتن و اجرای ترانههایی در مورد مصائب اجتماعی، از جمله بیکاری و فقر، میپرداخت و با اعتراضات مردمی نسبت به مرگ مهسا امینی همدلی نشان داده بود.