هر سال با نزدیکی تعطیلات کریسمس و آذین‌بندی درختان کاج این سوال مطرح می‌شود که آیا قطع این تعداد درخت، خطری برای محیط زیست محسوب می‌شود، یا یک فرصت برای افزایش درختکاری است؟
یک مطالعه جدید نشان داده است که افزایش تقاضای جهانی برای محصولات چوبی و همچنین پرداخت پول به صاحبان زمین برای جذب کربن در درختانشان، می‌تواند به افزایش چشمگیر میزان جنگل‌ها در سراسر جهان کمک کند.
جنگل‌زدایی به‌طور چشمگیری به انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک کرده است، اما کند شدن روند جنگل‌زدایی و رشد مجدد جنگل‌ها در بسیاری از کشورهای فقیر نیازمند آن است که درختکاری به یک شغل سودآور تبدیل شود.
نتایج یک مطالعه جدید که در مجله تغییر زیست‌محیطی جهانی (Global Environmental Change) منتشر شده است، نشان می‌دهد که جنگل‌ها در بسیاری از برنامه‌های سیاست‌گذاری اقتصادی و تغییرات آب‌و‌هوایی که برای سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۱۰۵ پیش‌بینی شده‌اند، همچنان یک مرکز جذب کربن یا به اصطلاح «کربن سینک باقی» می‌مانند. با این وجود محققان می‌گویند در رابطه با چگونگی تاثیر رویدادهای بزرگ تغییرات آب‌و‌هوایی مانند خشکسالی شدید یا آتش‌سوزی گسترده بر سلامت جنگل‌ها پرسش‌هایی اساسی وجود دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جاستین بیکر، دانشیار جنگلداری و منابع زیست‌محیطی در ایالت کارولینای شمالی (NC) و مدیر کنسرسیوم ارزیابی منابع جنگلی (Forest Resource Assessment) و یکی از مولفان این مطالعه، گفت: «رشد تقاضا برای محصولات چوبی از بخش انرژی، در ترکیب با مشوق قیمت کربن، اثرات مکمل بی‌نظیری را ایجاد می‌کند که در آن از زیست‌توده یا بیومس (یک منبع تجدیدپذیر انرژی است که از مواد زیستی مانند چوب به دست می‌آید) برای انرژی، سرمایه‌گذاری در جنگل‌های بیشتر و افزایش کربن سینک جنگل‌ها در سطح جهانی استفاده می‌کنید.»
از سوی دیگر افزایش استفاده از محصولات چوبی به‌عنوان جایگزین محصولات پلاستیکی، منافع کوتاه‌مدت و درازمدت دیگری نیز دارد که بازیافتی بودن و دوام بیشتر آن‌ها تنها قسمتی از این منافع محیط زیستی‌اند.
محققان در این مطالعه ۸۱ سناریوی مختلف را برای اندازه‌گیری تاثیر اقتصاد، تغییرات آب‌و‌هوایی و سیاست‌های مرتبط مانند مالیات جنگل‌زدایی، پرداخت به مالکان زمین برای ذخیره دی‌اکسید کربن در جنگل‌ها و ترویج استفاده از زیست‌توده برای انرژی در مناطق جنگلی و تجزیه کربن مدل‌سازی کردند.
مدل‌های آن‌ها نشان داد که انتشار کم گازهای گلخانه‌ای، تقاضای زیاد برای محصولات چوبی و سیاست‌های دولتی که به مالکان زمین‌ها برای ذخیره کربن در درختانشان قیمت‌های بالایی پرداخت می‌کردند، باعث افزایش سطح زمین‌های اختصاص‌یافته به جنگل‌ها می‌شود.
از سوی دیگر در سناریوهایی که سیاست‌های تغییرات آب‌و‌هوایی سخت‌گیرانه‌تر‌ی دارند، انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی بالا است و تقاضا برای محصولات چوبی به‌دلیل رشد اقتصادی کندتر کم است، سطح جنگل‌ها کاهش می‌یابد.
پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند کنترل جهانی بر روند قطع درختان و درختکاری با هدف ذخیره‌سازی کربن می‌توانند به‌طور مشترک با انگیزه‌های اقتصادی افزایش پیدا کنند. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که باید به بازارهای محصولات جنگلی در سیاست‌های تغییر اقلیم با انگیزه‌هایی برای افزایش تقاضا برای محصولات جنگلی توجه بیشتری شود.
